Tag: stille kracht

«Debuutroman een must read voor deze zomer.»

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte in Moesson, juli –augustus 2024:

(…) ‘Never judge a book by its cover, of titel in dit geval. Weer een boek over het Indisch zwijgen, er zijn er al zoveel. Als je wel eens op Indische Facebookgroepen hebt gekeken merk je dat de Indo’s helemaal niet zo zwijgzaam zijn, maar dat is een andere discussie. De titel van het boek slaat niet op de inhoud, gelukkig, maar op Johnny Laporte (71) schrijver van’ Zwijgen zweeg gezwegen’, zijn debuutroman en een must read voor deze zomer.’ (…) Lees het hele interview met Johnny in het dubbeldikke zomernummer ‘Indisch in Nederland’ ( zomereditie)!

Zie Moessonen hier
Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Realistische familiegeschiedenis over generaties Indisch-zijn wordt spannend misdaadverhaal.»

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte voor Biblion, 4 juli 2024:

Een roman over Indische Nederlanders in drie episodes. Het boek begint als een realistische familiegeschiedenis over generaties Indisch-zijn en de ‘repatriëring’. Het verhaal vertelt over Indische Nederlanders die met trauma het voormalige Nederlands-Indië ontvlucht zijn en aan de poort staan van een nieuw ongewis leven. Liefdesgeschiedenissen, verboden liefde, jaloezie, vreemdgaan, een buitenechtelijk kind, weemoed, verdriet en vriendschap passeren de revue. Gaandeweg ontwikkelt de roman zich tot een misdaadverhaal met thrillerelementen. De diverse verhaallijnen lopen door elkaar en de spanning neemt toe bij de passages waar goena-goena en de stille kracht hun rol in het verhaal opeisen. Met spanning en enigszins gedragen geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Jonny Laporte (Medan, 1952) is gitarist. Hij werd in 1952 in Indonesië geboren als John Rijken. Zijn familie emigreerde in 1958 naar Nederland en vestigde zich in Haarlem-Noord. ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ is zijn debuutroman.

Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Boeiende roman die sterk is opgebouwd en ook een inkijk geeft op stuk Nederlands koloniaal verleden.» – André Oyen

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte op Ansiel, 20 juni 2024:

In de muziekwereld staat Johnny Laporte bekend als een indorocker van het eerste uur, de gitarist van de Oscar Benton Blues Band en Barrelhouse. Tevens is deze musicus ook een gedreven schrijver. Johnny Laporte werd in 1952 In Medan in Indonesië geboren als John Rijken. Zijn familie emigreerde in 1958 naar Nederland en vestigde zich in Haarlem-Noord. De broers Guus en Johnny kwamen al jong als gitaristen in de muziek terecht. Gelijktijdig met zijn debuutroman ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ verschijnt van Johnny Laporte zijn soloalbum ‘That’s Me’. ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ is een verhaal in drie episodes, dat begint als een familiegeschiedenis, over generaties Indisch-zijn, de ‘repatriëring’ en gaat over Indische Nederlanders die met een trauma het voormalige Nederlands-Indië ontvlucht zijn en ontheemd een nieuw onzeker leven moeten opstarten. De jonge hoofdpersoon Joachim Broekhuis heeft samen met zijn Nederlandse moeder Anna halsoverkop hun rubberplantage in Sumatra moeten verlaten. Direct na de Tweede Wereldoorlog is in (dan nog) Nederlands-Indië een bloedige opstand uitgebroken: de bersiap. Vader Theodoor is daar al bij omgekomen, net als Swasti, het vriendinnetje van Joachim. Moeder, zoon en het kindermeisje Fietje komen uiteindelijk terecht in het koude Wassenaar. Daar zetten ze in een vervallen villa – voorheen gebruikt door de Duitse bezetter – een pension op voor gerepatrieerden: Lieflijk Indië. Het verhaal staat bol van liefdesgeschiedenissen, verboden liefde, jaloezie, vreemdgaan, een buitenechtelijk kind, weemoed, verdriet en vriendschap enz.. Maar er zitten ook veel thrillerelementen in deze boeiende roman en ook passages waar goena-goena en de stille kracht voor een exotisch accent in het verhaal ontbreken niet. ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ is misdaadroman én heldenverhaal in één en uiteraard putte de auteur voor zijn debuutroman rijkelijk uit zijn eigen familiegeschiedenis. Het verhaal is sterk opgebouwd en geeft ook een inkijk op stuk Nederlands koloniaal verleden.

