«De lezer heeft een moment in het verleden mogen vertoeven.» – Kees de Kievid

OverHet leven is snel genoegvan Hein van der Hoeven op Boekenbijlage,  16 januari 2024:

(…) Zeker, de schilderijen en novellen  kunnen goed los van elkaar bestaan. Toch brengen ze je beide terug in een bepaalde sfeer en tijd die aan de uitspraak ‘1+1 is meer dan 2’ recht doen. (…) De schilderijen van Gerlach bestaan uit twee series van zes, getiteld Mach mal Pause en Eile mit Weile, respectievelijk stammend uit 2014 en 2018. Ze zijn alle twaalf paginagroot in het boek te bewonderen. Deze stukken zijn geschilderd voordat de twee novellen zijn geschreven. (…) De schilderwerken geven de tijd van de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw weer. Maakt Gerlach nieuwe herinneringen, zoals sommigen beweren? Is dit magisch realisme? Surrealisme? (…) De schilder is tijdelijk deel van zijn voorstelling. Hij wenst er niet aan te ontsnappen, maar wil het de kijker laten zien. Deze zaken komen terug in de novellen van Hein van der Hoeven. Van der Hoeven moet wel zeer onder de indruk geweest zijn van Gerlachs schilderstukken en heeft in zijn novellen geprobeerd niet alleen dezelfde sfeer te scheppen, maar ook in de thematiek overeenkomsten aan te brengen. (…) Tegenstellingen spelen een  belangrijke rol in het verhaal (…) tegenstellingen die we ook bij Gerlach vinden: tussen bijvoorbeeld de golfende dames en de dreigende onweerswolken. (…) In  beide novellen verplaatsen we ons naar het verleden de tijd van de Koude Oorlog en grotendeels in Duitsland. Van den Hoeven gebruikt dit gegeven dankbaar om niet alleen de nostalgie te laten zien, maar ook om de nodige spanning op te wekken. Opvallend daarbij is de rol van de vrouw. Nu eens niet in ondergeschikte rol, maar leidend en gecombineerd me een hang naar luxe, slaan ze menig mannelijk onbenul aan de haak! (…)

Lees hier de recensie
Kijk hier naar de hele presentatie
Kijk hier naar de film van Eric de Vries op deze presentatie
Meer over ‘Het leven is snel genoeg’

«Van der Hoeven schildert verfijnd in woorden en gebruikt tegenstellingen en humor om alles nog pregnanter te maken.»

Over ‘Het leven is snel genoeg’ van Hein van der Hoeven op Bazarow 16 december 2023:
Eerst waren er de schilderijen van kunstenaar Diederik Gerlach (1956). Pas jaren later schreef Hein van der Hoeven (1951), die zich liet inspireren door het werk van Gerlach, twee novellen. Het gevaar bestaat dat je wat je op de schilderijen ziet letterlijk gaat verwerken in de tekst die je schrijft. Dat gebeurt in de novellen van ‘Het leven is snel genoeg’ van Van der Hoeven gelukkig niet. Hij houdt afstand en toch is er verbinding. Hij ontdekt dat de kunstwerken van Gerlach gelaagd zijn, verschillende verhalen bevatten. Door lang naar die schilderijen te kijken, zijn verbeeldingskracht aan het werk te zetten, er over na te denken, heeft hij die verhalen ‘ont-dekt’. Vanuit die perceptie heeft hij twee nieuwe verhalen ‘gebouwd’, die refereren aan de wereld die Gerlach weergeeft: de wereld van de zestiger jaren, het Wirtschaftswunder dat zich in Duitsland voltrok, de dynamiek van een nieuwe tijd in Europa, en de periode van de Koude Oorlog. Van der Hoeven voegt er in tekst de opbouw van de maatschappij na de Tweede Wereldoorlog aan toe, het ‘blijven hangen in het verleden’ tegenover de ambities en het optimisme van de jonge generatie die volop meedoet aan wat de nieuwe tijd brengt. Het vormt het thema van de beide novellen en de auteur toont hoe mensen zich tot die werelden en elkaar verhouden: jonge mensen die hun weg zoeken in de zestiger jaren met zijn verleidingen van de nieuwe muziek (rock ’n roll), nieuwe technologieën, het begin van de massaconsumptie, drinken van Coca-Cola, snelle en mooi vormgegeven auto’s en de aantrekkingskracht van de meisjes, jonge vrouwen in hun frivole jurkjes.  Alles moet sneller, maar er is ook weemoed en een schaduwkant.  ‘Mach mal Pause’ en ‘Eile mit Weile’, zoals de serie van tweemaal zes schilderijen van Gerlach getiteld zijn, geeft de hang naar rust aan en het langzaam aan doen. (…) Van der Hoeven formuleert precies, met respect voor de taal van zestig jaar geleden. Hij schildert verfijnd in woorden en gebruikt tegenstellingen en humor om alles nog pregnanter te maken. (…)
Lees hier de recensie
Kijk hier naar de hele presentatie
Kijk hier naar de film van Eric de Vries op deze presentatie
Meer over ‘Het leven is snel genoeg’

