Over ‘De vloeivelden in’ van Aly Freije op Extaze, 25 mei 2018:
‘De vloeivelden’ in begint met een geboorte. Niet die van het hoofdpersonage Anna, die in 1944 ter wereld komt en opgroeit op de boerderij van haar ouders in Veendiep, Oost-Groningen, maar van een kalfje. (…)
We staan met de laarzen vastgezogen in de Groningse klei, we zien het leven, stug en zwaar, voor ons opdoemen, we snuiven de geuren op. En wanneer Anna’s vader de droge vervening van de veenlaag wegsteekt en Anna dieper in de bodem graaft, zien we kleuren waar we die niet verwachten. (…) Dit deel I toont ons Anna als natuur, in haar natuurlijke leven, haar leven thuis en in de directe omgeving daarvan. (…) Deel II brengt ons en Anna in beweging. Letterlijk met neef Derk op de benzinetank van zijn motor. (…) Nu de wereld groter en inzichtelijker is geworden, beweegt Anna zich ook naar de volwassenheid, waarbij hoort het accepteren van tegenslag en leed en daarmee om kunnen gaan. Haar vader die na een ernstige ziekte was ‘vertrokken’, een eufemisme voor ‘overleden’. (…) In de beweging ligt ook het ontluiken van sexuele gevoelens besloten, vooralsnog verward en verontrustend. Die beweging is niet lineair maar circulair en wordt aangestuurd door Anna’s tocht naar het jeugdinternaat, waar Rob haar in zijn kamer naar muziek laat luisteren. (…) Helen komt later. In deel III (…).
Lees hier de recensie
Meer over ‘De vloeivelden in’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: seksualiteit
«Fraai geschreven.» – Nels Fahner
Over ‘De vloeivelden in’ van Aly Freije in Friesch Dagblad, 7 april 2018:
(…) Meteen aan het begin van het boek worden al je zintuigen aangesproken: het gaat over warmte, licht, geluid. Hier is een dichter aan het woord. (…) Het is eigenlijk een soort coming of age-verhaal. Op zichzelf zijn de gebeurtenissen ndie worden verteld niet heel spectaculair; het gaat over vriendinnen, over een zieke vader, over een jongen die haar meeneemt het bos in, waarbij je je afvraagt of hij wel te vertrouwen is. De natuur spiegelt de sfeer van het verhaal, die nu eens weids, dan weer onheilspellend is. (…) Het hele verhaal door hangt er een soort paradoxale sfeer, gevoed door een groot besef van vergankelijkheid. Je beseft opeens weer wat een tweeslachtige tijd de puberteit is. Je staat overal voor open, de wereld ligt ook voor je open, maar tegelijkertijd ben je nog enorm kwetsbaar en naïef. (…) ‘De vloeivelden in’ is een ode aan Groningen, en een fijnbesnaarde karakterschets van een jeugd die nooit ophoudt, hoe oud je ook wordt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De vloeivelden in’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Seksuele zoektocht boeiend en overtuigend beschreven.» – Mirjam Scholten
Over ‘De vloeivelden in’ van Aly Freije voor NBD | Biblion, 7 april 2018:
De raamvertelling schetst de jeugd van Anna, opgroeiend in de jaren vijftig, op een boerderij aan de rand van de veenkoloniën vlakbij Duitsland. Ze doorloopt het gymnasium, waarvan de laatste periode wordt gedomineerd door de dodelijke ziekte van haar vader. Hij sterft na een akelig ziekbed. Moeder neemt het bedrijf over. Het is een tijd waarin seksualiteit onbesproken blijft, dus zeker ook homoseksualiteit. Anna is juist haar seksuele identiteit aan het ontdekken. Ook over de dood wordt in de jaren na de oorlog gezwegen. Toch ervaart ze thuis ook ruimte en vrijheid. Maar de stad lokt. Als ook moeder ernstig ziek wordt, komt Anna terug naar huis om haar tot het laatste te verzorgen. Een flink aantal jaren later gaat ze opnieuw naar de plek van haar jeugd, met Helen, haar geliefde, en herbeleeft ze haar jeugd. Een boeiend en in weerwil van de geringe omvang van het verhaal toch behoorlijk gelaagde roman. Vooral de seksuele zoektocht is boeiend en overtuigend beschreven, passend in het tijdsgewricht. Prozadebuut van de schrijfster na twee bundels met opvallende poëzie.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De vloeivelden in’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Hilarisch, met zelfspot, beeldend en nostalgisch.» – Jerry Dewnarain
Over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ van Frank Ong-Alok in De Ware Tijd Literair, 17-18 juni 2017:
