kleurrijkste uitgever van Nederland voor avontuurlijke lezers
Raj Mohan & Ezra de Haan
Presentatie poëziebundels Tihá/Troost van Raj Mohan en Scheren zonder spiegel van E. de Haan.
m.m.v.
Raj Mohan, zang
Lourens van Haaften, gitaren
Suresh Sardjoe, tabla
vrijdagavond 3 juni 2011
Sarnamihuis
Brouwersgracht 2
2512 ER Den Haag
Kaarten: tel. 070 3651828
e: sarnamihuis@yahoo.com
Aanvang 19.30 uur
Edgar Cairo
Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding
Suriname/Nederland. Gedichten
Gebonden. 880 blz.,
ISBN 90-6265-150-x
Eerste druk 1984
Uitverkocht; nog beperkt leverbaar rechtstreeks bij de uitgever
Edgar Cairo geniet in Nederland voornamelijk bekendheid als romanschrijver en columnist. Daarnaast neemt de poëzie in zijn oeuvre – ook binnen de romans en toneelstukken – een zeer belangrijke plaats in. In deze verzamelbundel heeft Cairo zijn dichtwerk opnieuw geselecteerd en deels voorzien van nieuwe vertalingen.
De auteur opent dit ‘handboek van de orale letterkunde’ met een uitvoerige inleiding, waarin hij zijn werk plaatst in het grotere geheel van de Surinaamse en Surinaams-Nederlandse literatuur en waarin hij de ontstaansgeschiedenis beschrijft van de in Lelu! Lelu! opgenomen bundels.
Deze uitgave bewijst dat Edgar Cairo een uitzonderlijke dichter is veelzijdig, eigenzinnig en met een grootse verbeeldingskracht.
MALA KISHOENDAJAL
Het boegbeeld
Roman
Nederland / Suriname
Paperback, 336 blz., €16,90
ISBN 90 6265 536 X
Eerste druk 2002
Het boegbeeld van Mala Kishoendajal is een sleutelroman over DE ZAAK TARA SINGH VARMA. In Het boegbeeld dringt Mala Kishoendajal door in de persoonlijkheid van een vrouw die haar leven fantaseert.
Mala Kishoendajal weet als geen ander van de hoed en de rand en was vorig jaar de klokkenluider in het TROS TV-programma OPGELICHT.
In Het boegbeeld is de museumwereld het decor waartegen het leven van kunstconservatrice Sitara Sharma zich afspeelt. Voor het oog van de media treedt dit boegbeeld van een grote groep migranten in Nederland op dramatische wijze terug uit haar functie door bekend te maken dat zij lijdt aan kanker. Welke rol speelt Saul Mulder, hoofdconservator van museum De Groene Onyx, in het netwerk van verzinsels van zijn werkneemster? Wie spreekt de waarheid en waar regeert de leugen?
