Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys in Bazarow, week 24, 13 juni 2023:
(…) De Madurese vriend is meer dan een reisverhaal of -verslag. De reis is een metafoor voor de zoektocht, de ‘persoonlijke’ reis naar wat de vriendschap met Djaman voor Kees Ruys heeft betekend én wat de impact van Indonesië op zijn leven is geweest. Djaman vertelt dat hij steeds voelde dat Kees Ruys naar Indonesië kwam, zag hem in een droom naderen. De twee hebben letterlijk die vriendschap naar elkaar niet uitgesproken, maar hun vriendschap is diep. Zwijgen vertelt meer dan spreken. (…) Afstand en nabijheid wisselen elkaar af. Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief van Kees Ruys. Hij richt zich in de jij-vorm direct tot Djaman. Een afscheidsbrief? Daardoor wordt het verhaal nog persoonlijker en komt Djaman en alles wat ze samen hebben meegemaakt nog dichterbij. (…) Je voelt wat er speelt, je verbeeldingskracht wordt aan het werk gezet, de auteur vult niet alles in, laat ruimte voor je eigen interpretatie, voor het maken van je eigen verhaal. (…) Ruys geeft middels Djaman een inkijk in de cultuur van Indonesië (en de verschillen tussen de verschillende eilanden) en doet dat op een manier die al je zintuigen prikkelt: je hoort het kabaal van de straat, je ruikt de geuren, je ervaart de magie, de ‘stille kracht’. (…) En Ruys is een meer dan begaafd stilist en zet je aan het denken. (…) Ruys heeft een weergaloos boek geschreven dat je raakt, dat verwondering en verbazing oproept, dat nazindert. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: stille kracht
« * * * * Een grandioos originele roman die je als een vloedgolf over je heen moet laten komen.» – Marnix Verplancke
Over ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns in Knack Focus, 23 september 2020:
(…) Grondijs neemt zich voor naar de Archipel te reizen en op zoek te gaan naar het wezen uit de titel, een mensachtig halfaapje, een spookdiertje dat voor het laatst gezien is op 22 september 1999. (…) Hij pakt zijn spullen, boekt zijn tickets en verhuurt zijn kunstzinnig ingerichte huis. (…) Wat volgt, is een onderdompeling in een wereld die doet denken aan een combinatie van Louis Couperus’ Stille kracht en Joseph Conrads Heart of Darkness, maar dan overgoten met de vileine saus van Evelyn Waughs A Handful of Dust, en dat geschreven in een uitzonderlijk rijke, misschien wel ietwat pervers plastisch aanvoelende taal. Peter Drehmanns gooit zijn Grondijs de jungle in, waar hij maar moeilijk wegkomt van zijn cultuur en achter iedere boom Richard Attenborough denkt te zullen aantreffen. Maar juist daar wil hij dus mee breken, met de toeristenindustrie voor de ‘Wekelingen’ die hem waarschuwen voor de Epidemie. (…) ‘Het Wezen’ is een grandioos originele roman en een belevenis die je als een vloedgolf over je heen moet laten komen.
Meer over ‘Het Wezen’
«Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. De aandachtige lezer wordt ten volle beloond.» – Ezra de Haan
Over ‘Als in gangen en stegen’ van Glenn Pennock op Literatuurplein, 4 juni 2013:
De moderne media hadden vrijwel iedereen ervan doordrongen dat traagheid saai was. Vaart moest er komen, dus ook in de literatuur. Glenn Pennock heeft dit goed begrepen. In plaats van een dikke roman te schrijven, koos hij liever voor drie novellen. Daarvan zijn er nu twee verschenen. Ieder boek bevat op de flaptekst een TAG waardoor je de soundtrack van het verhaal kunt beluisteren tijdens het lezen ervan. (…) Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. Zo slaat de titel van het boek Als in gangen en stegen op het je eigen gang gaan of de gangen die je verkiest in het leven. Weer duiken we de geestelijke achtbaan in die Glenn Pennock voor ons heeft uitgedacht. Stap voor stap maakt hij ons duidelijk hoe dun de grens tussen waan en werkelijkheid is. (…) Het interessante aan de ideeën van Pennock in deze novelle is dat ze fantastisch overkomen en tegelijkertijd op zeer wetenschappelijk bewijsmateriaal leunen. De verdieping in deze novelle vraagt om aandachtig lezen, maar daarvoor wordt de lezer dan ook ten volle beloond. Het zal een aardige krachttoer voor Glenn Pennock worden in deel drie dit denkniveau te handhaven.
Lees hier de recensie
Meer over Glenn Pennock
Luister hier naar de soundtrack van ‘Als in gangen en stegen’
Luister hier naar de muziek van o.a. Joe/Glenn in ‘Als gitaren schreeuwen’