(…) Sommige vertellingen zijn hilarisch en enkele opvattingen zetten de lezer aan het denken of houden hem een spiegel voor. Er is ook zelfspot in het boek te bespeuren. Ong-Alok vertelt over onderwerpen waarop nog steeds een sterk taboe rust, zoals seks. Het boek is een autobiografische vertelling waarin levensfacetten vlot en beeldend worden verteld. We zien de jonge Frank vanaf zijn zevende jaar opgroeien tot jonge adolescent en uiteindelijk als echtgenoot en ervaren muzikant en componist. (…) Vooral in de eerste drie hoofdstukken maakt de lezer kennis met het Suriname van eind jaren zestig. De beschrijvingen zijn beeldend en nostalgisch, zoals in bijna elke roman geschreven door een migrant. Hij beschrijft een nieuwe buurt, Zorg en Hoop en omgeving, van de jaren zestig, die niet eerder in Surinaamse romans is beschreven. (…) Maar ook zijn eerste jaren in Nederland geven een goed tijdsbeeld: er waren begin jaren zestig nog niet veel Surinamers in Nederland woonachtig. Anil Ramdas schreef ook over zijn eerste ervaringen met Nederland in zijn enige roman ‘Badal’. Maar Ramdas kwam in Nederland tijdens de immigratiestromen van de jaren zeventig. (…) Het boek bevat ook een cd waarop nummers staan die op één of andere manier een rol hebben gespeeld in Ong-Aloks leven. (…).
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’
Meer over Frank Ong-Alok bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een openhartige blik en een ruime geest.» – André Oyen
Over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ van Frank Ong-Alok op Ansiel, 5 juni 2017:
(…) Het boek is autobiografisch en vertelt over religie, cultuurshock, seks, muziek, Suriname, vrouwen en veel meer, kortom een mooie terugblik op zijn leven tot nog toe. Het boek staat vol opvattingen, levenslessen en ferme uitspraken en bevat ook een aantal verhalen over zijn jeugd in Suriname, zijn tijd als conservatoriumleerling, eigenaar van een muziekwinkel in Zoetermeer en zijn ervaringen met de vrouwen in zijn leven. (…) Frank Ong-Alok is een begenadigd verteller en muzikant. En hij laat zijn verhalen puur en soms gekruid met een pittig erotisch en/of exotisch sausje op zijn lezers los. Hij doet dit even passioneel als hij muziek ‘bedrijft’, want de muziek is voor Frank Ong-Alok de weg de waarheid en het leven. (…) Uit dit fraai uitgegeven boek komt een man naar voor die het leven met een openhartige blik en een ruime geest te gemoed treedt.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’
Meer over Frank Ong-Alok bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De fans van zijn muziek komen in het boek ongetwijfeld aan hun trekken.» – Ko van Geemert
Over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ van Frank Ong-Alok in Parbode, juni 2017:
Frank Ong-Alok wordt geboren in Suriname, in 1958. Hij heeft zijn levensverhaal opgetekend, hier en daar voorzien van een foto, getiteld: ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ Zoals zo vaak voorbeeldig uitgegeven, inclusief cd, door In de Knipscheer. (…) Het boek staat vol opvattingen, levenslessen en ferme uitspraken. (…) ‘Als ik zou moeten analyseren wat het geloof mij heeft gebracht, kan ik zeggen: niets. En dat klopt ook. Integendeel, het heeft mij van veel zaken weerhouden die een normale puber wél zou hebben ondernomen. Spijt? Nee! Aanbevelen? Dat allerminst, behalve als je in sprookjes wilt blijven geloven.’ In de Epiloog stelt Ong-Alok: ‘Maar áls er al een God zou zijn, is die God dan mannelijk of vrouwelijk? Een heel menselijke vraag. Ik zou zeggen: vrouwelijk. Vrouwen weten namelijk leven te regenereren. Niet scheppen, want dat is weer iets wat aan God is voorbehouden.’ De fans van zijn muziek (…) komen in het boek ongetwijfeld aan hun trekken, zeker ook door de cd die bijgeleverd is, met 20 nummers, in het Sranantongo, Nederlands, Engels, nieuwe nummers, bewerkingen van oude bekende: ‘een dwarsdoorsnede van nummers die op één of andere manier een rol hebben gespeeld in mijn leven,’ zoals Ong-Alok in de Toelichting schrijft. Alle liedteksten zijn na te lezen.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’
Meer over Frank Ong-Alok bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Zelfs Amsterdam lijkt een exotisch oord als Peter Andriesse erover schrijft.» – Theo Jordaan
Over ‘Claire Obscure’ van Peter Andriesse op Alles over boeken en schrijvers, 25 mei 2017:
Peter Andriesse is geen veelschrijver. Maar als hij publiceert, is het bijna altijd de moeite van het lezen waard. En ook met ‘Claire Obscure’ is het weer gelukt om een bundel met boeiende verhalen te schrijven. De broeierige, zinderende, soms ronduit gruwelijke verhalen, waarin het noodlot altijd op de achtergrond loert, schetsen het getourmenteerde bestaan van de man van middelbare leeftijd die niet wil erkennen dat de jaren van jeugd en onschuld voorbij zijn en hopeloos op zoek blijft naar de onbereikbare liefde. Alhoewel Peter Andriesse met enige regelmaat positieve recensies ontvangt voor zijn boeken en zijn verhalenbundel ‘Koude sambal’ zelfs behoorlijk goed verkocht is, verdient hij een groter lezerspubliek. De verhalenbundel van Peter Andriesse ‘Claire Obscure’ wordt gewaardeerd met +++ (zeer goed).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Claire Obscure’
Meer over ‘Koude sambal’
Meer over Peter Andriesse bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Aardige autobiografische verhalen met leuke soundtrack op CD.»
