«Uiteindelijk brengt die zoektocht haar bij de rechts-populistische politiek.» – Marjon Nooij

Interview met Peter WJ Brouwer over ‘Op alles wat ik ben’ opBazarow, 3 mei 2024:

(…) “Ik zou vanuit het perspectief van een meisje schrijven. Ik had dat nodig om afstand te nemen, objectief te kunnen waarnemen. Niet emotioneel in mijn eigen verhaal verstrikt te raken. Ik besloot te schrijven over een meisje, later een volwassen vrouw, die gebukt gaat onder de kuren en de willekeur van een dominante moeder. Dat was het uitgangspunt.” (…)  “Een adolescent gaat gebukt onder de manipulatieve kanten van een stel volwassenen, daar komt het op neer. Maar uiteindelijk zijn zij marionetten in een groter geheel, en de kerk speelt daarin een dubieuze rol. Bepaalde zaken komen niet aan het daglicht of worden onder het tapijt geveegd. Gaandeweg wordt duidelijk dat het te maken heeft met cultureel en politiek fanatisme. Dat is ook de zoektocht waar Ellen haar verdere leven mee zoet is.” (…) Uiteindelijk brengt die zoektocht haar bij de rechts-populistische politiek. “Klopt. Ik was aanvankelijk helemaal niet van plan om actualiteiten te benoemen, laat staan om een historische roman te schrijven. Maar toen ik research deed, bleken zoveel zaken met elkaar vervlochten, waren er zoveel onvermoede verbanden, dat ik wel gedwongen werd om die een logische plaats binnen het verhaal te geven.” (…) “Nederland had, net als de heilige Bernadette van Lourdes, een eigen Maria-zieneres, Ida Peerdeman. Ik ontdekte dat deze vrouw, een historische figuur en bekendheid in Amsterdam, dezelfde was als een geloofsidolate ‘met speciale gaven begenadigde’ kloosterzuster in mijn eigen familie. Ik kende haar uit verhalen van mijn ouders, overigens niet in al te positieve zin. In mijn roman speelt een op deze persoon gebaseerde zieneres een veelzeggende rol. Tijdens verder onderzoek naar de historische context waarin ik mijn verhaal wilde plaatsen, deed ik nog een verrassende ontdekking, namelijk over een priesteroom en broer van mijn vader. Van daaruit leidde het spoor naar het wereldje van de zeer conservatieve katholieken en uiteindelijk naar de kring rond Thierry Baudet. De werkelijkheid is altijd weer absurder dan je haar verzint. Tegelijkertijd is ze logisch en begrijpelijk wanneer we haar met terugwerkende kracht bekijken. Achteraf is alles te begrijpen. Dat Mariavereringen een voedingsbodem bieden voor een politieke partij als Forum Voor Democratie, lijkt bizar. Maar de menselijke aard laat zich niet verloochenen.” (…).

Lees hier het artikel
Meer over ‘Op alles wat ik ben’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hoe integer zijn wíj als het om Oekraïne gaat?» – Els de Groen

Opmaak 1Over ‘Oekraine, grensland tussen 0ost en west’ in Pletterij op 9 juni 2022:
Lid van de Europese Unie worden is geen sinecure. (…) In 2016 klopte Oekraïne aan. (…) Het vroeg geen EU-lidmaatschap maar vergaande samenwerking middels het Associatieverdrag. In een referendum, georganiseerd door Thierry Baudet, stemde Nederland tegen. Nu, 6 jaar later, gaat het wel om lidmaatschap en belooft Ursula von der Leyen, voorzitter van de Commissie, president Zelensky een versnelde procedure. Weer ligt Nederland dwars, ditmaal in de persoon van Rutte. Het land zou nog niet klaar zijn… Oekraïne betekent grensland. De Donbas, waar vlucht MH17 neerstortte, is bezig te veranderen in een niemandsland, vol ruïnes, graven en schroot. Slachtofferschap creëert nog geen democratie, maar was Oekraïne verder geweest als het de vazalstatus onder Janoekovitsj aanvaard had? Juist omdat het de corrupte Janoekovitsj verjaagd heeft, riep het oorlog over zich af. Wat moet een land nog meer doen om in de ogen van Rutte geloofwaardig te zijn? Hoe geloofwaardig is Rutte zelf met zijn permanente amnesie? Wat geeft ons – met onze brievenbusfirma’s en verdienmodel aan de Zuidas – het morele recht Oekraïne zelfs de kandidaat-lidstatus te onthouden? (…)
Lees hier of hier de inleiding ‘Oekraïne: grensland of niemandsland?’
Meer info over de lezing op 9 juni 2022

«Een gedurfde analyse.» – Karel van Heijster

Opmaak 1Over ‘Het sluipend gif van islamofobie 1989-2019’ van Walter Palm op De Leesclub van Alles, 15 oktober 2019:
(…) Palm betreurt het in de openingspagina’s van ‘Het sluipend gif van islamologie: 1989 – 2019’, als hij zich over de Rushdie-affaire buigt, dat na de rel het beeld in de publieke opinie bleef hangen van de islam als intolerante godsdienst met fanatieke gelovigen. Een beeld dat volgens hem niet voortkomt uit het feit dat fanatieke islamieten zich en plein public intolerant betoonden, maar uit de pijnlijke onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië. Een gedurfde analyse. (…) Zijn zorg dat anti-islamitische sentimenten bepaalde grondwettelijke beginselen aantasten, is er een om serieus te nemen. Er vallen meer dan genoeg goede discussies te voeren over de vraag in hoeverre bijvoorbeeld het verbod op ritueel slachten of gezichtsbedekkende kleding de vrijheid van godsdienst aantast, en indien ja, hoe problematisch dat is. (…)
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer