Het waarom van ‘Schaduwvrouw’

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 12 september 2017:
Tijdens de gecombineerde boekpresentatie ‘The Twain Shall Meet’ van Uitgeverij In de Knipscheer op 3 september jl. in Podium Mozaïek, bracht Margarita Molina een hartstochtelijke apologie van haar roman ‘Schaduwvrouw’, het relaas van haar liefdesrelatie met de dichter Elis Juliana. De presentatie werd onverwacht onderbroken door de overhandiging van een cadeau van de auteurs aan de uitgevers, vanwege het 40-jarig bestaan van de uitgeverij in 2016, namelijk een compleet verzorgde reis naar Suriname. Fred de Haas was aanwezig en schrijft het volgende commentaar op het feestelijk samenzijn: «Al zegt ‘goud’ me helemaal niets: ik had die middag voor geen goud willen missen. Een staande ovatie voor Franc en zijn uitgeverij. Een mooie fotoreportage door Michiel van Kempen, initiator van het geschenk voor Franc en Anja: een reis naar Suriname. Goede, humane interviews door Peter de Rijk. Jopi Hart hield een excellente toespraak. Aart Broek was mild over het ‘voortschrijdend inzicht’ ten aanzien van Zwarte Piet. Clyde Lo A Njoe zwierde met de Schaduwvrouw die wat meer uit de schaduw kwam. Jos de Roo liet de geest van Boeli over de wateren zweven en we zagen dat het goed was.»
Klik hier voor de krantpagina’s met foto’s van Michiel van Kempen
Meer over ‘Schaduwvrouw’
Meer over ‘The Twain Shall Meet’

Elis Juliana dichtte ook in het Nederlands

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdSchrijfster Margarita Molina over ‘Schaduwvrouw’ in ‘The Twain Shall Meet’ in Podium Mozaïek, 3 september 2017:
«Ik ben de schrijver van het boek ‘Schaduwvrouw’ dat afgelopen november uitkwam bij In de Knipscheer en vanmiddag hier op tafel ligt. Geschreven onder de naam Margarita Molina, mijn alter ego. In november was ik helaas uitlandig.» Zo begon Margarita Molina haar toespraak bij haar persoonlijke presentatie van ‘Schaduwvrouw’. Het boek heeft inmiddels het nodige opzien gebaard, omdat eerst voorzichtig, omzichtig, en later stelliger en uiteindelijk, met naam en toenaam, werd aangenomen dat Roy gebaseerd moest zijn op een van de bekendste Papiamentu-dichters van Curaçao. Maar de twijfel bleef: immers, die Curaçaose dichter dichtte toch niet in het Nederlands? «Het gaat mij om de literaire historie van de Antillen. Om het completeren en veiligstellen van de nalatenschap van een geliefde Curaçaose kunstenaar. Elis Juliana is het waard om op een hoger plan te staan.»
Lees hier haar toespraak
Klik hier voor foto-impressie presentatie op Caraïbisch Uitzicht door Michiel van Kempen
Meer over ‘Schaduwvrouw’
Meer over Elis Juliana op deze site

«Haar grote liefde, Roy, stuurde haar brieven, gedichten vooral ook.» – Marjo van Turnhout

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina op Leestafel, 4 juni 2017:
Niet alleen de liefde tussen man en vrouw is onderwerp van deze biografische roman. De liefde voor het koude natte Nederland enerzijds en de warme Antillen anderzijds vormt eveneens een belangrijk onderdeel.
Margarita Molina heeft de reis tussen beide werelden zeer vaak afgelegd. In beide landen, beide culturen heeft ze liefdes beleefd en geluk en verdriet gekend. Heen en weer, hoe moest ze kiezen? In de Antillen vond ze haar grote liefde, maar meer dan een schaduwvrouw werd ze niet. (…) Haar grote liefde, Roy, stuurde haar brieven, gedichten vooral ook, maar op enkele korte gelukkige episodes na, deelden zij nooit elkaars leven. Hij is de ware liefde, maar Margarita deelde haar leven met diverse mannen: Janus, haar echtgenoot tot twee keer toe; Karel, haar minnaar met wie ze een zoon deelde, Roderick; en Sven, de man met wie ze tenslotte toch op de eilanden neerstreek en een bestaan opbouwde. (…) Als het noodlot overal een einde aan maakt, keert de rust terug in haar leven. Dan schrijft Margarita Molina haar verhaal op: haar debuut. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«De openhartige vlotte schrijfstijl nodigt uit tot lezen.» – C.H. Gajadin

