Rooms-Katholieke Kerk – Uitgeverij In de Knipscheer

Ton van Reen werkt aan nieuwe grote roman

Schrijver Ton van Reen onderzoekt al meer dan dertig jaar de verhalen over Isa, die in oosterse kerken gezien wordt als Jezus en begraven ligt in India. Op zijn reizen bezocht hij de plaatsen waar deze Isa verbleef. Volgend jaar verschijnt zijn boek over zijn bevindingen, dat draait om de vraag Is of was Isa Jezus? Rond het begin van onze jaartelling verbleef in Palestina een boeddhistische zendeling die Isa heette en de woorden van prins Siddharta Gautama, de latere Boeddha, verspreidde. Deze Boeddha leefde meer dan 400 jaar voor Chr. In het begin van onze jaartelling had diens aanhang het grootste deel van de toenmalig bekende wereld bereikt. In die tijd waren er al boeddhistische woonvormen in Jeruzalem, Alexandrië, Rome, Aleppo, en meerdere plaatsen waar boeddhistische zendelingen verbleven en vrij konden leven. Opmerkelijk is ook dat de woorden van Boeddha veel overeenkomen met de woorden van de man die wij Jezus noemen. In de vroegste geschiedenis van het westerse christendom werd ook Boeddha vereerd, zoals in de tweede eeuw werd geschreven door Clemens van Alexandrië. Het leven van Isa is ook de basis van het verhaal over de heilige graal. De graal is de kelk van de paus die hij meenam nadat hij uit Rome werd verjaagd en zich vestigde in Avignon. De Romeinen, die toentertijd een groot deel van de wereld in Europa en in het Midden-Oosten bestuurden, hielden zich afzijdig van religies. Isa, lokaal ook Youza genoemd, was een zendeling uit Srinagar, dat nu in Noord-India ligt. Isa werd 82 jaar oud. Zijn graftombe is er nog steeds. Er is veel over Isa geschreven, maar al deze boeken zijn door de Rooms-Katholieke kerk in de ban gedaan. Ze stonden op de lijst van verboden boeken, de index, zodat ze ons zelden of nooit hebben bereikt. De kennis over het leven van Isa bleef beperkt tot landen in het Midden-Oosten, bij de oosterse christenen zoals de Thomas-christenen in India.
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Trailer over komende documentaire over Ton van Reen

Over de trailer ‘Ton van Reen – Verhalenverteller’ van Bart Coenders, 7 november 2023:
Op 17 december 2023 wordt de documentaire film ‘Ton van Reen – Verhalenverteller’ op televisie uitgezonden. Niemand weet meer over de Rooms-Katholieke kerk dan Ton van Reen. De proza van deze 82-jarige Limburgse schrijver is dan ook veelal gebaseerd op religieuze herinneringen. Tons Rijke Roomse jeugdjaren stonden in het teken van pijn en verdriet. Verdriet vanwege het vroegtijdig sterven van zijn vader. Pijn vanwege het effect dat het katholieke geloof had op zijn familie. Toen hij op 11-jarige leeftijd zijn vader verloor wist hij het zeker: Er was geen God, anders had deze pappa wel genezen. Zijn moeder werd daarentegen steeds geloviger. Zelfs haar laatste beetje pensioengeld gaf ze weg als gebedsintentie aan de priesters, tot groot ongenoegen van de jonge atheïstische Ton. Deze documentaire vertelt het verhaal over het ontstaan én de gevolgen van de in Ton van Reen gekerfde littekens. En hoe deze diepe wonden weergalmen door het oeuvre van deze markante Limburgse schrijver. ‘Ton van Reen – Verhalenverteller’ is een film van Bart Coenders. Documentairemaker Bart Coenders (1974) is bekend om zijn eigenzinnige manier van werken. Hij hanteert zelf de camera en doet vaak ook zelf de montage. Het gevolg hiervan is dat zijn werk en stijl erg authentiek zijn. Hij leerde het vak aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, waar hij Cum laude afstudeerde met de lange documentaire ‘City Mondial’. Toen al hanteerde hij zelf de camera. Iets wat hij had geleerd tijdens zijn stage bij het programma ‘VPRO-Veldpost’ onder leiding van Peter van Ingen en Frans Bromet.
Kijk hier naar de trailer van de documentaire
Klik hier voor andere trailers op deze site
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«**** Een gevoelige en heel menselijke roman.» – Adri Gorissen