«Intrigerende novellen met trefwoorden spionage, geheimen en femmes fatales spelend in de tijd van het Wirtschaftswunder.» – Ezra de Haan

Over ‘Het leven is snel genoeg’ van Hein van der Hoeven in Pletterij, 8 december 2023:

Wanneer je ‘elders zijn’ vervangt door ‘ergens anders vertoeven’ beland je al snel in de wereld die Diederik Gerlach schildert. Je waant je meteen ergens anders, en ook in het verleden. Dat komt onder andere door de kleuren waarvoor hij kiest, maar ook door dat vervreemdende, haast surreële dat je aanschouwt. (…) Je zou bijna zeggen dat het prachtige illustraties bij de twee novellen van Hein van der Hoeven heeft opgeleverd, ware het niet dat het deze keer andersom is. Van der Hoeven schreef verhalen rondom de nostalgisch ogende schilderijen van Diederik Gerlach. Het levert intrigerende novellen op die naadloos bij het werk van Gerlach aansluiten. (…) In beide, uit de kluiten gewassen verhalen, leunt de auteur op de sfeer van weleer, de beelden die zijn kompaan op het doek wist te toveren. Trefwoorden in beide novellen zijn spionage, geheimen en femmes fatales, op het oog clichés, maar in deze politiek zo spannende periode van begin jaren zestig vooral sfeermakers die er zeer toe doen. Typerend voor de doodsaaie wereld van de mannen in het boek zijn hun hobby’s: postzegels verzamelen, speelgoedtreinen collectioneren of cricket spelen. (…) De jaren 1961 en 1962 waren onrustige jaren, ondanks de vrij brave lieden waarmee Hein van der Hoeven zijn verhalen start. (…) Het is wel de tijd van het Wirtschaftswunder en Van der Hoevens personages hebben reden genoeg om zich daarmee bezig te houden. Heel listig bouwt hij in beide verhalen suspense op. Mensen worden, al of niet terecht, zwart gemaakt, veroordeeld voor spionage, blijken een spil in menig netwerk en ondertussen kabbelt het leven gewoon door. (…) Knap is het hoe veel feitjes en weetjes in deze verhalen onopvallend in het verhaal voorkomen. De opkomst van Puch-brommers, de jazz van toen of de uitvinding van containervervoer, het (…) zijn het de smaakmakers waardoor je met een grijns op het gezicht door blijft lezen. (…) Ongemak en onhandigheid kom je regelmatig in de verhalen tegen, tenminste zolang het mannen en jongens betreft. Ze zijn een speelbal van gevaarlijke vrouwen, liefst met een flink gat in de hand. De heren hangen ergens nog aan hun moeder, dromen van de speelgoedtreintjes uit hun jeugd of laten de tijd aan zich voorbijgaan tijdens eindeloze cricketwedstrijden. Eigenlijk beleven ze slechts avonturen wanneer ze in dromenland vertoeven. Dan komt de ware liefde in hun herinnering op. (…)
Lees hier de recensie ‘De keerzijde van saaie mannen’
Meer over ‘Het leven is snel genoeg’
Meer over Hein van der Hoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Diederik Gerlach bij Uitgeverij In de Knipscheer

‘Murphy Slaw’ van Roni Klinkhamer in De Vishal Haarlem

FotoRoni+Murphy3Vanaf zaterdag 12 november tot en met 11 december 2022 is het werk ‘Murphy Slaw’ van Roni Klinkhamer te zien in de Kleine Zaal van en naast De Vishal in Haarlem. Het betreft haar installatie ‘De Amorikaanse Boekenetalage van Murphy Slaw’ die parallel loopt aan de expositie ‘Collage Peepshow’ in De Vishal zelf, waarvan de opening op zondag 13 november om 15.00 uur is. ‘Murphy Slaw’ is het derde deel in de ‘thrillogy’ over Murphy Slaughter. Met deze opvallende romanreeks gooit Roni Klinkhamer de Nederlandse literatuur op haar kop en introduceert feitelijk een nieuw genre dat ‘impro-lit’ genoemd zou kunnen worden, free literature, analoog aan de jazzmuziek, waarin niets onmogelijk is en ‘less’ niét perse ‘more’ is. Trakteer uzelf op ‘meer’ en laat u meevoeren op het thema van de geliefde antiheld Murphy. U bent van harte uitgenodigd. Opening op zondag 13 november om 15.00 uur. De Vishal, Grote Markt 20, 2011 RD Haarlem.
Lees hier de Uitnodiging
Meer over Murphy Slaw
Meer over Murphy Slaughter
Meer over Murphy’s Laughter
Meer over biografie Roni Klinkhamer
Meer over Roni Klinkhamer op deze site

«Originele (spionage)roman in speelse stijl geschreven.»

VoorplatMurphy3-75Over ‘Murphy Slaw’ van Roni Klinkhamer voor NBD/Biblion, 18 augustus 2022:
‘Murphy Slaw’ is een originele vuistdikke (663 blz.) roman en het derde deel in de ‘Murphy’ trilogie. Murphy gaat creatief aan de gang op culinair gebied en bedenkt het broodje MurphySlaw, dat snel populair wordt. Zo populair dat hij zijn eigen naam ook maar in Murphy Slaw verandert. Vanaf daar belandt hij in de wereld van liquidaties en spionage. Het boek is in absurdistische en speelse stijl geschreven. (…). ‘Murphy Slaw’ is geschikt voor lezers die openstaan voor onconventionele (spionage)romans. Roni Klinkhamer (1951) is een beeldend kunstenaar en auteur.
Meer over ‘Murphy Slaw’
Meer over biografie Roni Klinkhaner
Meer over Roni Klinkhamer bij Uitgeverij In de Knipscheer

Hartstochtelijk pleidooi voor lezen van literatuur.

VoorplatGenoeggeweest-75In de derde aflevering van 25 juni 2021 van het halfuursprogramma ‘Parkstad Boekenclub’ van RTV Parkstad (vanuit Boekhandel LeesKunst in Kerkrade) gaat presentator Lex Nelissen in gesprek met twee Limburgse auteurs Michael Berg en Peter Lenssen. De laatste grijpt de kans de kijkers te enthousiasmeren voor het boek in de lokale boekhandel: “Literatuur is niet de Randstad. Ik wil vooral mijn boeken positioneren in deze streek.” Over de hoofdpersoon in zijn jongste roman ‘Genoeg geweest’ (over privacy en afluisterpraktijken): “Hoe klein je wordt op het moment dat je dagen, weken, jarenlang alleen maar anderen zit af te luisteren, hoe dat je ontmenst en wat er dan van je overblijft…., ja, dat is vrij triest in dit boek; hij zit op gegeven moment helemaal alleen en is alles kwijt – en daar heeft hij het dan voor gedaan.”
Kijk en luister hier naar het gesprek vanaf ca. 15:00 op de tijdlijn
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zo gauw je opkomt voor menselijkheid ben je lastig.» – Peter Lenssen

25 MEI de epiloog Lenssen FB WilcoOp 25 mei 2021 presenteerde Uitgeverij In de Knipscheer live de tweede aflevering van ‘De Epiloog’, een wekelijkse livestream/podcast waarin In de Knipscheer-redacteur Peter de Rijk een-op-een in gesprek gaat met een schrijver van een recente, bijzondere roman. Als opmaat naar de Boekenweek gaat de spotlight in deze aflevering op romanschrijver Peter Lenssen en zijn onlangs verschenen roman ‘Genoeg geweest’. Het is een roman over afluisteren en bespioneren door de geheime diensten én de psychische en sociale verloedering die daar het gevolg van is. De actualiteit van deze roman wordt nog eens onderstreept door wat zich dezer dagen rond de gedwongen landing van een vliegtuig in Wit-Rusland afspeelde. R: Het is een mix van literaire roman en roman noir, alsof je een thriller aan het schrijven bent. L: Alles is angst. Wat zit erachter wat jij doet? (…) Zo gauw je opkomt voor menselijkheid ben je lastig. (…) Angst maakte elke kwinkslag tot een nekschot. R: Een mooi maar vooral belangrijk boek. Zeer goed geschreven: je zet de taal naar je hand.
Kijk en luister hier naar De Epiloog 2
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Klik hier voor meer over De Epiloog

«Provocerend stuk zou in de theaterwereld ongetwijfeld heel wat stof doen opwaaien.» – An Van Hecke

VoorplatSpeech-75Over ‘Speech van de dode moeder’ van Carlos A. Aguilera op MappaLibra, 31 maart 2020:
De monoloog ‘Speech van de dode moeder’ werd voor theater geschreven, maar is ook als kortverhaal goed leesbaar. (…) De titel is wat misleidend: de moeder lijkt niet dood, integendeel, ze staat springlevend op het podium. Ze blikt terug op haar leven, waaruit je inderdaad kan afleiden dat ze vanuit de dood spreekt. Haar discours richt zich tot twee poppen die de vader en de zoon voorstellen. Verder is er nog de kat die ook als pop op de scène wordt opgevoerd. (…) Met deze monoloog van amper vijftig bladzijden heeft Aguilera een duidelijk statement willen maken en stelt hij ons voor het dilemma: blijven we passief achter zoals de vader en de zoon, of willen we onze vrijheid heroveren met het risico onszelf te verliezen in de waanzin, zoals de moeder? ‘Speech van de dode moeder’ is een provocerend stuk waarmee Aguilera de lezer wakker schudt. (…) Het zou mooi zijn als een Nederlandstalig theatergezelschap het stuk oppikt om het ook in ons taalgebied op te voeren. Het zou in de theaterwereld ongetwijfeld heel wat stof doen opwaaien.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Speech van de dode moeder’