Te gast in programma In the Spotlight van STVS (Surinaamse Televisie Stichting), 23 september 2019:
Op 25 september 2019 stond het programma van Schrijversgroep ’77 in Tori Oso in het teken van de boekpresentatie van twee jeugdboeken uitgebracht door Publishing Services Suriname van Ismene Krishnadath (‘Van China naar Suriname’ van Eve Huang Foen Chung en ‘Tommy en de bliksem’ van Cobi Pengel) én de nieuwe roman ‘Lambarosa’ van Annel de Noré. Voorafgaand aan die dubbelpresentatie schoven uitgever en auteur aan bij Henk van Vliet in het programma ‘In the Spotlight’.
Klik hier voor het programma
Meer over ‘Lambarosa’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Publishing Services Suriname
Tag: Tori Oso
«Ik heb dit voor Suriname gedaan.» – Annel de Noré
Annel de Noré over ‘Lambarosa’ op Radio 10 Magic FM in Paramaribo op 13 september 2019:
Naar aanleiding van haar op 25 september in Tori Oso te presenteren roman ‘Lambarosa’ was Annel de Noré op bezoek bij Radio 10 Magic FM in Paramaribo. «‘Lambarosa’ gaat over zes overlevenden van een vliegramp die via een grot proberen te ontsnappen. We worden allemaal geconfronteerd met scheidingen, scheidingsangst. Ik heb geprobeerd het van verschillende gezichtspunten te bekijken. (…) Als je wilt schrijven moet je niet van tevoren denken dat je geld gaat verdienen. Het schrijven van een boek is een investering. Misschien niet in geld. Het aantal uren verdien je nooit terug. Ik heb dit voor Suriname gedaan. En voor mezelf. Schrijven is fantastisch.»
Luister
naar het radiogesprek
Meer over ‘Lambarosa’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer
Surinaamse presentatie ‘Lambarosa’
Op 25 september 2019 vindt in Tori Oso Paramaribo vanaf 20.00 uur de presentatie plaats van de roman ‘Lambarosa’ van Annel de Noré.
De organisatie van de avond is in handen van Schrijversgroep ’77 Suriname onder voorzitterschap van Sylva Koemar. De auteur is bij de presentatie aanwezig. Voor meer informatie schrijversgroep77@gmail.com en facebook @schrijversgroep 77. Ray Jong A Lock maakte alvast een mooie teaser voor de nieuwe roman en de presentatie.
Klik hier voor de clip
Meer over ‘Lambarosa’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer
Dag Michaël Slory,
Het laatste publieke optreden van Michaël Slory bij de boekpresentatie van ‘Alsof men alles loslaat’ op 26 juni 2018 in Tori Oso, Paramaribo
Bij wijze van In Memoriam, Michaël Slory, 04-08- 1935 / 19-12-2018:
Merkwaardig toch, of toch niet, dat je hier in een kil Nederland de laatste dagen voortdurend ter sprake kwam. Afgelopen zondag 16 december hield Uitgeverij In de Knipscheer in het Amsterdamse theater Podium Mozaïek haar jaarlijkse boekpresentatie van de in 2018 nieuw verschenen titels van onze Antilliaanse en Surinaamse auteurs. Het slot van het programma was – als eerbetoon – gewijd aan jou met de Nederlandse presentatie van Alsof men alles loslaat, je nieuwste bundel die ik tot mijn blijheid in juni van dit jaar in jouw bijzijn mocht presenteren in Tori Oso. Je was toen eigenlijk al te zwak maar je wilde toch meedoen. Aan de hand van Sombra en Karin Lachmising liep je moeizaam naar je tafeltje bij het podium. Maar hoezeer je lijf ook protesteerde, je bleef scherp en alert. Dat beeld, die foto werd zondag op het grote theaterscherm in Amsterdam geprojecteerd.
Terwijl ik loftuitingen over Alsof men alles loslaat voor het publiek citeer, zie ik vanuit mijn ooghoek die foto voorbijkomen. Het ontroert mij onverwacht hevig, het besef dat we elkaar toen in Paramaribo voor het eerst en laatst hebben ontmoet, en het lukt me niet enkele gedichten van je voor te lezen. Aanwezige Surinaamse auteurs Karin Lachmising en Usha Marhé snellen me te hulp en brengen improviserend je titelgedicht ten gehore van het eerste boek dat In de Knipscheer van je in 1991 uitgaf: Ik zal zingen om de zon te laten opkomen.
Die Nederlandse loftuitingen herhaal ik hier met alle plezier. Meer dan bij Ik zal zingen (…) en je tweede bloemlezing Torent een man hoog met zijn poëzie bij ons uit 2012, zijn het ‘Hollandse’ recensenten en dichters die de loftrompet steken over Alsof men alles loslaat. Alle drie genoemde bundels kregen overigens hun selectie en hun voorwoord door Michiel van Kempen. Joost Baars, winnaar van de laatste VSB-Poëzieprijs 2017, een van de belangrijkste prijzen in Nederland voor dichters, schrijft: «Grenzeloos gelaagde eenvoud, en ik kan er alleen maar van dromen.» Hans Franse verzucht op Meander Magazine, het toonaangevende platform voor poëzie in Nederland: «Alles wat Michaël Slory ziet leidt bijna vanzelf tot een gedicht.» En John Jansen van Galen, niet onbekend met en in Suriname, en promotor van de poëzie, roept op de radio Michaël Slory uit tot «absoluut de beste dichter van Suriname.»