Ton_van_Reen_Dochters_Omslag_Def Over ‘Dochters’ van Ton van Reen in De Limburger, 12 december 2017:
(…) Hoofdpersoon is Lennert Rosenberg, een net voor zijn pensioen zittende krantencorrespondent in Afrika. Een man die eigenlijk is blijven hangen in de late jaren zeventig, nog altijd een ouderwetse linkse rakker is en daarom teleurgesteld is in de wereld. Goed en kwaad, daar draait het om in ‘Dochters’. Maar er is meer, Rosenberg is per trein op weg naar Zwitserland voor de bruiloft van zijn dochter met wie hij het contact is kwijtgeraakt. In de trein ontmoet hij de jonge Nena, eveneens op weg naar de Alpen voor een bezoek aan haar joodse ouders. Beiden moeten, zo blijkt al snel, in het reine zien te komen met hun verleden om verder te kunnen in het leven. ‘Dochters’ is een gevoelige en heel menselijke roman, maar door de maatschappijkritiek tevens een boek vol vuur en venijn.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Ton van Reen – Dochters. Roman

Ton_van_Reen_Dochters_Omslag_Def Ton van Reen
Dochters
Nederland – Afrika
Roman
Gebrocheerd in omslag met flappen,
340 blz., € 19,50
ISBN 978 90 6265 963 0
Presentatie 3 november 2017

Lennert Rosenberg, 59 jaar, journalist in Afrika, reist naar Zwitserland voor de bruiloft van zijn dochter Miriam. Aan het begin van de reis ontmoet hij Nena, een jonge vrouw, op weg naar haar ouders in Zwitserland. Al vlug blijkt dat ze belangstelling hebben voor dezelfde dingen, ondanks het grote leeftijdsverschil. Door een urenlang oponthoud in Keulen verkennen ze de nachtelijke stad en reizen daarna samen tot Freiburg. Daar aangekomen besluiten ze er een dag te blijven. Speelde Lennert even met het idee dat een relatie met haar mogelijk zou zijn, nog net op tijd begrijpt hij dat zij geen minnaar zoekt, maar iemand die haar begrijpt. Langzamerhand onthult zij het levensverhaal van haar familie die in de oorlog naar Zwitserland vluchtte. En het verhaal van haar vader die zijn best doet zijn Joodse verleden te verhullen en een authentieke Zwitser probeert te zijn. Door haar verhalen gaan zijn ogen open voor zijn eigen geschiedenis die hij is ontvlucht door zich in Afrika te vestigen.

Hij viel in slaap en droomde dat hij een jongen was die samen met een man een lange weg afliep. Beiden waren ze naakt, maar de man droeg een rugzak.
‘Wat zit er in die rugzak?’ vroeg hij.
‘Mijn herinneringen,’ zei de man. ‘Later zijn ze voor jou.’
‘Kan ik dat dan allemaal onthouden?’
‘Je moet wel, zeker als je wilt weten wie je zelf bent. Je weet toch dat ik je vader ben?’
Toen pas herkende hij de man die hij zo vaak op foto’s had gezien.
Plotseling liep zijn vader naar de rand van een ravijn, gooide hem de rugzak toe en sprong naar beneden.
‘Ik wil hem niet!’ riep hij. ‘Kom terug!’
Hij durfde de zak niet op te rapen. Er kwam een spelend kind aan. Het opende de zak.

Ton van Reen schreef onder meer romans, kinder- en jeugdboeken en journalistiek werk. Bekend zijn de romans Het winterjaar, Roomse meisjes en Concert voor de Führer. Hij schreef vaak over Afrika, in kranten zoals de Volkskrant en de GPD-kranten. Een aantal verhalen over de cultuurshock in Afrika werd gebundeld in Weense walsen in Mombassa. Ook schreef hij Een ochtend in Cairo, een inleiding bij het werk van de Egyptische schrijver en nobelprijswinnaar Naguib Mahfoez. Bij Uitgeverij In de Knipscheer zijn van zijn hand verschenen de romans De verdwenen stad, Geen oorlog, Katapult – Oproer in Amsterdam.