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina voor NBD Biblion, 12 maart 2017:
Honger naar fysieke liefde die zonder schroom wordt beschreven, valt op in deze biografische debuutroman. De jaren zestig waarin alles kon en mocht, komen uitvoerig in beeld. De hoofdpersoon heeft buiten haar huwelijk om diverse verhoudingen. Een van haar geliefden vertrekt naar de Antillen. Wanneer ze hem opzoekt, leert ze daar een man kennen, voor wie ze een alles verterende liefde opvat. Deze man, Roy, documenteert de lokale cultuur en zij mag mee op zijn tochten naar allerlei uithoeken van het eiland. Terug in Nederland combineert zij een drukke baan met de opvoeding van haar kind. Ze blijft brieven en gedichten ontvangen uit de Antillen. Haar verlangen naar verre onbekende oorden kan ze realiseren wanneer ze een gepensioneerde politieman leert kennen. Na veel gereis gaan beiden samenwonen op het eiland. De openhartige vlotte schrijfstijl nodigt uit tot lezen.
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Roman als eerbetoon aan een groot dichter.» – Fred de Haas (2)

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 2 maart 2017:
De auteur heeft het verstandig geacht haar ware naam voorlopig schuil te laten gaan achter een welluidend pseudoniem: Margarita Molina (MM). Haar minnaar is ‘Roy’, waarvan de activiteiten zo duidelijk beschreven worden dat het voor elke volwassen Curaçaoënaar een fluitje van een cent is om te raden wie met ‘Roy’ wordt bedoeld. Roy’ is niemand minder dan de bekende Curaçaose kunstenaar EJ. (…). Zelf zouden MM en haar latere – Nederlandse – partner Sven volledig worden geaccepteerd door de bevolking van het eiland, waar zij zich metterwoon hadden gevestigd. Zij en Sven zouden al snel samen met de ‘landskinderen’ dansen op de inheemse, Caraïbische ritmes. Sven danste en trommelde niet alleen in een lokale band, maar bouwde zelfs inheemse muziekinstrumenten volgens de maten die hij had gevonden in een geschrift van EJ. De zoon van MM bespeelt virtuoos de metalen wiri en is een graag geziene begeleider op feesten die werden opgeluisterd door het Ca’i-orgel. De Schaduwvrouw en haar gezin hoorden bij het eiland en hadden, volgens de mensen daar, een ‘zwarte ziel’. Een onzichtbare scheidslijn zou, jammer genoeg, toch voelbaar blijven. Ze waren nu eenmaal blank. (…) Het eiland brengt hen vreugde. Dans, muziek. Acceptatie en waardering van de kant van de Curaçaose bevolking. De tijd verstrijkt. Sven zal eerder heengaan. Sluit in Nederland zijn ogen. Op Curaçao brengt de kunstenaar in zijn moedertaal een dichterlijk eerbetoon aan de verdwenen man die zo voortreffelijk muziek kon maken met de plaatselijke muzikanten. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Zouden de gedichten in het boek van een bekende Curaçaose dichter zijn?» – Linda van Eekeres

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Ñapa Literatuur, 25 februari 2017:
(…) Zouden de gedichten die in het boek staan werkelijk van de hand van een bekende Curaçaose dichter zijn? Tot nu toe onbekend gebleven liefdesgedichten? Liefdesgedichten aan een baisait, een schaduwvrouw! (…) Het is na de Tweede Wereldoorlog, we hebben het dus over eind jaren veertig, begin jaren vijftig wanneer Ma als journalist bij een krant in Amsterdam werkt. Toch een tijd van huisje-boompje-beestje, toen in Nederland bij bedrijven een vrouw werd ontslagen zodra zij ging trouwen en een vrouw niet zelfstandig een bankrekening mocht openen. Maar Ma is een vrijgevochten vrouw die kostwinner is en er bij de krant een minnaar op nahoudt. (…) Via deze minnaar brengt ze een bezoek aan het eiland Curaçao waar ze de bekende dichter Roy ontmoet waarmee ze een langdurige affaire krijgt. (…) Met Roy blijft ze tot zijn dood verbonden. (…)
Lees hier het ‘verslag van een zoektocht’
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Intrigerend boek over een intelligent vrouwenleven.» – Fred de Haas (1)

