Tag: Salman Rushdie

«Fijnzinnige stijl en onderkoelde humor: een genot om te lezen!» – Eus Wijnhoven

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Hebban, 02-06-2024:

(…) Na Verschurens debuut ‘Stromen die de zee niet vinden’ (verhalen, 2016) verschenen er vier romans van zijn hand. ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’  is zijn tweede verhalenbundel. Hierin zijn tien verhalen opgenomen. (…) De locaties waar de verhalen zich afspelen, bevinden zich van New York tot Goa, zowel in louche hotels als in chique penthouses. Eigenlijk kun je uit ieder verhaal blijven citeren. De fijnzinnige stijl en de onderkoelde humor maken ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ wederom tot een genot om te lezen!: «De daken glimmen en de meeuwen vliegen weg naar het noorden, waar de stad uitdooft in de grove, wit besneeuwde winterkluiten van een oeverloos braakland.»

Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

Rob Verschuren  – Buitenlanders en andere Papoea’s. Verhalen

Rob Verschuren
Buitenlanders en andere Papoea’s
verhalen
Nederland / Vietnam
gebrocheerd in omslag met flappen,
144 blz., € 18,50
ISBN  978-94-93368-04-0
eerste uitgave 2024

De tien verhalen in Buitenlanders en andere Papoea’s nemen de lezer mee van een Van der Valk hotel in een buitenwijk naar een penthouse in New York, van een louche bar in Goa naar een openbaar toilet op een heuveltop in de Aveyron, van een Vietnamese stadswal naar de angstaanjagende woestenij van de mythische Dost jo Tor.

Wanneer ze door de opiumvelden van de voetheuvels afdalen naar de vlakte, heeft de beenloze drieënzestig volgelingen, onder wie landloze boeren, Maliarese hoertjes, filosofen, zigeuners, mannen met rastahaar, idioten, vrouwen met slangenogen, vuilnisbeltbewoners uit Vat, exegeten, derwisjen en dansmeisjes.

De wereld van Rob Verschuren wordt bewoond door vreemde kostgangers. ‘Je zult niet gauw een Nederlands boek vinden met zulke personages,’ schreef Cees Nooteboom over Verschurens roman ‘Tyfoon’. Ook in Buitenlanders en andere Papoea’s zijn een fijnzinnige stijl en een onderkoelde humor tekenend voor Verschurens proza.

Rob Verschuren is in 1953 in Malden geboren. Hij heeft lang als copywriter in de reclame gewerkt. Sinds het midden van de jaren tachtig woont hij buiten Nederland, de laatste vijftien jaar in Vietnam, met zijn Vietnamese familie. Hij is een voorbeeld van wat Salman Rushdie ‘translated men’ heeft genoemd, expatschrijvers wier geografische, culturele en linguïstische grensoverschrijdingen leiden tot een rijke kruisbestuiving tussen identiteiten en perspectieven. Zijn werk is vertaald in het Engels en het Frans.

Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een Curaçaose potpourri.» – Ko van Geemert

VoorplatPalmGezichten-75Over ‘De vele gezichten van mijn pen’ van Walter Palm in Argus, 16 augustus 2023:

Walter Palm werd in 1951 op Curaçao geboren. Op dit eiland is de familienaam Palm zo ongeveer synoniem aan muziek. Het lag dus voor de hand dat ook Walter Palm, kleinzoon van de vermaarde componist Jacobo Palm (1887-1982), in de muziek terecht zou komen. Maar de jonge Walter koos voor de literatuur, in het bijzonder: poëzie. Er zit echter ook zeker muziek in zijn poëzie, wat vooral valt te horen als hij zijn gedichten zelf, op melodieuze wijze, voordraagt. Walter Palm schrijft ook proza. Zo herinner ik me het verhaal ‘Curaçao steekt de oceaan over’ (1997), waarin hij als gedachtenexperiment zijn geboorte-eiland naar de Nederlandse kust versleept. Als de winter aanbreekt, ontstaan er problemen. (…)  Onlangs verscheen De vele gezichten van mijn pen, waarin Walter Palm reflecteert op eigen werk en van alles en nog wat samenbrengt: autobiografische schetsen, verhalen over Curaçaose kunstenaars die in zijn jeugd bij hem in de buurt woonden, een overzicht van zijn dichtbundels voorzien van achtergrondinformatie, een verslag van ‘twee memorabele avonden met Salman Rushdie’, twintig gedichten en drie korte verhalen waaronder het eerder genoemde ‘Curaçao steekt de oceaan over’, vijf recensies en twee beschouwingen over Dubbelspel van Frank Martinus Arion en Mijn zuster de negerin van Cola Debrot, door Palm consequent gespeld als Mijn zuster de n******. (…) In De vele gezichten van mijn pen staat Walter Palm onder meer stil bij zijn essay Het sluipend gif van islamofobie, 1989-2019, ‘een felle aanklacht tegen toxische islamofobie, een vurige verdediging van de Grondwet en een woedende uitval naar partijen die de Grondwet aan hun laars lappen, sterker nog als voetveeg gebruiken.’ (…)