Over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ van Frank Ong-Alok op Alles over boeken en schrijvers, 11 april 2017:
De Surinaamse-Nederlandse gitarist en tekstschrijver Frank Ong-Alok is eind jaren zestig met zijn familie vanuit Suriname naar Nederland geëmigreerd. ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten’ bevat een aantal autobiografische verhalen over zijn jeugd in Suriname, zijn tijd als conservatoriumleerling en als eigenaar van een muziekwinkel in Zoetermeer en zijn ervaringen met de vrouwen in zijn leven. Ze worden afgewisseld met persoonlijke mijmeringen van Frank Ong-Alok over de omgang met vrouwen, zijn ontluikende seksualiteit, zijn visie op het leven en ideeën over geloven en religie. (…) Het best is Frank Ong-Alok als hij vertelt over zijn jeugd in Suriname, het ontdekken van de seksualiteit en de tijd als student aan het conservatorium. (…) Leuk is trouwens de bijgevoegde CD met opnames van gitarist Frank Ong-Alok die liedjes en muziek bevat die je kunt beschouwen als de bijbehorende soundtrack.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’
Meer over Frank Ong-Alok op deze site
«Deze roman hoort bij zijn allerbeste werk en verdient een groot publiek.» – Ton van der Molen
Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse op Hebban, 4 november 2014:
Twintig jaar lang bleef het stil rond Peter Andriesse. Hij schreef echter door en bleef ook sleutelen aan ‘De rode kimono’. Dat de aanhouder wint, bewijst zijn recente, verbluffende terugkeer. Eindelijk kunnen we nu kennisnemen van ‘De rode kimono’, uitgebracht door uitgeverij In de Knipscheer. Het blijkt een verrassend gave coming of age-roman, die naadloos aansluit op de veelgeprezen verhalen uit ‘Koude sambal’, een bundeling van de Indische jeugdherinneringen van Andriesse. (…) Met ‘De rode kimono’ laat de nu 72-jarige Andriesse zien dat hij nog steeds volop meetelt. Hij is een uitmuntend verteller, met een stijl die uitblinkt door eenvoud en trefzekerheid. Deze roman hoort bij zijn allerbeste werk en verdient een groot publiek.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’
«Toch blijft de auteur heel sober in zijn vertelling.» – André Oyen
Over ‘Njai Inem’ van Barney Agerbeek op iedereenleest.be, 7 oktober 2014:
De ‘njai’ is een inheemse vrouw die in Nederlands-Indië gedwongen werd samen te leven met een Europese man, haar ‘toean’. Zij was zijn persoonlijke verzorgster en uit hun relatie kwamen vaak kinderen voort. De njai kan daarom worden beschouwd als de oermoeder van vele Indische mensen. Zonder enige inspraak wordt er over het lichaam van Inem beschikt. Ze voelt zich vernederd tot en met. Doordat de planter Inem seksuele gunsten afdwingt heeft het meisje een vrij comfortabel leven op materieel vlak maar op emotioneel vlak voelt ze zich eenzaam en misbruikt. Toch blijft de auteur heel sober in zijn vertelling, het verdriet en de pijn wordt in alle stilte beleefd. Niet tegenstaande het mijden van het melodrama wordt de lezer wel degelijk geconfronteerd met een mensonterend systeem en de uitwas ervan.
Lees hier de recensie of hier op ansiel.cinebelblogs.be
Meer over ‘Njai Inem’
Meer over Barney Agerbeek