«In feite is deze roman een groot metafoor voor migratie.» – C.H. Gajadin

VoorplatLambrosa-75Over ‘Lambarosa’ van Annel de Noré voor NBD / Biblion, 21 september 2019:
Na een vliegramp belanden drie tieners en drie kinderen in een grot. Slechts twee overleven de ramp. Deze twee versmelten als het ware tot één personage die voortdurend op zoek is naar wie hij is. Trauma’s vermengd met verlies van geliefden worden kwistig opgehangen aan diep gefilosofeer. Deze mentale staat wordt afgewisseld met gedetailleerde beschrijvingen van betaalde en huiselijke seks. Het karakter van de hoofdpersoon wordt bepaald door scheidingsangst. In feite is deze roman een groot metafoor voor migratie. Verteerd worden door verlangen naar een veilige en vertrouwde omgeving en gedurende dit proces nooit helemaal je draai kunnen vinden.
Meer over ‘Lambarosa’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Vlot leesbaar, realistisch en herkenbaar.» – Iris Stekelenburg-van Halem

VoorplatClaireObscure-75Over ‘Claire Obscure’ van Peter Andriesse voor NBD | Biblion, 9 november 2017:
Zes erotische verhalen die volgens de auteur (1944) redelijk autobiografisch zijn. (…). Soms gaan ze ethisch gezien wel heel ver en kan dat ontsproten zijn aan de fantasie van de auteur. (…) Het is echter zo beschreven, dat het nergens obsceen wordt. Vlot leesbaar, realistisch en herkenbaar. De verhalen spelen zich af in de huidige tijd op diverse locaties in de wereld: van het Amstel Hotel en Sumatra tot Bangkok. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Claire Obscure’
Meer over Peter Andriesse bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De kracht van het onopgesmukte.» – Hans van Willigenburg

VoorplatClaireObscure-75Over ‘Claire Obscure’ van Peter Andriesse op The Post Online, 3 juli 2017:
(…) Hoe droog het proza van Andriesse misschien ook is, en hoe cliché zijn naar sensualiteit hunkerende mannetjes op leeftijd ook zijn, de kracht van deze verhalen zit nu juist in het onopgesmukte. In de koele zinnen (…). Wat ik maar wil zeggen: in tijden waarin schrijversvakscholen horden debutanten afleveren, die dwangmatig pogen ‘literair’ te formuleren en elke banaliteit trachten om te vormen tot een poëtische ervaring, is Andriesse’s proza bijna een bevrijding. Spectaculair mag zijn verteltrant dan niet zijn: hij weet wel hoe je met eenvoudige middelen een scène opbouwt en afwikkelt, of die zich nu in Thailand, Indonesië of op de Wallen afspeelt. (…) Met een welwillende blik zou je ‘Claire Obscure’ precies vanwege die onverschilligheid een compliment kunnen geven, namelijk dat het de verborgen betekenis van de bundel zou kunnen zijn dat seks een zwaar overschatte bezigheid is. Gelet op het broodnuchtere proza van Andriesse is geen seks hebben niet per se erger dan de bus missen.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Claire Obscure’
Meer over Peter Andriesse bij Uitgeverij In de Knipscheer

Waarover we niet moeten praten – Verhalen

Waarover we niet moeten praten
Suriname / Nederlandse Antillen, Verhalen
Ingenaaid, 216 blz., € 15,75
ISBN 90-6265-585-4
Eerste druk 2007

High heels of Blote voeten?
Nieuwe verhalen van 20 Antilliaanse en Surinaamse schrijfsters van overzee en in Nederland

20 Vrouwen aan het woord: Willy Alberga, Karin Amatmoekrim, Orchida Bachnoe, Cándani, Arlette Codfried, Giselle Ecury, Henna Goud-zand Nahar, Soecy Gummels, Ann Harris, Mala Kishoendajal, Diana Lebacs, Joan Leslie, Tessa Leuwsha, Usha Marhé, Annel de Noré, Ruth San A Jong, Anoushka Small, Marylin Simons, An-nette de Vries, Joanna Werners.

Op uitnodiging van Vereniging Ons Suriname zonden 20 Surinaamse en Antilliaanse schrijfsters, zowel bekende als debuterende, een nieuw verhaal in voor deze bundel waarin een enorme verscheidenheid is bijeengebracht in leeftijd, van 30 tot 60 jaar, wonend in en buiten het land van herkomst, en in afkomst: van neger-Joods en islamitisch-Hindostaans tot Indisch-Antilliaans. Over ‘waarover we niet moeten praten’ wordt in ieder geval geschréven. De vrouwen nemen het woord en in de meeste verhalen is wel sprake van overspel of buitenechtelijke kinderen, van illegaliteit, gekte, woede of zelfs moord, van seks of drugs, van heimwee of verlies, van zwijgen of verzwijgen. En dat schrijven gebeurt altijd openhartig, vaak met humor en met gebruik van tal van stijlmiddelen, in een Nederlands waarin moedertalen als Sarnami, Sranantongo en Papiaments soms verrassend en verfrissend doorklinken.

Denise Jannah in het Voorwoord:
«Ik werd geraakt door een breed pallet van emoties als verlangen, vragen, hunkering, koestering, vertwijfeling, bescherming, zoektochten, geborgenheid en wanhoop… Bewust of onbewust zijn wij immers allemaal op zoek naar de Kracht in ons, om ons staande te houden, de rug te rechten. Daarbij zullen wij vaak een masker op hebben, doen alsof, of een andere façade optrekken waarachter we ons veiliger menen te voelen. Er is zoveel wat wij naar buiten zouden willen laten stromen, maar vaak uit onzekerheid, angst, blokkades of wat dies meer zij achter ‘veilige’ deuren in onze geest weggeborgen houden, zelfs ondanks de dreiging van emotionele verstikking. Uit puur zelfbehoud. Zoveel waarover we inderdaad niet praten…. Hulde aan deze schrijfsters die ons deze prachtige en intense verhalen geschonken hebben!»