Lees hier de recensie

Meer over ‘De vele gezichten van mijn pen’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Aandacht voor Boeli van Leeuwen is mooi (en terecht).» – Ko van Geemert

VoorplatWieDenkJe-300Over ‘Wie denk je dat ik ben?’ van Boeli van Leeuwen door Ko van Geemert in Ñapa (Amigoe), 5 november 2022:
Op 10 oktober 2022 herdachten we het feit dat een van de bekendste schrijvers van Curaçao, Willem Cornelis Jacobus (Boeli) van Leeuwen, honderd jaar geleden was geboren. Ter gelegenheid hiervan gaf uitgeverij In de Knipscheer een bloemlezing uit, getiteld ‘Wie denk je dat ik ben?’, samengesteld door Klaas de Groot (1942), in de jaren 80 van de vorige eeuw leraar Nederlands op Curaçao, en ingeleid door journaliste Sheila Sitalsing (1968), opgegroeid op het eiland. (…) “De precisie waarmee hij de genadeloosheid van de tropen kan schetsen, zoals de eenzaamheid en de droefenis die je kunnen overvallen wanneer de schemering invalt, alsook de snelheid waarmee het verval kan intreden onder de meedogenloze zon.” Samensteller Klaas de Groot [koos werk] uit de verhalenbundels, plus uit het werk dat hij nooit in boekvorm publiceerde [zoals] ‘Satanic Verses’ uit 1989: “In tegenstelling tot mijn collega’s in de westerse wereld, die in dichte drommen op zijn komen dagen om zich solidair te verklaren met Salman Rushdie (thereby beating their own drums!) neem ik hierbij nadrukkelijk afstand van deze kwalijke figuur.” (…) Het lot van veel schrijvers is dat zij na hun dood snel worden vergeten. De aandacht voor Boeli van Leeuwen bij deze 100ste geboortedag is mooi (en terecht). (…)
Lees hier of hier ‘100e geboortedag Boeli van Leeuwen’
Meer over ‘Wie denk je dat ik ben?’
Meer over ‘100 Jaar Boeli van Leeuwen’

«Het literaire lichaam van Van Leeuwen bestaat nog steeds.» – Klaas de Groot

VoorplatWieDenkJe-300Over ‘Wie denk je dat ik ben?’ van Boeli van Leeuwen in Antilliaans Dagblad, 8 oktober 2022:
(…) Maar al is dan de mens van vlees en bloed verdwenen, het literaire lichaam van Van Leeuwen bestaat nog steeds. Dat lichaam is vooral te ontdekken in de vier bundels verhalen Ver weg dichtbij, De Ruïne van een kathedraal, De taal van de aarde en Geniale Anarchie. (…) Daarom is het goed om ter gelegenheid van de viering van de honderdste geboortedag van de schrijver een keuze te presenteren, waarin hij vooral zelf te ontdekken is. (…) Bij Van Leeuwen lijkt dat niet moeilijk, omdat een groot deel van zijn proza, en dan vooral de stukken uit eerder genoemde titels, gekenmerkt worden door een vertellende stijl die ervoor zorgt dat de lezer dicht in de buurt van de verteller blijft. (…) Af en toe richt hij zich letterlijk tot de lezer met de woorden ‘lieve lezer’, maar nog sterker: hij spreekt over ‘wij’ en laat duidelijk uitkomen dat hij het tegen zijn mede-Curaçaoënaars heeft. (…) Uit het stuk ‘Mozart in het oerwoud’ (in Geniale Anarchie) blijkt nog een vast gegeven uit het leven, dat is de bewondering voor grote kunstenaars. Met die eerbied begon ook de schrijver zijn publicitaire leven. Daarvoor moeten we terug naar 1947 als Van Leeuwen met drie krantenstukken naar buiten komt. In het dagblad Beurs & Nieuwsberichten verschijnen in maart en april drie artikelen die nooit in boekvorm zijn verschenen. De gemeenschappelijke titel is ‘Eenheid van Tegendelen’. De eerste twee gaan over bewonderde figuren, Rembrandt en Beethoven. In het stuk over Beethoven komt ook Mozart aan bod, maar nog niet zo krachtig als in later werk. (…) Voor de schrijvers en dichters uit zijn tijd kan Van Leeuwen weinig bewondering opbrengen. Zij voldeden niet aan de literaire geloofsbelijdenis van Van Leeuwen (…) Veel later spelen de literaire uitgangspunten een rol als Van Leeuwen het stuk over Salman Rushdie ‘Satanic verses’, eigenlijk voorbestemd voor Geniale Anarchie, niet zal opnemen in die bundeling. (…)
Lees hier het artikel 100 Jaar Boeli van Leeuwen’
Meer over ‘Wie denk je dat ik ben?’

