«Gelukkig zijn er ook nog romanschrijvers die maatschappijkritische romans schrijven.» – Rob Zwetsloot

“>
Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen, 28 juni 2021:
Gesprek tussen de voormalige (hoewel…) journalisten Rob Zwetsloot (Salto TV/Amsterdam FM) en Peter Lenssen over privacy-schending door de overheid. Edward Snowdon en Huib Modderkolk inspireerden Peter Lenssen tot zijn roman ‘Genoeg geweest’. Rob Zwetsloot: «Gelukkig zijn er ook nog romanschrijvers die maatschappijkritische romans schrijven over de dreigende schaduwen die over de hedendaagse samenleving hangen zoals de toenemende neiging om alles en iedereen via apparatuur als camera’s, mobiele telefoons en computers te volgen en in kaart te brengen en die verder komen dan geneuzel over hun eigen navel of luxe probleempjes van vorm en inhoud dan wel de zinloze worsteling door de weken heen. Daarom is het mij een eer en een genoegen U aan zo’n schrijver voor te stellen.»
Klik hier voor de videoregistratie [ad. 7:48 minuut]
Meer filmpjes van Rob Zwetsloot op deze site
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Dit boek grijpt je tot in je vezels aan. Zeer aanbevelingswaardig.» – Maria van Heumen

VoorplatGenoeggeweest-75Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op LeesKost, 26 april 2021:
Met zijn collega Brok zit Karl Slompink, werkzaam bij de Geheime Dienst, al twee maanden in een kamertje om beelden te bekijken van propagandafilms van terroristische bewegingen. In dit geval bekijken ze een terreuraanval vanuit een rijdende auto. Meedogenloos worden mensen om zeep geholpen. De opdracht van hun baas Umbra is foto’s van de daders op te nemen in het ‘TSB’, het terroristensmoelenboek, voor het geval deze mannen terug willen komen. (…) In deze roman draait het om wantrouwen dat Karl tot een karaktertrek heeft gemaakt. In de huidige samenleving zijn velen echter ook achterdochtig geworden. Overal kunnen misleidingen de kop opsteken. Zijn we als burger nog wel veilig? Wie kunnen er allemaal in je leven inbreken? (…) Het lezen van dit boek (…) grijpt je tot in je vezels aan. Maar juist daarom is het zeer aanbevelingswaardig.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Onttakeling van een beroepsvoyeurist.» – Hans van der Heijde

VoorplatGenoeggeweest-75Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op Tzum, 14 april 2021:
‘Genoeg geweest’, de nieuwe roman van Peter Lenssen, opent met een korte verklaring van het personage om wie de roman draait, Karl Slompink, Slomp voor zijn collega’s van de geheime dienst. (…) Lenssen gooit de lezer direct in het diepe: Karl wordt door zijn baas naar het adres van zijn zoon gestuurd, waar hij Merlijn dood aantreft, bungelend in het trapgat. (…) Was een collega al op de rampplek voor Karl er naartoe werd gestuurd? Heeft die Merlijns laptop-bestanden gewist? Een toeval dat alleen een ervaren geheime dienstman als Karl kan overkomen blijkt de sleutel tot bestanden met een schokkende inhoud. Die stap voor stap Merlijns zelfmoord ontraadselen, maar ook de knoop ontwarren in Karls geest. (…) Lenssen bespeelt vele stijlregisters. Reeksen van korte zinnetjes schroeven het tempo hoog op, om plotseling onderbroken te worden door enkele lange zinnen met veelal sarcastisch getinte beeldspraken. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Wat de Grote Schrijvers eerder nauwelijks voor elkaar kregen, is Peter Lenssen gelukt.» – Marjo van Turnhout

