«Het is de nietsontziende oprechtheid die deze gedichten indrukwekkend maakt.» – Hettie Marzak

VoorplatWEG-75Over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’ van Eric Schneider op Meander Magazine, 10 september 2021:
(…) De gedichten laten zich op het oog al gauw onderbrengen in drie thema’s: de gedichten die handelen over karakters uit toneelstukken die al dan niet door Schneider zelf vertolkt zijn, (…) vervolgens gedichten die gaan over zijn familie en zijn verleden en de gedichten die spelen in de tegenwoordige tijd. In de gedichten die de titel dragen van een toneelpersonage geeft Schneider de invulling van die rol weer zoals hij die ziet, maar ook kan de rol of de mythologische figuur aanleiding zijn tot uitdrukking van een gevoel dat niet rechtstreeks met de mythe te maken hoeft te hebben. Eurydike I (…) heeft een ritme dat de lezer mee stuwt met de stroom, die in korte zinnen steeds sterker wordt opgezweept om te eindigen in de climax en dan uit te vloeien in langere regels, waarin rust en stilte eindelijk drijven zonder doel. Ademen, hijgen, stil worden. Het rijm dat gehanteerd wordt, is onnadrukkelijk, onvolkomen en functioneel. (…) De gedichten over de toneelkarakters komen samen in het gedicht ‘Eindspel’. Dit gedicht vormt de overgang van het toneel en de diverse rollen naar de gedichten over de biografische werkelijkheid en het verleden van de dichter. De dichter heeft zijn hart binnenstebuiten gekeerd en zichzelf daarbij niet gespaard. Het is de nietsontziende oprechtheid die deze gedichten indrukwekkend maakt. De maskers van het toneel zijn afgerukt en het naakte gezicht van de dichter kijkt ons aan.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’
Meer over Eric Schneider bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Prijsjury’s: ga snel met dit boek aan de slag.» – Kees de Kievid

Opmaak 1Over ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns op Boekenbijlage, 3 november 2020:
Dertien een ongeluksgetal? De dertiende roman van Peter Drehmanns mag gerust gezien worden als ‘magnum opus’. Zou deze meesterlijke roman ooit nog overtroffen kunnen worden. In de vorige eeuw hadden we ‘de grote drie’ (Hermans, Mulisch en Reve). Ook nu worden er soms goede werken gepubliceerd, veelal steunend op de Hollandse traditie. Maar internationaal gezien…? Op hoog niveau kunnen we Pfeiffer en Waterdrinker noemen. Daar komt nu een derde naam bij: Peter Drehmanns. We hebben een nieuwe ‘grote drie’! (…) Twee mannen zijn op zoek naar iets. Dino Drogo, de taxidermist (preparateur van dode dieren) en Koen Grondijs, de hoofdpersoon van de roman. De eerste zoekt zeldzame dieren. Hij is uitgekeken op het opzetten van gewone exemplaren en hoopt nu wat beters te vinden. Grondijs zoekt ook iets: zichzelf! (…) Hij verhuurt zijn huis aan een Russisch echtpaar en vertrekt. Zijn bestemming wordt de Archipel, aan het einde van de wereld, in ieder geval ver genoeg weg van alle dingen waar hij de schurft aan heeft. (…) De auteur weet de gevarieerde ‘avonturen’ te verwoorden in even afwisselende stijl, dan weer humoristisch soms zelfs hilarisch, dan weer ingetogen en emotioneel, dan weer uitbundig op het flamboyante af. Stijlfiguren dwarrelen als herfstblaadjes door het boek. (…) Prijsjury’s: ga snel met dit boek aan de slag. Uitgever: laat het vertalen zodat ook het buitenland kan genieten. Producenten: bestudeer de mogelijkheden voor een filmhit.
Lees hier de recensie ‘Peter Drehmanns schreef een fabuleuze roman’
Meer over ‘Het Wezen’

«Ik ken geen enkele andere hedendaagse auteur die een dergelijk ritmisch, muzikaal en veelzijdig Nederlands schrijft.» – Laurent De Maertelaer

