Tag: Ruth San A Jong

«Zes van de negen verhalen zijn zonder meer juweeltjes en maken De laatste parade tot een overtuigend debuut.» – Peter Meel

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong op Caraïbisch Uitzicht, 26 november 2011:
‘De laatste parade’ benoemt dingen die veel mensen liever onbenoemd laten en legt dingen bloot die menigeen bij voorkeur toegedekt wenst te zien. San A Jong verliest haar respect voor de omgang met de dood niet, maar wil het mysterie niet groter maken dan het is. Zoals zij de aflegster in ‘De geur van de dood’ laat denken: ‘Eigenlijk doen we niet geheimzinnig; het is geheimhouding. Een arts vertelt zijn vrouw en kinderen toch ook niet dat hij een zaagmachine gebruikt om een been te amputeren? Of dat er soms verkeerde medicatie wordt gegeven waardoor de patiënt sterft? Nou dan. Mensen in Suriname maken van alles een geheim, een drama.’ In deze bundel wordt het drama klein en onnadrukkelijk gehouden, waardoor het aan zeggingskracht wint. De geringe omvang van de bundel – in aantal pagina’s en wat betreft het formaat – draagt mede aan dit effect bij. Het is bovendien lang geleden dat een Surinaams literair debuut er zo mooi verzorgd uitzag en met zoveel liefde voor vorm, typografie en kleurgebruik werd geproduceerd.

Lees hier de recensie

Meer over deze debuutbundel

«Directe schrijfstijl afgewisseld met mooie zinnen en sprekende beelden.» – Sunny Jansen

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong op Literair Nederland, 7 november 2011:
Het is een divers beeld, ze voert haar lezers langs de geheime rituelen bij de lijkwassing, de problematiek van bijvrouwen en de mysteries van winti. Moord, zelfmoord, euthanasie, kindermisbruik, verkrachting: de verhalen hebben stuk voor stuk zware, sociaal gevoelige onderwerpen. Maar toch wordt de verhalenbundel nergens zwaarmoedig of deprimerend en dat is knap. Ruth San A Jong wisselt haar directe schrijfstijl af met mooie zinnen en sprekende beelden, die de lezer af en toe een glimlach ontlokken. Op andere momenten zijn haar observaties scherp. Af en toe is er, ondanks de alom aanwezige dood, ook een komische noot te bespeuren.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De laatste parade’

«Boeiende verhalen, waarin facetten van het Surinaamse leven worden beschreven.» – Ko van Geemert

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong in Parbode, 2 november 2011:
In deze bundel met negen korte verhalen, waarmee de in Paramaribo wonende Ruth San A Jong (1970) debuteert, speelt de dood een hoofdrol. Het zijn vrijwel allemaal boeiende verhalen, waarin facetten van het Surinaamse leven worden beschreven die lang niet bij elke lezer bekend zullen zijn. Daarbij springen twee dingen naar voren: San A Jong heeft een vlotte pen, en ze schrijft zonder opsmuk of sentimentaliteit – en vooral dat laatste ligt constant op de loer bij een onderwerp als dit. ‘De laatste parade’ is een mooie verhalenbundel, een debuut dat naar meer smaakt.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De laatste parade’ en ‘Ruth San A Jong

«Ruth San A Jong is uitmuntend geslaagd.» – Eric de Brabander

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong in Antilliaans Dagblad, 27 oktober 2011:
Hoe verrast was ik toen mij een boekje met korte verhalen ter hand kwam van Ruth San A Jong. ‘De laatste parade’ is een handjevol verhalen over de doodsbeleving in Suriname. Enkele verhalen hebben een andere hoofdthematiek maar hebben indirect te maken met de dood. Een kort verhaal is geen kort uitgevallen lang verhaal, het zegt niets over de lengte en breedte van het verhaal. Het is de stijl die een kort verhaal kort en goed maakt. In weinig zinnen moet veel verteld worden. Er moet kort en bondig geschreven worden. En daar is Ruth San A Jong uitmuntend in geslaagd.

Lees hier de recensie

Meer over dit prozadebuut