VoorplatGenoeggeweest-75Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op Leestafel, 9 april 2021:
(…) Het verhaal gaat over een man, Karl, die na een telefoontje van zijn baas dat hij niet eens helemaal kan volgen, naar het huis van zijn zoon Merlijn gaat. Hij is werkzaam bij de Geheime Dienst, en gewend aan verregaande voorzorgsmaatregelen. Altijd om je heen kijken, altijd voorzichtig zijn, niemand vertrouwen. Zo gaat hij ook het huis binnen: handschoenen aan, speurend naar camera’s, bedacht op een smakeloze grap. Waar hij niet verdacht op is, is het vinden van een lijk. Het duurt een tijdje voor het tot hem door dringt dat de dode Merlijn is. (…) Na zijn dood weet de jongen zijn vader alsnog zover te krijgen dat hij aan zelfonderzoek doet. Hij moet toegeven dat hij een bar slechte vader was, en een slechte echtgenoot. (…) En dan heeft Merlijn postuum nog een verrassing voor hem. Hij heeft filmpjes gemaakt, en die op ingenieuze wijze klaargezet voor zijn vader, die niet in staat is het te negeren. (…) En wat de waarheid is voor Karl, is een waarschuwing voor de lezer. Willen we echt deze tijd waarin privacy vaak niet meer te vinden is, waarin het Big Brother is watching you steeds meer opgeld doet? (…) Wat de Grote Schrijvers eerder nauwelijks voor elkaar kregen, is Peter Lenssen gelukt: het lezen van dit boek dringt tot in je diepste poriën, het overweldigt, schokt en laat een enorme treurnis achter. Treurnis over een wereld die voor velen niet een roman, maar een werkelijkheid is. (…) De stijl roept een akelige naargeestige sfeer op, en toch: je leest door, omdat het ook mooi is. Alsof er een hemel beschreven wordt met dreigende donkere wolken waar toch hoopvolle lichtstraaltjes doorheen schijnen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Lees deze hartverscheurende roman: confronterend, meeslepend, actueel en prachtig geschreven.»

VoorplatGenoeggeweest-75Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op Alles over boeken en schrijvers, 7 april 2021:
‘Genoeg geweest’, een hartverscheurende roman over het leven van ene Karl. Een zeer deskundig agent van de Geheime Dienst. Samen met zijn collega Brok houdt hij zich bezig met beelden van een terroristische aanval. (…) Zij analyseren de houding van de terroristen, van de aanstaande slachtoffers. Wie en wat zijn deze mensen. (…) Wie is er niet verdacht? (…) Wat daarvoor nodig is dat je altijd op je hoede bent, waar je ook gaat, (…) en…altijd je gevoel uitzetten, per definitie altijd alles en iedereen wantrouwen. (…) Zelfs als je op de Dienst bent. Zelfs ten opzichte van je collega’s. Dat laatste wordt Karl zich pijnlijk bewust wanneer zijn baas Umbra hem onverwacht uit zijn observaties haalt en hem sommeert naar het huis van zijn zoon Merlijn te gaan. Wat? Waarom? (…) “Wat blijft erover van een man wiens leven draait om het in de gaten houden van zijn medeburgers?” staat op de achterkant van deze indrukwekkende roman van Peter Lenssen, die leest als een pageturner. (…) Wat betekent het om te leven in een wereld gebaseerd op structureel wantrouwen? Nu, daar zien wij hier op dit moment in ieder geval op vele fronten de consequenties van. En wellicht, wanneer iedereen tot dit inzicht komt, is er hoop. Dus, lees dit confronterende, meeslepende, actuele en prachtig geschreven boek dat gewaardeerd is met ∗∗∗∗ (uitstekend).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Literaire thriller over sociale media.» – Norma Montulet

VoorplatGenoeggeweest-75Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen voor NBD/Biblion, 17 maart 2021:
Derde roman van Peter Lenssen (1957) die in alle drie de romans actuele thema’s aan de orde stelt. In deze roman, je zou het ook een thriller kunnen noemen, maakt de lezer kennis met Karl, een geheim agent, die zich met name bezighoudt met het afluisteren en bekijken van filmpjes op sociale media, om potentiële terroristen op te sporen. Als hij daar op een dag mee bezig is, krijgt hij een telefoontje van zijn baas. Die vertelt hem dat hij naar de woning van zijn zoon moet gaan. Daar vindt hij zijn zoon, die zich heeft opgehangen. Wat volgt is een queeste op zoek naar antwoorden op de vele vragen die Karl zichzelf stelt, niet alleen over de zelfmoord van zijn zoon, maar ook over zijn eigen leven en de beslissingen die hij in zijn leven heeft genomen. Lenssen laat in dit boek zien wat de corrumperende invloed is van sociale media en het effect dat deze hebben op de manier waarop wij de werkelijkheid waarnemen. Vooral geschikt voor lezers die geïnteresseerd zijn in literaire thrillers en het onderwerp sociale media.
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Als intimiteit wordt vernietigd.» – Hans van der Heijde

