«In deze roman is niets wat het lijkt, en vooral: is niemand wie hij lijkt.» – Willem Thies

Opmaak 1Over ‘Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 6 november 2021:
De roman’ Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere is een merkwaardig, intrigerend, veel-lagig boek; een boek dat zich ontvouwt als een huis dat aan de binnenkant veel groter blijkt dan het van buitenaf leek. (…) Toen je om het huis heen liep, had je niet de indruk dat het al die ruimtes en verdiepingen, doorgangen en lagen, kón bevatten. Dat maakt het onwerkelijk – surrealistisch, misschien wel magisch-realistisch. (…) Irma Weever is een jonge Surinaams-Curaçaose vrouw. (…) Zij heeft (ik citeer) ‘zwart bloed’. (…) Paul Fadel is een betrouwbare, hoffelijke, veilige vriend, een soort broerfiguur; en seculiere moslim. (…) Irma wil rechten gaan studeren omdat zij al van jongs af aanvoelde dat alles in de wereld draait om het overtuigen, niet om wie het beste verhaal heeft, maar om wie dat het best weet te brengen. (…) Later komt Irma in New York te wonen. (…) Hier verliest zij haar vriend Paul aan een verslaving. Hij verdwijnt in de nevelen, in de rook van een crackpijp. Of toch niet? Want in deze roman is niets wat het lijkt, en vooral: is niemand wie hij lijkt. (…)
Lees hier de complete recensie
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een listig, vindingrijk spel met genres.» – Willem Thies

Opmaak 1Over ‘Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere in Pletterij, 11 oktober 2021:
‘Irma. Een mikado van boze goden’ is een veel-lagige roman, een matroesjka: een reeks van in elkaar passende poppen. Wát is de láátste pop, de pop uit één stuk, de naadloze pop? Je zou ‘Irma’ een surrealistische of magisch-realistische roman kunnen noemen; maar met evenveel recht een postmoderne roman. In de roman worden verschillende genres vermengd: één laag of genre is dat van de sterk geëngageerde roman: niet alleen maatschappelijk betrokken en urgent, maar veelal ook universeel filosofische vragen worden gethematiseerd en geproblematiseerd. Kun je iemand werkelijk kennen? (…) Wat is identiteit? Heeft die een kern of vele lagen? En wat als een laag meer naar binnen de laag daarbuiten ontkent of tenietdoet? Is de binnenste pop uit één stuk en naadloos, of bevat de laatst geopende pop enkel leegte, niets? Een andere laag is die van een misdaadverhaal, een detective, een thriller: een spannende te ontrafelen plot of intrige tegen de achtergrond van het geweld van de orkaan Irma en de aanslagen op de Twin Towers. Nóg een andere laag is die van een hedendaags sprookje, of het eerder genoemde magisch-realistische verhaal. Kees Broere speelt een listig, vindingrijk spel met genres. In ‘Irma’ volgt wending op wending op wending, pop ontspringt aan pop. Ik citeer: ‘Het is een spel. Een schaakspel. Wit begint, maar met de juiste zetten kan zwart evengoed winnen.’ Ja, het is een spel: een schaakspel én een mikadospel in één. Het vergt strategisch inzicht en vernuft, maar ook tact en delicate, voorzichtige vingers, én een dosis geluk: de stokjes moeten één voor één ontward worden, zónder de ándere in beroering te brengen, en dat op meerdere tafels. Als er een ander stokje gaat rollen, is het spel verloren. Broere toont zich in ‘Irma’ een simultaanmikadospeler én schaakspeler in één.
Lees hier de complete recensie
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Islamofobe wetten strijdig met de Grondwet.» – Walter Palm

Opmaak 1Walter Palm over ‘Het sluipend gif van islamofobie’ in Antilliaans Dagblad, 20 september 2019:
(…) De invloed van 9/11 reikt ongelooflijk ver want achttien jaar later hebben we in Nederland een politieke partij die vooral gericht is tegen de islam. (…) Geboren op Curaçao is het voor mij buitengewoon wonderlijk dat een partij die overwegend islamofobie in het vaandel heeft überhaupt stemmen krijgt. Op mijn geboorte-eiland zou een dergelijke partij kansloos zijn. (…) Islamofobie heeft als betonrot welig kunnen tieren en heeft nu het fundament van de rechtsstaat, namelijk de Grondwet bereikt. (…)
Lees hier de tekst die Walter Palm uitsprak tijdens de presentatie van zijn boek ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Godsdienstvrijheid is in mijn DNA gegraveerd.» – Walter Palm

Opmaak 1Presentatie ‘Het sluipend gif van islamofobie’ door Walter Palm tijdens Welkom in het Kleurrijk, 8 september 2019:
(…) De invloed van 9/11 reikt ongelooflijk ver want achttien jaar later hebben we in Nederland een politieke partij die vooral gericht is tegen de islam. Een islamofobe partij dus waarbij ik islamofobie kort door de bocht definieer als afkeer van de islam en van moslims. In mijn essay heb ik een uitgebreidere en preciezere definitie van islamofobie opgeschreven. Geboren op Curaçao is het voor mij buitengewoon wonderlijk dat een partij die overwegend islamofobie in het vaandel heeft überhaupt stemmen krijgt. Op mijn geboorte-eiland zou een dergelijke partij kansloos zijn. (…) Dat is in de Nederlandse politiek écht anders. (…) Deze partij heeft een enorme politieke invloed. In mijn essay wijd ik daar een aparte paragraaf aan. (…) Godsdienstvrijheid is gegeven mijn familiegeschiedenis voor mij buitengewoon belangrijk. Aan mijn moeders kant zijn wij namelijk Hugenoten die in de zeventiende eeuw Frankrijk zijn ontvlucht toen godsdienstvrijheid werd afgeschaft. (…) Godsdienstvrijheid is in mijn DNA gegraveerd. Dat het Nederlandse parlement islamofobe wetten goedkeurt wijt ik aan het feit dat de meerderheid van Nederlandse politici nooit het lef heeft gehad om in de afgelopen achttien jaar openlijk afstand te doen van islamofobie. (…) In mijn essay heb ik uiteengezet welke islamofobe wetten strijdig zijn met de Grondwet. (…)
Lees hier de hele tekst van de presentatie door Walter Palm in Podium Mozaïek
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

De geschiedenis van de mooie Beatrice is een aangrijpend, waar gebeurd verhaal.

Margreet HoflandOver ‘Duizend levens’ van Margreet Hofland in Pandora, nr. 1, februari 2019:
‘(…) De geschiedenis van de mooie Beatrice is een aangrijpend, waar gebeurd verhaal. Ze was jarenlang opgesloten en misbruikt door haar adellijke vader, Conte Francesco Cenci. Op een dag lukte het haar om hem samen met een knecht van het balkon te duwen. De graaf overleed. Helaas werden in het kasteel waar ze opgesloten zat, de bebloede lakens gevonden en Beatrice werd beschuldigd van moord. Dit alles vond plaats op 11 september 1598. Precies een jaar later, op 11 september 1599 werd ze onthoofd. In 2001, weer op 11 september, wist ik waar mijn volgende boek over zou gaan. Het was voor mijn gevoel allemaal té toevallig. (…)’ Pandora is een tweemaandelijks tijdschrift voor kunst en literatuur.
Lees hier of hier het artikel
Meer over ‘Duizend levens’
Meer over Margreet Hofland bij Uitgeverij In de Knipscheer