De pers over Het boegbeeld
“Het is verbijsterend te lezen hoe gemakkelijk Varma telkens weer bij bestaande structuren kon aanschuiven en dan niets hoefde te presteren omdat het feit dat ze er was, al voldoende was. Ook blijkt waarom zovelen die wisten wat er aan de hand was, toch hun mond hielden. Mala Kishoendajal is daarop een uitzondering. Zij durfde het destijds als Surinaamse Hindoestaanse toch aan om de kat de bel aan te binden. Dat doet ze nu opnieuw in haar roman Het boegbeeld. Na lezing kun je Tara Varma nooit meer horen, zien of lezen, zoals in haar recente publiciteitsoffensief, zonder te denken dat ze aan een nieuw circuit begonnen is.” – uit: Trouw
“Boek over een gevallen boegbeeld van allochtoon Nederland. Fascinerend onderwerp met boeiende aspecten. Vermakelijke fictie, aangekleed door de sfeer van het Hindoestaans-Surinaamse leven in Nederland.” – uit: NRC Handelsblad
“Mala Kishoendajal heeft het bizarre verhaal van Tara Singh Varma (in het boek Sitara Sharma geheten) literair aangekleed en verweven met het verhaal van de Surinaamse Emma, die in het boek voorkomt als huishoudster van de liegende Sharma. De auteur benut de geschiedenis van Emma om de lezer een beeld te geven van het Hindoestaanse gezinsleven in Nederland. En dat lukt haar voortreffelijk, mede door de prettige vertelstijl.” – Uit: Haarlems Dagblad (GPD)
MALA KISHOENDAJAL
Dame Blanche
Nederland, Hindoestaans, Roman
Paperback, 224 blz. 15,75
ISBN 90-6265-510-6
Eerste druk 2001
De thematiek van migratie en identiteit (India, Cariben, Europa/Amerika) kennen we vooral als stroming in de Engelstalige literatuur (V.S. Naipaul, Neil Bissoondath), maar is ook deel van de Nederlandstalige literatuur. Zo verhaalt Mala Kishoendajal (Paramaribo, 1959) in haar debuutroman Dame Blanche over vier generaties Hindoestaans leven van zelfs voor de komst naar Suriname uit India tot vooral hier en nu in Nederland.
Rode draad in deze raamvertelling is de jonge vrouw Indrani die haar verhaal verbindt met die van haar zoontje Ravi en haar dochter Lakshmi, met die van haar grootouders, haar ouders, haar (gewezen) echtgenoot Radjinder en Maarten, met die van Lila (en haar Casanova), Celia (de Haagse hoer), Dewi (versus buitenvrouw) en nicht Shalini (en haar huwelijk met Haagse Bart) en met de verhalen uit Narayan’s versie van het grote Indiase epos Ramayana.
Mala Kishoendajal heeft twee scenario’s voor theater op haar naam staan: Geen weg terug, over de immigratie van Brits Indiërs naar Suriname en van Surinamers naar Nederland, en Sita, de vrouw, waarin de traditionele vrouw uit de Ramayana naast de moderne westerse Hindoestaan wordt neergezet. Als journalist is zij de vrouw die in ‘de zaak Tara Singh Varma’ haar geveinsde ziekte naar buiten bracht.
De pers over Dame Blanche
«Tegen een kakelbonte achtergrond van Hindoestaanse gebruiken en rituelen doet Indrani verwoede pogingen zich staande te houden als hoofdredacteur van een tijdschrift en tegelijkertijd haar dochtertje op te voeden. Dankzij de laconieke humor van Kishoendajal is Dame Blanche geen particuliere klaagzang maar een moderne Bildungsroman die een energieke indruk achterlaat.» – Onze Wereld
«De kracht van deze roman schuilt vooral in de beschrijving van de emoties van een jonge vrouw die op zoek is naar het geluk op het kruispunt tussen twee culturen. Die emoties worden als het ware ingekaderd in de portretten van alle personeges die in haar leven een rol spelen.» – Friesch Dagblad
«Dame Blanche: een klein monument over de Hindoestanen. In deze roman draait elk verhaal om een persoon die levensecht wordt doordat de auteur soms ver in de tijd terug gaat om gebeurtenissen in hun perspectief te plaatsen.» – Weekkrant Suriname
«Mala Kishoendajal heeft een boek geschreven vol traditionele Hindoestaanse gebruiken rond huwelijk en begrafenis, Indiase films, muziek en dans. Maar het is tegelijkertijd heel Nederlands als het werk, collega’s, vrienden en uitgaan betreft. Traditie en moderniteit zijn hier niet meer een dilemma tussen verwestersen en eigen cultuurbehoud, zoals o.a. in Anil Ramdas’ novelle Het besluit van Mai, maar lopen in deze roman dwars door autochtoon en allochtoon heen.» – Amigoe
«Combinatie van goed gehanteerde literaire middelen als stijl en compositie en een uitdagende stellingname tegen clichébeelden die tussen twee culturen heersen.» – Trouw