VoorplatGenoeggeweest-75Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen in Dagblad van het Noorden en Leeuwarder Courant, 5 maart 2021:
(…) ‘Ik heb van afluisteren en bespioneren mijn beroep gemaakt. Daar ben ik trots op.’ Karl Slompink, Slomp voor zijn collega’s van de geheime dienst, wordt door zijn baas naar het adres van zijn zoon gestuurd, waar hij Merlijn dood aantreft, bungelend in het trapgat. Uit de stroom van gevoelens en herinneringen die de aanblik van zijn dode zoon bij Karl losmaakt, valt op te maken dat hij sinds de scheiding van zijn inmiddels overleden vrouw en eigenlijk ook daarvoor al geheel van hem en haar vervreemd was. Karls leven was en is zijn werk en dat is werk waarover hij niet mag praten, zelfs niet met zijn naasten. (…) ‘Genoeg geweest’ is niet alleen een raadselroman, Lenssen wil ook de permanente surveillance van vele burgers door geheime diensten aan de kaak stellen. Evenals het moorden op duizenden kilometers afstand met behulp van satellieten en drones, weergegeven in scènes die rechtstreeks ontleend lijken aan de film ‘Eye in the Sky’. (…) De vernietiging van intimiteit door het zich permanent bespioneerd weten, dan wel door anderen te bespioneren, holt mensen uit en is fnuikend voor hun morele integriteit. Karl is daar niet alleen medeverantwoordelijk voor, hij is er ook een exponent van. Dat maakt Lenssen allemaal goed duidelijk. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Walter Palm – Het sluipend gif van islamofobie (1989 – 2019). Essay

Opmaak 1Walter Palm
Het sluipend gif van islamofobie –
1989-2019

essay
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen,
230 blz., € 19,50
Eerste uitgave 2019
ISBN 978-90-6265-769-8

In 2019 was het dertig jaar geleden dat met de Rushdie-affaire het debat startte over de islam. Dit essay Het sluipend gif van islamofobie – 1989-2019 gaat uitgebreid in op de politieke exploitatie van islamofobie (het radicaal afwijzen van alles wat met de islam te maken heeft) nadat deze geëxplodeerd was als consequentie van 11 september 2001. Ook staat dit essay stil bij radicalisering als gevolg van islamofobie: islamofobie als zuurstof van radicalisering bij maatschappelijk ontwrichtende gebeurtenissen als de recente aanslagen in Nieuw-Zeeland (15 maart 2019) en Sri Lanka (21 april 2019). Op 21 mei 2019 werd bekend dat de AIVD heeft becijferd dat in de afgelopen 15 jaar 112 islamitisch geïnspireerde terroristische aanslagen zijn gepleegd in West-Europa en de Verenigde Staten. Driekwart van de aanslagen vond plaats in de afgelopen vijf jaar.

Het essay sluit af met de verontrustende constatering dat het sluipend gif van islamofobie inmiddels de Grondwet, het fundament dus van de rechtstaat, heeft bereikt en bepleit daarom de instelling van een constitutioneel hof. Dit is zeer actueel nu islamofobe wetgeving niet a priori zal stuiten op het ontbreken van een meerderheid in de op 27 mei 2019 gekozen Eerste Kamer. Gegeven de nieuwe stemverhoudingen zal een anticonstitutioneel verbod op ritueel slachten of buitenlandse financiering van moskeeën, niet automatisch getroffen worden door een veto in de pas aangetreden Eerste Kamer.