Meer over het werk van Ton van Reen
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Prima taalbeheersing, met schier poëtische regels.» – Jeroen Heuvel

voorplategbers75 Over ‘Priester tussen kruis en hakenkruis’ van Henk Egbers in Antilliaans Dagblad, 1 april 2017:
Egbers heeft als puber de Tweede Wereldoorlog meegemaakt – hij was 16 jaar tijdens de laatste oorlogsnacht met het bombardement op Emmerich op een steenworp afstand van zijn ouderlijk huis in ‘s Heerenberg – en als priester in Duitsland preekt hij over deze afgrijselijke oorlog. Een citaat uit deze preek over Dachau: ‘‘dat u niet alleen de Sieg Heil-arm strekte naar de man die sprak over ‘Ein Land, ein Volk, ein Führer’ maar ook naar Rome waar de paus paraat stond voor niet minder dan ‘eine Kirche,eine Glaubensgemeinschaft und ein Pabst’. Uw democratisch gekozen Führer wilde een wereldrijk, das Dritte Reich, stichten; de niet democratisch gekozen paus wilde al eerder ook een machtig wereldrijk, het Rijk Gods, realiseren.’’ (…) Henk Egbers (geboren in ‘s Heerenberg in 1928) beheerst zijn taal prima. Deze solist, die priester om den brode is geworden maar liever poppenspeler had willen zijn, vertelt uit noodzaak over zijn 16 jaar op seminaries – hij kijkt niet om in wrok, maar is wel verbitterd, en een semi-nare man geworden door zijn opleiding – en ongeveer 9 jaar als priester, kapelaan, over deze kwart eeuw van zijn leven, plus ongeveer een jaar na het uittreden en het zoeken naar een andere baan om brood op de plank te hebben. Hij vraagt zich af waarom de krant waar hij na zijn uittreden lang voor heeft gewerkt, De Stem, (nog) geen recensie van dit boek heeft geschreven. Men wil er niet aan. Durven ze niet?
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Priester tussen kruis en hakenkruis’

«Leerzame en ontroerende herinneringen met vaardige pen opgehaald.» – Prof. dr. P.J.A. Nissen

voorplategbers75 Over ‘Priester tussen kruis en hakenkruis’ van Henk Egbers op NBD | Biblion, 9 maart 2017:
De schrijver werkte negen jaar als rooms-katholiek priester in drie parochies in Nederland en assisteerde bovendien enkele maanden in Duitse parochies. Na het priesterschap te hebben neergelegd, werkte hij als kunstredacteur van een regionaal dagblad. Met vaardige pen haalt hij in dit boek herinneringen op aan zijn priesterjaren tussen 1957 en 1966 en aan zijn jeugd en vormingsjaren in het seminarie. Hij doet dit in de wetenschap dat het om een kwetsbaar verhaal gaat en in de hoop dat generatiegenoten er troost uit kunnen putten. Verbittering is de grondtoon in zijn herinneringen. Het katholieke geloof was van een totalitair en collectivistisch karakter, dat de schrijver doet denken aan het nationaalsocialisme. Vandaar de titel van het boek. Intussen krijgt de lezer een leerzame en soms ontroerende inkijk in het alledaagse leven van een priester in de nadagen van het ‘rijke roomse leven’ en in zijn worsteling met ‘een kerk die op de troon van God was gaan zitten’. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Priester tussen kruis en hakenkruis’

«Zijn dadendrang doet denken aan V.S. Naipaul, nog zo’n grote Caribische schrijver.» – Tessa Leuwsha