Bron 17 april 2024
Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer
Luister hier naar interview met Pim Geurts

«***** Weergaloos verhaal over vriendschap.» – Jan Stoel

VoorplatMadureseVriend-75Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys in Bazarow, week 24, 13 juni 2023:
(…) De Madurese vriend is meer dan een reisverhaal of -verslag. De reis is een metafoor voor de zoektocht, de ‘persoonlijke’ reis naar wat de vriendschap met Djaman voor Kees Ruys heeft betekend én wat de impact van Indonesië op zijn leven is geweest. Djaman vertelt dat hij steeds voelde dat Kees Ruys naar Indonesië kwam, zag hem in een droom naderen. De twee hebben letterlijk die vriendschap naar elkaar niet uitgesproken, maar hun vriendschap is diep. Zwijgen vertelt meer dan spreken. (…) Afstand en nabijheid wisselen elkaar af. Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief van Kees Ruys. Hij richt zich in de jij-vorm direct tot Djaman. Een afscheidsbrief? Daardoor wordt het verhaal nog persoonlijker en komt Djaman en alles wat ze samen hebben meegemaakt nog dichterbij. (…) Je voelt wat er speelt, je verbeeldingskracht wordt aan het werk gezet, de auteur vult niet alles in, laat ruimte voor je eigen interpretatie, voor het maken van je eigen verhaal. (…) Ruys geeft middels Djaman een inkijk in de cultuur van Indonesië (en de verschillen tussen de verschillende eilanden) en doet dat op een manier die al je zintuigen prikkelt: je hoort het kabaal van de straat, je ruikt de geuren, je ervaart de magie, de ‘stille kracht’. (…) En Ruys is een meer dan begaafd stilist en zet je aan het denken. (…) Ruys heeft een weergaloos boek geschreven dat je raakt, dat verwondering en verbazing oproept, dat nazindert. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer

« * * * * Een grandioos originele roman die je als een vloedgolf over je heen moet laten komen.» – Marnix Verplancke

Opmaak 1Over ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns in Knack Focus, 23 september 2020:
(…) Grondijs neemt zich voor naar de Archipel te reizen en op zoek te gaan naar het wezen uit de titel, een mensachtig halfaapje, een spookdiertje dat voor het laatst gezien is op 22 september 1999. (…) Hij pakt zijn spullen, boekt zijn tickets en verhuurt zijn kunstzinnig ingerichte huis. (…) Wat volgt, is een onderdompeling in een wereld die doet denken aan een combinatie van Louis Couperus’ Stille kracht en Joseph Conrads Heart of Darkness, maar dan overgoten met de vileine saus van Evelyn Waughs A Handful of Dust, en dat geschreven in een uitzonderlijk rijke, misschien wel ietwat pervers plastisch aanvoelende taal. Peter Drehmanns gooit zijn Grondijs de jungle in, waar hij maar moeilijk wegkomt van zijn cultuur en achter iedere boom Richard Attenborough denkt te zullen aantreffen. Maar juist daar wil hij dus mee breken, met de toeristenindustrie voor de ‘Wekelingen’ die hem waarschuwen voor de Epidemie. (…) ‘Het Wezen’ is een grandioos originele roman en een belevenis die je als een vloedgolf over je heen moet laten komen.
Meer over ‘Het Wezen’

«Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. De aandachtige lezer wordt ten volle beloond.» – Ezra de Haan

Over ‘Als in gangen en stegen’ van Glenn Pennock op Literatuurplein, 4 juni 2013:
De moderne media hadden vrijwel iedereen ervan doordrongen dat traagheid saai was. Vaart moest er komen, dus ook in de literatuur. Glenn Pennock heeft dit goed begrepen. In plaats van een dikke roman te schrijven, koos hij liever voor drie novellen. Daarvan zijn er nu twee verschenen. Ieder boek bevat op de flaptekst een TAG waardoor je de soundtrack van het verhaal kunt beluisteren tijdens het lezen ervan. (…) Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. Zo slaat de titel van het boek Als in gangen en stegen op het je eigen gang gaan of de gangen die je verkiest in het leven. Weer duiken we de geestelijke achtbaan in die Glenn Pennock voor ons heeft uitgedacht. Stap voor stap maakt hij ons duidelijk hoe dun de grens tussen waan en werkelijkheid is. (…) Het interessante aan de ideeën van Pennock in deze novelle is dat ze fantastisch overkomen en tegelijkertijd op zeer wetenschappelijk bewijsmateriaal leunen. De verdieping in deze novelle vraagt om aandachtig lezen, maar daarvoor wordt de lezer dan ook ten volle beloond. Het zal een aardige krachttoer voor Glenn Pennock worden in deel drie dit denkniveau te handhaven.

Lees hier de recensie

Meer over Glenn Pennock

Luister hier naar de soundtrack van ‘Als in gangen en stegen’

Luister hier naar de muziek van o.a. Joe/Glenn in ‘Als gitaren schreeuwen’