foto: Hape Smeele
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 24ste april 2025 Ewald Vanvugt, naar aanleiding van diens overlijden op 11 april 2025. Vanvugt (1943-2025) manifesteerde zich vooral als romanschrijver, essayist en vertaler met een bijzondere interesse voor de koloniale erfenis van Nederland in de Oost. Uitgeverij In de Knipscheer gaf 10 titels van hem uit in de periode 1980-2006. Noë kiest twee gedichten uit een cyclus die Vanvugt in 1964 publiceerde in het tijdschrift Randstad nr. 7. Onderstaande gedichten werden vandaag ook gepubliceerd op Neerlandistiek (Elektronisch tijdschrift voor de Nederlandse taal en cultuur sinds 1992).
Situaties met mijn vrouw Tanya
5
Bij iedere maaltijd, voor mijn vrouw en ik
aan tafel gaan, druk ik haar even de hand,
in stilte: ze weet wat ik bedoel;
ook zonder stoeien.
Picasso —
Met wat zij weet is niet iedereen geholpen;
Een voorbeeld gaat de handeling verduidelijken
— doet het anders.
Bv. 3 december 1960 bleef zijn middagmaal
zo goed zitten dat hij het later op een doek
deed, — een verhaal eronder om het
mij, niet ter plaatse, te verklaren:
Op een zolder vol juichende duiven
danst Jacqueline omdat hij met dit
schilderij niet bedankt voor de vissen
maar blijk geeft van zijn geweldig verlangen
haar altijd te behagen.
9
In een bizonder groot gezelschap,
iedereen op gelijke hoogte op weg naar Afrika of zo,
kan ik alleen even zeggen dat met ons alles goed is:
Links vooraan, plat op het bed, lig ik,
doodziek: ik heb net 2 keer overgegeven.
En daar helemaal achteraan, nee daar,
tussen die 3 blonde jongens, zit Tanya, mijn vrouw.
Wanneer ze zich zou bewegen, (maar ik denk niet dat
het ooit nog zo ver komt)
kon je zien: Dààr kun je trompet bij spelen.
Bron
Meer over Ewald Vanvugt bij Uitgeverij In de Knipscheer