VoorplatIkwordt-75Over ‘Ik wordt’ van Harry Vaandrager in De Leeswolf en MappaLibra, 2018, 2020:
De prijs voor de opvallendste titel van het literair jaar gaat nu al naar ‘Ik wordt’, de nieuwste roman van Harry Vaandrager (1955). De in het oog springende spelfout vestigt niet alleen de aandacht op waar het in dit boek om draait — het ‘ik’ in een narcistisch tijdperk —, maar is meteen ook een voorbode van het onvergelijkelijk taalfestijn dat losbarst eenmaal je het boek nietsvermoedend openslaat. (…) In het eerste deel (‘Kiki en het gemis’), ongeveer tweederde van het boek, komt het woord ‘ik’ slechts twee keer voor. Alle zinnen zijn in een ‘lijdende’ of ‘passieve’ vorm. (…) In het tweede deel (‘Zielsverhuizingen en puddingsmakkers’) daarentegen, komt ‘ik’ veelvuldig, zelfs overvloedig voor. Daar is een evidente reden voor, zo leert de lezer al snel, want de ik-figuur biecht op uit tientallen ‘ikken’ te bestaan en, sterker nog, jaarlijkse reïncarnaties te beleven, niet geheel ontoevallig telkens op Allerzielen. (…) In het derde deel (‘Slotpleidooi en wat niet is’) roept de verteller op zijn woorden te negeren en vraagt hij zijn opsluiting: ‘Al mijn tijd is nodig om mijn doden te woord te staan. Dat kan het beste in een cel.’ (…) Een van de grootste troeven van ‘Ik wordt’ is ongetwijfeld de volstrekt unieke taal. Vaandrager gaat helemaal loos en trekt waarlijk alle registers van ons moerstaal wagenwijd open. (…) Zijn proza beukt, zingt en dendert. Aarzel niet wanneer u ooit de kans krijgt Vaandrager te horen voorlezen: in levende lijve klinkt hij nóg beter, nóg woester, nóg pakkender. (…) ‘Ik wordt’ — een tekstuele splinterbom van nog geen zestig pagina’s — is Vaandrager op z’n best. De zinnelijke rijkdom is overweldigend, de woordenvloed onstuitbaar. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘Ik wordt’
Meer over Harry Vaandrager bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Sprankelende wisselwerking tussen verleden en heden.» – Albert Hagenaars

VoorplatZwijguren2_Opmaak 1.qxdOver ‘Zwijguren’ van Ezra de Haan voor NBD / Biblion, 21 mei 2019:
De liefhebbers van reisverhalen mogen hun armen in die van de fans van biografisch materiaal haken. De actieve Ezra de Haan, dichter, romancier en recensent, neemt de lezer namelijk mee op een speurtocht naar locaties die voor zowel beroemde als vergeten auteurs van belang zijn geweest. Aan de hand van onder andere hun geschriften, correspondentie en gegevens uit biografieën bezoekt hij de meest uiteenlopende verblijfplaatsen, zoals woonhuizen, hospitalen en graven, en legt hij daar zijn eigen observaties en gedachten overheen. Dit procedé zorgt voor een sprankelende wisselwerking tussen het verleden, dat hij met name door vele details en veronderstellingen invoelbaar maakt, en het heden. Hij schrijft over het leven en de betekenis van onder anderen Max Blecher, Samuel Beckett, Mohamed Choukri en Franz Kafka en doet dat in zo’n soepele stijl en met zoveel enthousiasme dat je vanzelf nieuwsgierig wordt naar die soms voorgoed voorbije sferen en culturen, en er dus meer over wil gaan lezen! ‘Wanneer ik de donkere hal betreed, kraken glasscherven onder mijn zolen.’ In z’n soort, vermenging van reisliteratuur en biografisch materiaal van schrijvers en dichters, is dit een geslaagd en heerlijk boek!
Meer over ‘De Zwijguren’
Meer over E. de Haan bij In de Knipscheer

Schrijver E. de Haan met ‘Zwijguren’ op Salto TV

VoorplatZwijguren2_Opmaak 1.qxdGonny van Oudenallen interviewt Ezra de Haan over ‘Zwijguren’, 15 april 2019:
Op de derde maandag van de maand is op Salto TV vanaf 19.00 uur het programma Briljantjes te zien, een programma over kunst en cultuur, boeken, gedichten en/of bespreking van of aanrader van een toneelstuk/show. De presentatie is in handen van Gonny van Oudenallen. Op 15 april waren de gasten Maria van Daalen en E. de Haan. Van Ezra de Haan verscheen dit voorjaar de bundel literaire reisverhalen ‘Zwijguren’, hét boek voor boekenliefhebbers van dit voorjaar. Kijk en hoor zijn wederwaardigheden omtrent onder meer Lord Byron, Max Blecher, Friedrich Kloptock.
Kijk hier naar het interview, op de tijdlijn vanaf 09:00
Meer over ‘De Zwijguren’
Meer over E. de Haan bij In de Knipscheer