In Suriname ben je al in ver verleden gelauwerd met alle bestaande literaire prijzen. Maar nu is ook Nederland wakker. Net te laat.
Het ga je goed, Michaël.
Met beste groet,
franc knipscheer, uitgever
Haarlem, Nederland
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Van boekpresentatie naar een theateroptreden.»
Etchica Voorn over nominatie ‘Dubbelbloed’ voor de OPZIJ Literatuurlijst 2018 op AFRO Magazine, 5 juni 2018:
‘Dubbelbloed’, de debuutroman van Etchica Voorn is genomineerd voor de OPZIJ Literatuurprijs 2018. ‘Dit had ik ook echt nooit kunnen dromen. Het is bijna idioot dat ik daar sta, in een lijst van 10 boeken, naast twee van mijn heldinnen. Ik ben supertrots op die nominatie. Dat is eigenlijk al winnen voor mij en voor mensen die zich herkennen in mijn verhaal dat ik neerpende in mijn boek.’ (…) De imposante Amsterdamse bracht ‘Dubbelbloed’ uit in september vorig jaar en overrompelde zwart en wit met de ervaringen en onderwerpen die haar identiteit hebben doen vormen als Nederlands-Surinaamse vrouw in Amsterdam. (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘Dubbelbloed’
«Surinaamse en Nederlandse wortels in ‘Dubbelbloed’.» – Audry Wajwakana
Surinaamse presentatie ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn in De Ware Tijd (DWT Online), 25 februari 2018:
Bijna haar hele leven heeft Etchica Voorn moeten aanhoren dat ze een halfbloedje is. Kind uit een Moengonese afro-Surinaamse vader en een witte moeder uit Groningen, Nederland. Als haar Nederlandse opa het bijvoorbeeld over zijn dochter had, zei hij vaak ‘zij met de zwartjes’. “Hoewel ik toen nog heel jong was, waren zulke opmerkingen, opgroeiend in een witte samenleving niet leuk om aan te horen. (…) Het boek wordt op 28 februari, tijdens de maandelijkse thema-avond van Schrijversgroep ’77 gepresenteerd. (…)
Klik hier voor de aankondiging
Lees hier het interview
Meer over ‘Dubbelbloed’
«Fascinerende weergave van de frustraties van een gekwelde dichter.» – John Jansen van Galen
Over ‘Zoeken naar Slory’ van Ezra de Haan in Het Parool, 20 november 2014:
Michaël Slory en de eenzelvige Shrinivási zijn de belangrijkste levende Surinaamse dichters. Ezra de Haan neemt voor zijn reisverslag zijn ‘zoektocht’ naar Slory als uitgangspunt. De Haan wandelt heel Paramaribo door en doet daarbij aardige waarnemingen. (…) Als hij de dichter tenslotte ontmoet, doet hij een vondst. Zelf heb ik Slory wel voor de radio proberen te interviewen, maar de opname viel nooit te monteren, want hij spreekt in zijn schier eindeloze monologen geen punt of komma uit. De Haan besluit in arren moede Slory’s woordenstroom af te drukken zonder te pogen er orde in te brengen. Er is soms geen touw aan vast te knopen, maar het is een fascinerende weergave van de frustraties van een gekwelde dichter in een land dat voor hem, zoals de Surinaamse schrijfster Bea Vianen het noemt, ‘een strafhok’ is waar hij nooit meer uitkomt.
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een speurtocht naar de overlevingsdrang van de Surinamer. In concrete taal, scherp observerend en op een persoonlijke toon legt De Haan die survival vast.» – Rabin Gangadin
Over ‘Zoeken naar Slory’ van E. de Haan op De Boekensalon.nl, 4 november 2014:
De poëzie van Slory als metafoor van de samenhang en het reisverslag als de samenhang zelf zijn hier in elkaar geschoven. (…) De waarnemingen van de Haan lijken zich als brokstukken los te maken. Deze brokstukken zweven vervolgens binnen de door hem bedachte omheining van gevoerde dialogen. Tot slot nemen ze er hun plaats in alsof ze daar altijd bijeen hadden gestaan. De omheining als aanschouwelijk gemaakte allegorie ontwikkelt zich tot een abstracte voorstelling van De Haans bedoeling. Bij lezing van dit reisverslag krijg je het gevoel alsof je door een lachspiegelbuis loopt: de beelden die je worden toegeworpen, worden soms licht, soms grotesk vervormd teruggekaatst, steeds weer een beetje anders, soms dijen ze uit en krimpen ze etc. De door De Haan beschreven beelden van Paramaribo maken kabaal en spartelen op die manier, ze vervloeien en verkeren in een voortdurende staat van onrust terwijl de mensen de hij ontmoet in een voortdurende staat van onrust verkeren, soms aangedaan, roerloos, groots en ijzig overeind staand. (…). In dit boek lijken impressie en rapportage natuurlijke bondgenoten van de functionaliteit te zijn.
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer