Over ‘Katapult’ van Ton van Reen voor NBD | Biblion, 16 februari 2018:
In de jaren zeventig van de twintigste eeuw beleefde dit boek van de veelzijdige en productieve auteur (1941) zijn eerste druk. Het beschrijft een dag uit het leven van enkele mensen die in het grote Amsterdam van die tijd wonen. Ook dieren spelen er als vanzelfsprekend een rol, zoals een papagaai die gewoon met zijn omgeving meepraat, een oude vrouw die pas na haar dood opvalt, en zelfs een plant in café De Engelbewaarder, de naar aanraking hunkerende critolis. Het verhaal begint als David, elf jaar, met zijn eenvoudige katapult grote branden aanricht in de stad. Het is een naar sprookje, maar blijft het ook zo? Hoe zit het met de strijd tussen de zwarte en witte muizen in het café? En waar staan die dieren voor? In elk geval is duidelijk dat de hoofdpersonages van de aardige en ook eenzame soort zijn, die het hoofd boven water moeten zien te houden. Aan het eind van het boek komt iedereen bij elkaar, maar duiken er ook grijze muizen op die hun deel opeisen. Aan de dreiging komt geen eind. Een zeer goed bedacht en uitgewerkt verhaal, een spannend, lieflijk maar ook gruwelijk sprookje dat te denken geeft over de wereld waarin we leven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Katapult’
Tag: sprookje
«De beste, levende schrijfster van Suriname.» – Michiel van Kempen
Over ‘Vers vlees oud bloed’ van Annel de Noré op Caraïbisch Uitzicht, 6 januari 2018:
(…) In haar jongste bundel probeert Annel de Noré te experimenteren met verschillende verhaalgenres en vertelstijlen. (…) De uitgever heeft er heel slim aan gedaan door de bundel te besluiten met het lange verhaal ‘De zeemeerman’. Daar zie je opeens wat een fantastische stiliste Annel de Noré is. (…) Het verhaal is schitterend geschreven, de stijl knispert en zindert en brandt en de zinnen staan als huizen in de blinkende zon. (…) Als je lezers zou vragen naar wie de beste Surinaamse schrijfster is, dan zullen vermoedelijk telkens dezelfde drie, vier namen oppoppen. Die van Annel de Noré zal daar niet bij zijn, vrees ik. Geheel ten onrechte: Annel de Noré is de beste, levende schrijfster van Suriname. Ze steekt met kop en schouders boven de anderen uit. De beste boeken van 2017? Mag ik er alsnog ook één verhaal bijdoen?
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vers vlees oud bloed’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Sprookjesachtige novelle.» – Maarten Steenmeijer
Over ‘Gideons droom’ van Ernst Jansz voor NBD Biblion, 16 januari 2014:
Een Nederlandse jonge man met een Indische achtergrond voelt zich langzamerhand innerlijk verscheurd door het conflict tussen oost en west dat zich binnen zijn persoonlijkheid afspeelt. In 1983 publiceerde Ernst Jansz, een van de voormannen van de destijds immens populaire popgroep Doe Maar, deze sprookjesachtige novelle. Ten grondslag daaraan liggen de belangrijke existentiële ervaringen die Jansz in 1980 opdeed tijdens een reis door India. Dertig jaar later brengt Jansz de novelle opnieuw uit, vergezeld van een inleiding (waarin hij over zijn reis vertelt), van tekeningen die hij toen maakte, van een nawoord en van de teksten van de cd die hij speciaal voor dit boekje samenstelde.
Meer over ‘Gideons droom’
Meer over Ernst Jansz