«Merkwaardig is dat je je ook als lezer aanwezig waant.» – Cor Gout

VoorplatZwijguren2_Opmaak 1.qxdOver ‘De Zwijguren’ van E. de Haan op Extaze.nl, 30 april 2019:
Op 23 februari 2019 presenteerde Peter de Rijk, alias E(zra) de Haan, op wel zeer bijzondere wijze zijn verhalenboek ‘De Zwijguren’. Tegen de achtergrond van een reeks reisfoto’s zwierde hij verbaal door de vijftien hoofdstukken van zijn boek. Aantekeningen had hij daarbij niet nodig. De onderwerpen waarover zijn inleiding ging, een zeventiental door hem bewonderde schrijvers en de voetstappen die zij in de ruimte en tijd van de geschiedenis hadden achtergelaten, heeft hij, reizend en trekkend door Europa en Noord-Afrika, geïncorporeerd. Met zijn kennis van hun leven en werk in zijn ransel, heeft hij zijn voetzolen op hun voetafdrukken gedrukt, de plaatsen waar zij woonden of tijdelijk verbleven in zich opgenomen, hen voor zich gezien en hen aangesproken. In het hoofdstuk over Kafka is die gespreksvorm op papier gekomen: ‘Dit jaar vroeg iemand mij een brief aan mijn vader te schrijven. Net als jij. Ik weet nu hoe jij je hebt gevoeld.’ In dit hoofdstuk zijn subject en object nog duidelijker zichtbaar, hoorbaar en voelbaar dan ze elders in het boek al zijn. Merkwaardig is dat je je ook als lezer aanwezig waant. De Rijk is geen promeneur solitaire, hij neemt je mee op reis. (…) Wie denkt dat ‘De Zwijguren’ slechts ernstige kost te bieden heeft vergist zich. (…) Aaneengesloten zou je de reizen van Peter de Rijk kunnen kenschetsen als een Odyssee, als omzwervingen door ervaringen van lust en lijden, waarbij kijk ontstaat op het waarom van dit alles, waarom hij dit alles onderneemt, waarom hij dit alles op zich neemt. Dat is om te worden wie hij is, om thuis te komen waar zijn thuis is. In zijn ouderlijk huis, zijn vormende jaren, zijn vallen en opstaan, zijn educatie, zijn kennis, zijn liefde voor schoonheid, voor kunst, voor het woord. Zijn beloning is ‘het onbeslist’ in de strijd met dat begrip waar zo velen van ons hulpeloos mee worstelen: het zijn.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Zwijguren’

«Fris en verrassend werk.» – André Oyen

VoorplatZwijguren2_Opmaak 1.qxdOver ‘De Zwijguren’ van E. de Haan op Lezers tippen lezers, 18 maart 2019:
(…) De fascinatie van Ezra de Haan voor literaire figuren en plaatsen die aan hen gelieerd zijn komt ook nu weer aan bod in zijn nieuwste werk. (…) ‘De zwijguren’ brengt op een heel efficiënte manier reisverhalen en schrijverslevens in beeld, waar de lezer-reiziger kan bij wegdromen. Een heel fris en verrassend werk!
Lees hier het signalement
Meer over ‘De Zwijguren’
Meer over E. de Haan bij In de Knipscheer

«Aanstekelijke bundeling van boeiende literaire reisverhalen.» – Theo Jordaan

VoorplatZwijguren2_Opmaak 1.qxdOver ‘De Zwijguren’ van E. de Haan op Alles over boeken en schrijvers, 13 maart 2019:
(…) E. de Haan is een aantal bekende, minder bekende en onbekende auteurs nagereisd naar plekken waar ze zich enige tijd hebben bevonden en die een belangrijke rol hebben gespeeld bij de totstandkoming van hun werk. Lord Byron is duidelijk een favoriet van E. de Haan. (…) Bijzonder goed geslaagd is het wat langere relaas over de vrij onbekende Roemeense schrijver Max Blecher. Ook de twee verhalen die zich afspelen in Hamburg met als hoofdpersonen de Ierse schrijver Samuel Beckett en Friedrich Kloptock zijn zeer lezenswaardig. (…) E. de Haan weet zijn enthousiasme voor zijn zoektochten goed te etaleren en zorgt ervoor dat je als lezer betrokken raakt, zelfs bij schrijvers waarvan je wellicht nog nooit gehoord hebt. (…) Kortom een aanstekelijke bundeling van uitstekende literaire reisverhalen die het lezen meer dan waard zijn.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Zwijguren’