Rob Verschuren – Carmona. Roman

VoorplatVerschurenCarmona-750Rob Verschuren
Carmona
roman
Nederland / Vietnam
gebrocheerd in omslag met flappen,
150 blz., € 17,50
ISBN 978-94-93214-69-9
eerste uitgave september 2022

Wanneer zijn vrouw hem verlaat, wordt John Wu tot diepe wanhoop gedreven. Eenzaamheid en depressie nemen bezit van de emeritus hoogleraar Russische literatuur. Hij begaat een misdaad en belandt in de gevangenis, maar dat is totaal niet tot ongenoegen. Hij is weer onder de mensen, er wordt voor hem gezorgd. Celgenoot Kid zit levenslang uit voor doodslag. Het botert niet tussen de twee, maar uit wederzijdse afkeer groeit aarzelend dan toch een vriendschap tussen de oude, nog altijd zoekende man en de jonge, nog altijd verslaafde junkie die zijn leven heeft vergooid.

Carmona speelt zich af in een Aziatische metropool, een dystopisch voorland voor alle megacity’s op aarde. Tegen deze benauwende achtergrond hanteert Rob Verschuren een bijzonder palet: de bonte stoet gevangenen en hun verhalen, de filosofische bespiegelingen en literaire verwijzingen, de onvermoed troostrijke galgenhumor, alles verweven in een fijnzinnige stijl. Bovenal is Carmona een roman over vrijheid. Wat is vrijheid eigenlijk? Deze vraag genereert heel diverse antwoorden in de loop van een rijk en ontroerend verhaal.

Cees Nooteboom over Tyfoon van Rob Verschuren: ‘Een spannende roman met de allure van een sprookje. Je zult niet gauw een Nederlands boek vinden met zulke personages.’

Rob Verschuren is in 1953 in Malden geboren. Hij heeft lang als copywriter in de reclame gewerkt. Sinds het midden van de jaren tachtig woont hij buiten Nederland, de laatste dertien jaar in Vietnam, met zijn Vietnamese familie. Hij is een voorbeeld van wat Salman Rushdie ‘translated men’ heeft genoemd, expatschrijvers wier geografische, culturele en linguïstische grensoverschrijdingen leiden tot een rijke kruisbestuiving tussen identiteiten en perspectieven. ‘Carmona’ is na de verhalenbundel ‘Stromen die de zee niet vinden’ en de romans ‘Tyfoon’, ‘Het karaokemeisje’en ‘Het witte land’ het vijfde boek van Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer.

Meer over ‘Carmona’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een vlammend essay over discriminatie.» – André Oyen

Opmaak 1Over ‘Het sluipend gif van de islamofobie 1989-2019’ van Walter Palm op Lezers tippen lezers, 31-10-2019:
Walter Palm (…) scheef een vlammend essay over de discriminatie. Het is een logboek van de volgens Palm discriminerende bejegening van moslims. Dit essay ‘Het sluipend gif van islamofobie – 1989-2019’ gaat uitgebreid in op de politieke exploitatie van islamofobie (het radicaal afwijzen van alles wat met de islam te maken heeft) nadat deze geëxplodeerd was als consequentie van 11 september 2001. (…) Een constitutioneel hof kan helpen (…) door het toetsen of voorstellen strijdig zijn met de Grondwet. De [huidige] islamofobe wetten zijn strijdig met de Grondwet en ze ondergraven daarmee het fundament van de rechtsstaat. Het is een sluipend proces dat begint met uiterlijkheden. (…) Maar daar blijft het niet bij. Er zijn meer islamofobe wetten aan de horizon. In naam van de Grondwet moet dit sluipend proces gestopt worden. Een gedurfd boek in tijden dat populisten verkiezingen ingaan met islamofobische slogans.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Wetten die langs de constitutionele grenzen schuren. Islamofobie, constateert Palm.» – Marcel Hulspas