Opmaak 1 Over ‘Rusteloos en overal. Het leven van Albert Helman’ van Michiel van Kempen in De Ware Tijd Literair [4], 7-8 januari 2017:
Helman was niet alleen uiterst actief op literair gebied. Hij produceerde in eenzelfde tempo boeken en andere geschriften, als dat hij vrienden vergaarde en vrouwen versleet. Zijn dadendrang doet denken aan V.S. Naipaul, nog zo’n grote Caribische schrijver. (…) Hij neemt het op tegen de dogma’s van de katholieke kerk en tegen de seksuele moraal van zijn tijd. Dat impliceert een eenzaamheid die misschien wel leidt tot nog meer boeken en tot de vele reizen die hij in zijn leven onderneemt. Hij is altijd op zoek naar ontsnapping aan de dagelijkse realiteit. (…) In 1925 reist hij naar Italië en Noord-Afrika. (…). In Rome en het Vaticaan is hij onder de indruk van de roomse pracht en praal, maar hij is er ook getuige van een fascistische optocht van troepen van Mussolini. (…) Helmans reizen en schrijven zullen altijd in dienst staan van elkaar. Toch maakt hij in zijn werk ook mentale reizen naar zijn geboorteland. In 1926 verschijnt ‘Zuid-Zuid-West’ dat hem als schrijver op de kaart zal zetten. (…) ‘Zuid-Zuid-West’ gaat over een man die naar Europa trok en vervolgens als antropologische reisleider terugkeert naar het land waar zijn wieg stond. Het is niet moeilijk Helman hierin te herkennen. In het boek speelt het Surinaamse binnenland een belangrijke rol, het oerbos met zijn mystieke krachten. In 1932 verruilt Helman Nederland voor Spanje (…) en Mexico, waar hij na het uitbreken van de Spaanse burgeroorlog zijn heil heeft gezocht. (…) Na de Tweede Wereldoorlog keert Helman terug naar Suriname en bekleedt er verschillende functies. Het land waarmee hij zijn leven lang een haat-liefde verhouding onderhoudt, zal hem nooit helemaal loslaten. (…) Deze vuistdikke, boeiende biografie, is het resultaat van jarenlang onderzoek. Een mooie aanleiding voor Suriname om onze grote landszoon te eren.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rusteloos en overal’
Meer over Michiel van Kempen op deze site
Meer over Albert Helman op deze site

«Persoonlijk verslag waarop ik niets afding.» – Henk Hofman

voorplategbers75 Over ‘Priester tussen kruis en hakenkruis’ van Henk Egbers op Leestafel, 7 januari 2016:
(…) Egbers voelt zich verwant aan vooruitstrevende theologen als Edward Schillebeeckx, Karl Rahner, Hans Küng. Even is er de hoop dat zij gehoor krijgen in de kerk. Maar de conservatieve stroming behoudt de overhand. Egbers zelf gaat jarenlang de confrontatie uit de weg, omdat hij weet dat hij het toch tegen het instituut zal afleggen. Als het tenslotte echt niet langer gaat, legt hij in 1966 zijn ambt neer. Hij ervaart de wijze waarop de kerk afscheid van hem neemt als kil en gevoelloos. Het boek van Henk Egbers zal voor veel mensen heel herkenbaar zijn. Zij voelen zich niet meer thuis in een kerk gekenmerkt door controle en bedilzucht. Ook de aanklacht van Egbers dat de kerk bloed aan de handen heeft en zich nooit had mogen afficheren met het nationaalsocialisme, is niet uit de lucht gegrepen. Ik ding dus niets af op het persoonlijke verslag dat Egbers geeft van een leven binnen de rooms-katholieke kerk. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Priester tussen kruis en hakenkruis’

Henk Egbers – Priester tussen kruis en hakenkruis

voorplategbers75 Henk Egbers
Priester tussen kruis en hakenkruis
Mozaïek van een leven tussen twee fascistische utopieën
Geschiedenis
Nederland
Gebrocheerd, royaal formaat, 478 blz., € 24,50
ISBN 978-90-6265-929-6
2016

De Rooms-Katholieke Kerk heeft als geestelijk instituut vooral in Europa veel van haar macht en kracht moeten inleveren onder invloed van evoluties binnen de maatschappelijke cultuur. Ook haar dogmatische leer is op de beurs van geestelijke invloeden in diskrediet geraakt. Talrijke ‘gelovigen’ hebben deze kerk de rug toegekeerd. Haar keurkorps met priesters als behoeders van dit tijdgebonden geestelijke erfgoed is danig geslonken.

Henk Egbers (1928) was bijna tien jaren kapelaan in een drietal parochies van het aartsbisdom Utrecht. Hij nam al in de jaren zestig van de vorige eeuw het besluit om niet langer in dienst te blijven van deze geestelijke onderneming.

Egbers beschrijft in Priester tussen kruis en hakenkruis deze periode waarbij kernvragen over het geloof, de verlossingsleer, kerkelijke wetgeving en geestelijke machtsuitoefening zijn groeiende twijfels voedden. Hij ervoer daarbij sterke parallellen tussen de, zijns inziens, kenmerkende utopieën van het christendom en het nationaal socialisme.

De filosoof Peter Sloterdijk, die vraagtekens zette bij godsdiensten en verlossingsconstructies, inspireerde hem daarbij ook. Hij ziet zijn cultuurhistorische terugblik niet als een omkijken in wrok, maar als een verwondering op afstand over dit sociologische feit in de wereldgeschiedenis.