Walter Palm (Curaçao, 1951) is een expert op het terrein van integratiebeleid. Vanaf 1982 tot aan zijn pensionering in 2017 was hij werkzaam bij de directie van de rijksoverheid die belast is met integratiebeleid. In de loop der jaren heeft hij zestien ministers mogen adviseren. Met meer dan dertig jaar ervaring op het terrein van integratiebeleid wordt hij na zijn pensionering regelmatig geïnterviewd als expert op het gebied van integratie. Ook publiceert hij vaak over dit onderwerp. Daarnaast maakte Walter Palm naam als dichter in het Papiaments, het Engels en het Nederlands.
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Belangrijke roman over hedendaags terrorisme, contraspionage en politieke dwarsverbanden.» – Ezra de Haan

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 15 juni 2019:
(…) Peter Flinck is de man om wie het allemaal in ‘Pom’ draait. (…) We schrijven het jaartal 1993, Nelson Mandela staat op het punt verkozen te worden als president van Zuid-Afrika. Het is het Afrika dat Kees Broere als journalist dagelijks volgde en dat merk je ook als hij erover schrijft. Waarschijnlijk heeft hij zijn eigen ervaringen naadloos in de dialogen van ‘Pom’ verwerkt. Zo leert Peter Flinck dat taal politiek is. Dat de gruwelen van Rwanda nu ‘les événements’ genoemd worden en beide strijdende partijen ervoor zorgden dat de brouwerij openbleef. ‘Zonder bier geen oorlog’ was het devies. Kees Asten is de journalist die Flinck dit allemaal vertelt. Een grapje van Kees Broere, die zijn pseudoniem van weleer gebruikt voor een personage in het eerste boek onder eigen naam. (…) Als in een thriller zorgt Kees Broere voor cliffhangers die je doen doorlezen. Je weet dat er iets gaat komen. Maar wat? Het moment van confrontatie met zichzelf komt wanneer Peter Flinck het gastenboek van de Chui Lodge doorbladert en zijn eigen naam tegenkomt. Het moet iemand anders met dezelfde voor- en achternaam zijn, want hij is er nooit eerder geweest. Maar dan ziet hij dat zelfs de tekst die deze Peter Flinck schreef overeenkomt met zijn eigen tekst, ooit in een hotel in Colombo op Sri Lanka in een gastenboek geschreven… Het is een variant op het dubbelgangersmotief die je wel vaker in de literatuur tegenkomt. (…) Nu iemand rondloopt met zijn naam en men hem aanspreekt alsof ze hem al jaren kennen, bekruipt hem een ongemakkelijk gevoel. En dat is pas het begin van deze uiterst verrassende roman. (…) Met ‘Pom’ heeft Kees Broere een belangrijke roman over hedendaags terrorisme, contraspionage en politieke dwarsverbanden geschreven waarbij hij vernuftig gebruik weet te maken van alle ervaringen die hij in Afrika opdeed. ‘Pom’ is een roman die om herlezen vraagt. Want wat lag aan de oppervlakte en wat heb je over het hoofd gezien?
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Pom’

Reinaerttrofee voor ‘Pleisterplaats Belleville’ van Peter Lenssen

VoorplatPleisterplaats1_Opmaak 1.qxdDe Reinaerttrofee wordt jaarlijks door een jongerenjury gekozen en uitgereikt voor het beste boek van de zes genomineerde boeken voor de Halewijnprijs. Uit het juryrapport: “ (…) ‘Pleisterplaats Belleville’ was voor ons een heel toegankelijk boek. Dat lijkt een open deur, maar dat is het zeker niet. In eerste instantie stond het thema ver van ons af, het leek zelfs wat onrealistisch dat één persoon zoveel pech kon hebben. Maar de manier van schrijven maakt het verhaal heel aangrijpend. We konden ons allemaal goed inleven in de gevoelens van de hoofdpersonen. Het verhaal haalde ook de afstand weg tussen ons en de beschreven gebeurtenissen: de sensatiezucht van de media, die ons na elke nieuwe aanslag weer overspoelde, maar die ons uiteindelijk steeds minder liet voelen, kreeg hier een persoonlijke stem, die ons wel raakte. Het onderwerp van dit boek is groot en universeel, maar door de ogen van de auteur en zijn personages komt het toch dicht bij ons. En daarom hebben wij, jongeren van de jury Reinaerttrofee, onze prijs toegekend aan ‘Pleisterplaats Belleville’ van Peter Lenssen.” Doel van de Reinaerttrofee is het stimuleren van liefde voor literatuur bij jongeren. De bibliotheek Bibliorura en docenten van de deelnemende middelbare scholen begeleiden dit ‘Reinaerttrofee-leesproces’.
Lees hier het juryrapport
Meer over ‘Pleisterplaats Belleville’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Reinaerttrofee op deze site
Meer over De Halewijnprijs op deze site