Boekpresentatie van ‘De Zwijguren’ van E. de Haan in Perdu Amsterdam

VoorplatZwijguren2_Opmaak 1.qxdPresentatie van de bundel literaire reisverhalen De Zwijguren van E.de Haan op zaterdag 23 februari 2019:
Ezra de Haan (alias Peter de Rijk) vertelt bijzondere voorvallen tijdens zijn reizen in de voetsporen van wereldberoemde schrijvers en dichters zoals vastgelegd in dit nieuwe boek, o.a. Samuel Beckett, John Keats, Lord Byron, Joseph Brodsky, Ezra Pound. Tijdens het programma gastoptredens van de dichters Sebastiene Postma, W.A. Jonker en Peter WJ Brouwer. We nodigen u uit aanwezig te zijn bij deze boekdoop. De inloop is vanaf 14.00 uur. Aanvang programma om 14.30 uur. Na afloop napraat en signeren tot 17.00 uur. Toegang gratis. Locatie: Perdu, Kloveniersburgwal 86, 1912 CZ Amsterdam. Komt allen!
Meer over ‘De Zwijguren’

E. de Haan – De zwijguren

VoorplatZwijguren2_Opmaak 1.qxdE. de Haan
De zwijguren
Vijftien literaire reisverhalen en een zeeslag

geïllustreerd met 16 foto’s gedrukt in kleur,
gebrocheerd in omslag met flappen,
228 blz., € 22,00
ISBN 978-90-6265-758-2
eerste uitgave februari 2019

In Zwijguren. Vijftien literaire reisverhalen en een zeeslag volgt E. (Ezra) de Haan de voetsporen van wereldberoemde schrijvers en dichters. Aan de hand van briefwisselingen, notities en dagboeken traceert hij woon- en sterfhuizen, bezoekt hij graven of sanatoria waar zijn helden voor heel even bereikbaar lijken te worden. Door tijdelijk dezelfde paden te bewandelen vallen verleden en heden samen. De ene keer betreft het Samuel Beckett in Hamburg, waar hij het Duits leerde spreken, of John Keats in Winchester, mijmerend over zijn geliefde Fanny Brawne. Lord Byron maken we in Genua, Venetië en Navarino mee. Joseph Brodsky, Ezra Pound en Frederick Rolfe treffen we aan op een Italiaans eiland, vrijwel naast Strawinsky, Diaghilev en Multatuli’s eerste echtgenote Tine. Maar ook minder grote goden als Trakl, Klopstock en Choukri of vergeten talenten als Mohr, Waggerl en Blecher komen aan bod. Overal in Europa en Noord-Afrika blijken schrijvers herinneringen op te roepen. Kafka in Praag, Hitler in Beelitz. ‘De zwijguren’ rakelt geschiedenissen op die anders met de wind weg zouden waaien. Elk verhaal wordt voorafgegaan door een foto van Judith Heinsohn of Peter de Rijk.

E. de Haan (1957) is als Peter de Rijk redacteur bij uitgeverij In de Knipscheer en docent Creatief schrijven. E. de Haan debuteerde met de novelle ‘Vonk’ (1996). In 1999 volgde ‘Kermis in de hel’, een korte roman. ‘Ik belde mijn muze’ (2003) was zijn eerste dichtbundel. De tweede, ‘Scheren zonder spiegel’ verscheen in 2011. Ilja Leonard Pfeiffer nam gedichten van hem op in ‘De Nederlandse poëzie van de twintigste en eenentwintigste eeuw in 1000 en enige gedichten’. Voor zijn in het Roemeens vertaalde poëzie ontving hij de Premiul Naţional Tudor Arghezi. ‘Zoeken naar Slory’ (2014), een roadnovel die zich in Suriname afspeelt, is zijn laatste roman. Als Peter de Rijk stelde hij ‘Even zuiver als de ongeschreven brief’ (2015) samen, de bloemlezing uit het oeuvre van Rogi Wieg. Zijn tweede verzameling van interviews in boekvorm ‘Stemmen uit de wereldliteratuur. Over de grens’ is in 2017 verschenen eveneens onder eigen naam, alsook de hommage aan Rogi Wieg ‘In een kring van menselijke warmte’ en de bloemlezing ‘Dit is de beste aller tijden’ uit het oeuvre van Hans Plomp. In 2018 kwam onder de naam Ezra de Haan het in opdracht van Büchmania geschreven ‘Over Büch, Goethe, reizen en verzameldrift’ uit.

Over Stemmen uit de wereldliteratuur. Over de grens:
‘Dit werk spoort passioneel aan tot lezen.’ (André Oyen)

Over Zoeken naar Slory:
‘Een prachtig portret.’ (Eric de Brabander)
‘Het zoeken naar een dichter, het vinden van een land.’ (Albert Hagenaars)
‘Fascinerend hoe exotisch onze werkelijkheid in de ogen van een ander kan zijn.’ (Marieke Visser)
‘Een schitterend reisverhaal vol poëzie, geuren en kleuren.’ (André Oyen)
‘Een enerverend boek.’ (Robert-Jan Trügg)

Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Peter de Rijk bij Uitgeverij In de Knipscheer