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 23 februari 2017:
(…) Wij zijn in deze literaire en in alle opzichten ware autobiografie getuige van een intelligent vrouwenleven dat één grote zoektocht was naar het emotionele ‘geluk’, naar het diepste gevoel van lichamelijke en geestelijke verwantschap. De moed die voor die zoektocht nodig zou zijn lag al besloten in haar karakter: de onstuitbare ‘drang om steeds tot het einde te gaan, te verkennen, te ontdekken, het onverwachte op te zoeken, elke hoek te ronden’. (p. 178). Die drang zal haar echter ook vaak een doodlopende weg doen inslaan. (…) Het lot zou haar een halve eeuw lang doen belanden in de fysieke en spirituele armen van een Curaçaose kunstenaar. Een getourmenteerde geschiedenis die zich zou kleuren met het patina van het voortdurend afscheid nemen. (…) Waarschijnlijk zouden de vele gedichten die in het boek op de daartoe geëigende plaatsen zijn opgenomen aan kracht winnen als ze in het Papiaments zouden worden vertaald. (…) Ze vormen een onlosmakelijk deel van de ‘Schaduwvrouw’ en kunnen daarin niet worden gemist. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Een mooi Antilliaans liefdesverhaal.» – Danielle van der Hoeven

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina op Allesoverboekenenschrijvers.nl, 17 februari 2017:
(…) ‘Schaduwvrouw’ is een biografische debuutroman. Het is een mooi geschreven en goed leesbaar liefdesverhaal. Liefde is waar het in deze roman om draait. Niet alleen de liefde tussen mensen maar ook de liefde van met name de hoofdpersoon, Ma, voor de Antillen. Roy, die van oorsprong Antilliaan is, kan in Nederland niet aarden. Daarom besluit hij om terug te gaan naar de Antillen. Op de Antillen, ontmoet hoofdpersoon van de roman, een Nederlandse vrouw, Roy en ziet in hem de liefde van haar leven. De bestaande verhoudingen maken dit onmogelijk. In ‘Schaduwvrouw’ komen veel aspecten van de liefde aan bod.. Ma heeft een echtgenoot (Janus), een getrouwde minnaar (Karel) en ontmoet dan ook nog eens op de Antillen haar grote liefde Roy. Maar omdat iedereen van elkaars verhouding op de hoogte is, wordt dit toch niet al te niet ingewikkeld. ‘Schaduwvrouw’ bevat ook een aantal gedichten van Margarita Molina. (…) De gedichten illustreren op een sfeervolle wijze het verlangen van Roy naar Ma. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

Een avontuurlijke liefdesroman.

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina op Caraïbisch Uitzicht, 1 januari 2017:
Margarita Molina begint na de Tweede Wereldoorlog haar loopbaan als journalist bij een krant. De journalistiek en de Cariben hebben haar leven bepaald, dat uitzonderlijk, veelzijdig, spannend, opwindend, avontuurlijk en kosmopolitisch genoemd mag worden. Na de dood van haar verschillende geliefden zet ze zich aan het schrijven van deze biografische roman, haar literaire debuut. Is Margarita Molina een pseudoniem? Is ‘Schaduwvrouw’ een sleutelroman? De auteur geeft haar boek de ondertitel ‘Biografische roman’ mee. Vertelt een roman niet altijd een fictieve waarheid? Doet het er toe? De lezer kan genieten van een avontuurlijke liefdesroman.
Lees hier de aankondiging van de roman op Caraïbisch Uitzicht’
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Bij elke bladzijde die ik omsloeg boeide het boek me meer.» – Eric C. de Brabander

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina op Caraïbisch Uitzicht, 14 december 2016:
‘Schaduwvrouw’ is een strak gecomponeerd boek dat de lezer meesleept van Nederland naar Curaçao, terug naar Nederland en weer naar ons eiland, in een tijdsbestek van de begin jaren zestig tot eind jaren tachtig. (…) De hoofdpersoon, Ma, is in 1960 een jonge getrouwde vrouw die er een minnaar op nahoudt. Deze minnaar vertrekt als kortverbander naar Curaçao waar ze hem regelmatig opzoekt. Het eiland beïnvloedt haar leven drastisch, zeker als ze op het eiland iets krijgt met Roy, een Curaçaose voordrachtskunstenaar en dichter. Voor hem koestert ze een allesverterende liefde. De relatie is van zulke hevigheid dat deze op een zacht pitje gezet moet worden om niet te barsten. (…) Bij elke bladzijde die ik omsloeg boeide het boek me meer. De onopgesmukte taal maakte het een genot door de jaren zestig en zeventig van ons eiland te reizen. (…) Margarita Molina heeft een knap stukje literatuur afgeleverd, een boek dat het lezen meer dan waard is.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’