«Wat Mark Rutte inademde was achterstand.» – Walter Palm

VoorplatPalmGezichten-75Naar aanleiding van ‘De vele gezichten van mijn pen’ van Walter Palm in Trouw, 2 januari 2023:
(…) Walter Palm (Curaçao, 1951) is schrijver en oud-adviseur integratiebeleid. Onlangs verschenen zijn literaire memoires, ‘De vele gezichten van mijn pen’. (…) “Dertien was ik, en ik mocht met schrijver Pierre Lauffer mee. (…) Onder een boom droeg Pierre zijn nieuwe gedicht ‘Balada di Buchi Fil’ (1964) voor. Die ballade had voor tumult gezorgd. Pierre had namelijk een dubbel zwijgen doorbroken. Hij schreef in een onderdrukte taal, het Papiaments, míjn taal die we op school niet mochten spreken, deel van wat ze ‘lage cultuur’ noemden. Ook het thema was taboe: slavernij. (…) Ik ben een telg uit de Curaçaose componistendynastie Palm. In mijn voorgeslacht zitten slavenhouders. Maar ook slaafgemaakten – van dat deel van mijn identiteit wist ik niets, daar werd niet over gesproken. Tot Pierre onder die boom zijn ballade reciteerde, over de trots van Buchi Fil, ‘een plantageslaaf, sterk als een stier’. Zijn bomba, de slavenopzichter, verkocht zijn vrouw om Fil te breken, maar Fil liet zich niet kleineren: ‘Als de bomba mij wil slaan, dan heeft hij het mis.’ Die zin, die opende voor mij een nieuw venster. (…) Op 19 december is de zin van Pierre – wie mij wil slaan, heeft het mis – gerealiseerd. Toen sprak premier Mark Rutte excuses uit voor de slavernij. Hij erkende dat Tula, de leider van de slavenopstand uit 1795, een held was. (…) In augustus 2007, Mark Rutte was toen net VVD-partijleider, speelde op Curaçao en Aruba het toneelstuk ‘Changá’. Ik had daaraan meegeschreven. Omdat ik musicoloog ben, gaf ik daar een workshop. Mark wilde graag mee, hij houdt van muziek. Daar, op het platteland, ontmoette hij Curaçaoënaars. ‘Mijn oma, mijn opa was slaafgemaakt’, vertelden ze. Daarna reden we langs de Shell-raffinaderij. Mark zei: ‘wat is het hier mistig’. ‘Dat is geen mist’, legden we hem uit, ‘maar smog’. Wat hij inademde was achterstand. Het verleden was niet voorbij, het was er nog. Dat is ‘doorwerking’, zoals Mark het op 19 december noemde. (…) In 2007 is het zaad voor zijn erkenning van het slavernijverleden geplant. (…)
Lees hier het artikel inclusief vertaalde ballade van Pierre Lauffer
Meer over ‘De vele gezichten van mijn pen’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«In Porto Marie draait juist alles om de emotie.» – Els Langenfeld

Els Langenfeld over ‘Porto Marie’ bij de presentatie op Curaçao in Antilliaans Dagblad, 30 mei 2013:
Wetenschap en emotie gaan moeilijk samen. Op het moment dat emotie in een wetenschappelijk onderzoek een rol gaat spelen, is het onderzoek niet meer objectief. In mijn vele historische artikelen probeer ik dan ook zo objectief mogelijk de feiten weer te geven. Liefst laat ik het aan de lezer over om conclusies te trekken. Voor emotie is in deze artikelen weinig ruimte. Dit in tegenstelling tot dit boek, wat geen wetenschappelijke status heeft maar die van fictie. Daarin draait juist alles om de emotie. Dat dit voor mij als auteur een enorme omschakeling betekende, mag duidelijk zijn.

Lees hier het verslag of in hier in Antilliaans Dagblad

Meer over ‘Porto Marie’

«Ik moet het voor mij zien, ik moet het zelf voelen.» – Els Langenfeld

Els Langenfeld over ‘Porto Marie’ bij de presentatie op Curaçao in Antilliaans Dagblad, 30 mei 2013:
Ik krijg vaak te horen: ‘Maar jij schrijft zo makkelijk!’ Nee, wat ik schrijf, leest makkelijk. Maar het kost mij heel veel moeite om het zo op papier te krijgen. Om in woorden goed te kunnen weergeven wat de personages in het boek voelen, hun emoties en gedachten, moet ik het aan de binnenkant van mijn ogen bekijken. Ik moet het voor mij zien, ik moet het zelf voelen. (…) Zoals gezegd, hoewel in dit boek veel feitelijke informatie is verwerkt, draait het vooral om de emotie: de lezer deelgenoot maken van de gevoelens, de zorgen en dromen van de kleine man in die tijd. Of dat is gelukt, kan ik zelf natuurlijk moeilijk zeggen. Daarop zal de lezer een antwoord moeten geven.

Lees hier het verslag of in hier in Antilliaans Dagblad

Meer over ‘Porto Marie’

«Dit ogenschijnlijk kleine boek laat na lezing een verpletterende indruk achter.» – Ezra de Haan

Over ‘Slaaf en meester’ van Carel de Haseth op Literatuurplein.nl, 7 november 2008:
Dit ogenschijnlijk kleine boek laat na lezing een verpletterende indruk achter. De combinatie van een broeierige driehoeksverhouding en de gruwelijke details van de slavenopstand maken Slaaf en Meester tot een novelle die regelmatig aan het werk van Shakespeare doet denken. Juist de wetenschap dat hetgeen de slaven in de novelle overkomt op ware feiten berust, doet de haren te berge rijzen. Slaaf en Meester is daarmee literair en historisch van grote betekenis.

Lees hier de recensie

Meer over Slaaf en meester / Katibu di shon