Opmaak 1Over ‘Het sluipend gif van islamofobie 1989-2019’ van Walter Palm op Sargasso, 15 oktober 2019:
(…) Walter Palm vervolgt met zo’n honderd pagina’s samenvatting van de recente parlementaire geschiedenis. De opkomst en dood van Pim Fortuyn, de ondergang van de LPF, en de pogingen van de traditionele politieke partijen om Pims verweesde electoraat aan zich te binden. Die pogingen leidden tot grote spanningen binnen de PvdA, en diepe kloven in de VVD. Rita Verdonk vertrok en faalde; Geert Wilders voerde zijn stemvee de politieke woestijn in. We hoorden weinig verheffende pleidooien, wetsvoorstellen en wetten die langs de constitutionele grenzen schuurden. Islamofobie, constateert Palm: ‘Helaas moet geconcludeerd worden dat in 2017 het sluipend gif van de islamofobie ook het CDA en de VVD heeft geïnfecteerd. Islamofobie is niet langer beperkt tot de PVV die dit opzichtig uitdraagt maar is zeker ook aanwezig bij het CDA en de VVD.’ (…) Met een categorisch afwijzen van de islam speel je radicale stromingen in de kaart. Palm weet dat. Hij schrijft : ‘In de jaren na 9/11 groeide een islamitische generatie op in een maatschappelijk klimaat dat door hen wordt ervaren als islamofoob. (…) slechts een minieme fractie van deze angry young men kiest ervoor om als wraak voor het door hen ervaren islamofobe maatschappelijke klimaat terrorist te worden. Terrorisme dus als boemerang van islamofobie.’ (…) In de laatste twintig pagina’s komt Palm met ‘een deltaplan tegen de tsunami van de islamofobie’ dat gedurende meerdere decennia moet worden uitgevoerd. (…)
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een gedurfde analyse.» – Karel van Heijster

Opmaak 1Over ‘Het sluipend gif van islamofobie 1989-2019’ van Walter Palm op De Leesclub van Alles, 15 oktober 2019:
(…) Palm betreurt het in de openingspagina’s van ‘Het sluipend gif van islamologie: 1989 – 2019’, als hij zich over de Rushdie-affaire buigt, dat na de rel het beeld in de publieke opinie bleef hangen van de islam als intolerante godsdienst met fanatieke gelovigen. Een beeld dat volgens hem niet voortkomt uit het feit dat fanatieke islamieten zich en plein public intolerant betoonden, maar uit de pijnlijke onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië. Een gedurfde analyse. (…) Zijn zorg dat anti-islamitische sentimenten bepaalde grondwettelijke beginselen aantasten, is er een om serieus te nemen. Er vallen meer dan genoeg goede discussies te voeren over de vraag in hoeverre bijvoorbeeld het verbod op ritueel slachten of gezichtsbedekkende kleding de vrijheid van godsdienst aantast, en indien ja, hoe problematisch dat is. (…)
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«In een vlammend essay waarschuwt hij voor het gevaar dat moslims in zijn ogen lopen.» – Bas Soetenhorst

Opmaak 1Interview met Walter Palm over ‘Het sluipend gif van islamofobie 1989-2019’ in Het Parool, 20 september 2019:
(…) Palm is bezorgd over de omgang van de politiek met moslims. Hij wijst erop dat veel Joden in het vooroorlogse Duitsland het antisemitisme onderschatten. ‘Hitler paste de salamitactiek toe,’ schrijft hij. ‘Geleidelijkheid zorgt ervoor dat abnormale zaken als antisemitisme en islamofobie op termijn als normaal worden beschouwd.’ (…) Er is momentum voor een alliantie, meent Palm. ‘Het overgrote deel van de islamitische gemeenschap is ongelukkig over de terreur uit naam van de islam. Zie de honderden imams die na de aanslag in 2017 bij de London Bridge weigerden begrafenisrituelen uit te voeren voor de gedode terroristen. Maak daar gebruik van. De AIVD en NCTV doen goed werk, maar kunnen het niet alleen. Je hebt de moslimgemeenschap nodig bij terreurbestrijding.’ (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer