«Voor fijnproevers én voor een breed publiek. Een zeldzame combinatie.» – Yolande Belghazi-Timman

VoorplatKaraoke75Over ‘Het karaokemeisje’ van Rob Verschuren op Boekenbijlage, 20 september 2019:
‘Het karaokemeisje’ schildert de lotgevallen van de familie Le, een gewone en tegelijk bijzondere familie die in een toeristische kustplaats in Vietnam woont. (…) De personages zijn geen moment exotisch of geheimzinnig. Door de opmerkelijke gebeurtenissen en de zintuiglijke stijl word je als lezer van het eerste tot het laatste woord meegevoerd tot diep in een ander land, waar de mensen die daar wonen even dichtbij lijken als je eigen naasten. (…) Zoals de familie Le het bijzondere van het gewone laat zien, doet de stijl waarin hun verhaal opgeschreven is dat ook. Ik bedoel ‘gewoon’ in die zin dat je geen deftige woorden en ronkende volzinnen van een halve pagina zult vinden. Wel treffende beschrijvingen en originele vergelijkingen die de werkelijkheid in een nieuw licht laten zien. Hierdoor is de roman tegelijkertijd iets voor fijnproevers én toegankelijk voor een breed publiek. Een zeldzame combinatie.
Lees hier de recensie ‘Het schitterende van het alledaagse’
Meer over ‘Het karaokemeisje’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Rob Verschuren is ijzersterk in het creëren van karakters. » – Eus Wijnhoven

VoorplatKaraoke75Over ‘Het karaokemeisje’ van Rob Verschuren op Hebban, 24 augustus 2019:
In een Vietnamese badplaats houdt de familie Le zich op creatieve manieren in leven. De interpretatie van vader Ducs tegeltjeswijsheid “Internationale samenwerking is de toekomst” lijkt ver af te staan van de ontplooiingsmogelijkheden van het gezin. Daar denkt zoon Tommy echter anders over en tot verbazing van de gezinsleden stroomt het geld ineens binnen. Moeder heeft overigens al lang ontdekt dat buitenlandse toeristen onvermoede kansen bieden, al betekent dat hard werken voor weinig. Phoenix, tweelingzusje van Tommy, is de heldin van het gezin. Zij is intelligent, inventief en empathisch, maar stelt duidelijk haar grenzen. Ook de zieke opa, die onbeweeglijk in zijn stoel zit en als luisterend oor wordt gebruikt door familieleden als zij iets op hun lever hebben, speelt een belangrijke rol in het verhaal; en dat door alleen maar aanwezig te zijn. Hij is als het ware een stille biechtvader. (…) Een boek over de strijd van een arm gezin om in hun levensbehoeften te voorzien. Rob Verschuren is een meester in metaforen en melancholie, zonder dat het pathetisch wordt (…) en ijzersterk in het creëren van karakters. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het karaokemeisje’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zo schrijft alleen een heel groot auteur!» – Marianne Janssen

VoorplatKaraoke75Over ‘Het karaokemeisje’ van Rob Verschuren op Leeskost, 28 augustus 2019:
De leden van de familie Le, inwoners van een Vietnamese badplaats, zijn bepaald niet rijk. Maar in plaats van het hoofd te laten hangen gebruiken ze al hun inventiviteit om aan geld te komen. Dat zij daarvoor soms kronkelige en duistere wegen moeten bewandelen mag de pret niet drukken. Ze maken gebruik van hun talenten. (…) Phoenix bijvoorbeeld werkt als barmeisje in een karaokebar. Zij is gezegend met een uitzonderlijke schoonheid en de mannelijke bezoekers van de bar tasten graag in de buidel voor extra gunsten. (…) Haar tweelingbroer Tommy begint een goede-doelen-website waarop hij mensen aanspoort een hond te adopteren – Het Puppy Parent Plan – om het diertje zo te redden van de pot: die slechte Vietnamezen eten hond en als zíj, die westerlingen, doneren kunnen zij dat voorkomen. De stichting loopt als een trein. (…) Dit is een buitengewoon amusante, beeldend geschreven roman, geschreven met een droge humor. Verschuren tekent de belevenissen van de vaak ontroerende, hartveroverende en criminele familie Le op in een schitterende stijl. Het vreemde, verre Vietnam wordt de lezer ‘eigen’. (…)
Lees hier de recensie ‘Hoe al het stoute wordt beloond’
Meer over ‘Het karaokemeisje’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

Rob Verschuren – Het karaokemeisje. Roman

VoorplatKaraoke75Rob Verschuren
Het karaokemeisje

roman
Nederland, Vietnam
vormgeving Els Kort
gebrocheerd met flappen,
188 blz., € 18,50
Eerste uitgave 2019
ISBN 978-90-6265-768-1

In Het karaokemeisje tekent Rob Verschuren de belevenissen van de hartveroverende criminele familie Le op in een schitterende stijl, doorspekt met subtiele humor.

In een Vietnamese badplaats houdt de familie Le zich in leven met allerhande zwendeltjes, waarvan vooral buitenlandse toeristen het slachtoffer worden. Zoals vader Duc het verwoordt: ‘Internationale samenwerking is de toekomst’. De heldin van deze wervelende schelmenroman is Phoenix, een barmeisje met een gecompliceerd gevoelsleven. Ze gaat alleen met mannen mee wanneer ze geld nodig heeft. Haar tweelingbroer Tommy tilt de snode projecten van de familie naar een hoger niveau via het internet en Moeder drijft een stalletje met ‘organische’ groenten en fruit dat ze bevoorraadt met afval van de markt. En dan is er nog opa, die sinds oma’s begrafenis geen woord heeft gesproken en is vastgegroeid in de houding waarin hij na de noodlottige tocht naar de stad van de brommer werd geholpen.

Rob Verschuren is in 1953 in Malden geboren. Hij heeft lang als copywriter in de reclame gewerkt. Als auteur debuteerde hij met een kort verhaal in Tirade. Na verschillende publicaties in andere tijdschriften verscheen in 2016 zijn verhalenbundel Stromen die de zee niet vinden in de Extaze-reeks van uitgeverij In de Knipscheer, in 2018 gevolgd door zijn romandebuut Tyfoon. Beide titels werden in de literaire kritiek geprezen om hun stilistische kwaliteiten en volkomen eigen geluid. Sinds het midden van de jaren tachtig woont Verschuren buiten Nederland, de laatste tien jaar in Vietnam. Hij is een voorbeeld van wat Salman Rushdie ‘translated men’ heeft genoemd, expatschrijvers wier geografische, culturele en linguïstische grensoverschrijdingen leiden tot een rijke kruisbestuiving tussen identiteiten en perspectieven.

Cees Nooteboom over Tyfoon: ‘Een spannende roman met de allure van een sprookje. Je zult niet gauw een Nederlands boek vinden met zulke personages.’
Jan-Hendrik Bakker over Stromen die de zee niet vinden (in Den Haag Centraal): ‘In dit type verhaal kan Verschuren zich met Borges meten’.

Meer over Rob Verschuren op deze site
Lees ook zijn maandelijkse blog in de serie ‘Literatuur als avontuur’ op ‘Extaze Digitaal’

«Kroniek van een veranderende samenleving in ontroerend verhaal.»

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren in Azië Magazine (jrg. 2, nr. 4), 12 december 2018:
Dit verhaal speelt zich af in een visserswijk in een dorp, ‘waar het altijd naar vis rook. Naar rotte vis, gedroogde vis, gezouten inktvis en naar de zwarte dampen van de vissausfabriek, die op sommige dagen alle andere geuren overstemden’. Het land wordt niet nader genoemd, maar het is duidelijk dat het gebaseerd is op Vietnam. Er is sprake van een jonge vorst, die een zeer luxe leventje leidt, waartegen de bevolking in opstand komt. Er volgt een oorlog, met een verdeling van het land in Noord en Zuid. Later wordt het land weer een geheel, onder een communistisch bewind. Maar zoals altijd spelen zich onder invloed van de Grote Gebeurtenissen, zoals die in de geschiedenisboeken belanden, ook vele kleine drama’s af, naast verhalen waarin het de mensen goed gaat. Behalve een ontroerend verhaal over een bijzondere driehoeksverhouding, is het een kroniek van een veranderende samenleving, waarin traditionele waarden goedschiks of kwaadschiks plaats moeten maken voor nieuwe.
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Rob Verschuren komt met een eigen geluid.» – Olivier Rieter

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op Literair Nederland, 26 oktober 2018:
(…) Rob Verschuren komt met een eigen geluid. Het is moeilijk hem te situeren in het Nederlandse literaire landschap. Hij woont al decennia in het buitenland, de laatste jaren in Vietnam, en dat is te merken in de thematiek van deze dunne roman. Tyfoon past niet bij een nationale traditie van calvinistisch spruitjesproza en misschien ook niet bij de tijdgeest in Nederland (en elders in Europa), waar nog maar weinig belangstelling lijkt te zijn voor wat er buiten de landsgrenzen gebeurt. (…) Het is prettig als een Nederlandse schrijver eens wat verder kijkt dan de polder. (…) Als Verschuren zich had geconformeerd, in stijl (maar ook in thematiek en locatie) aan wat in de Nederlandse letteren gebruikelijk is, hadden we een passage als deze moeten missen: ‘Lang nadat de trein was verdwenen, konden ze hem nog horen loeien als een verre krijgshoorn die ten aanval riep, en daarna, toen alle achterblijvers waren vertrokken en ze alleen op het perron stonden in de bleke lichtplas van een lamp die zwaaide in de wind, als een langzaam uitdovend gejammer op een verlaten slagveld bij het vallen van de nacht.’ Dit is stilistiek die iets van de lezer vraagt, omdat deze zin zijn geheimen niet meteen prijs geeft. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Misschien wel het mooiste boek dat ik dit jaar heb gelezen..» – Eus Wijnhoven

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op De Omslag, 17 augustus 2018:
De twee vrienden Duc en Vinh zijn onafscheidelijk verbonden met hun vriendinnetje Mai. (…) Als op zeker moment een burgeropstand uitbreekt om de armen een beter perspectief te bieden, sluit Vinh zich daarbij aan. Duc moet er niets van hebben. Vinh vertrekt naar het noorden, Mai en Duc blijven in het dorp en trouwen. Na enkele jaren is de burgeroorlog gestreden en ontmoeten de drie elkaar weer. Vinh bekleedt inmiddels een hoge positie bij de overwinnaars. Hoewel Mai nog als buffer tussen de vrienden van weleer probeert op te treden, geeft Duc geen krimp. Vinh heeft afgedaan voor hem. (…) Rob Verschuren woont al vele jaren in Vietnam. Als geen ander weet hij je de sfeer te laten proeven van die mysterieuze Oost-Aziatische culturen, de geuren, de geluiden. (…) Vooral ook gaat het boek over taal, over standpunten. Duc en Vinh die vanaf hun geboorte samen zijn opgegroeid en elkaar uiteindelijk niet meer verstaan. Mai, die hun beider talen spreekt. (…) ‘Tyfoon’ is misschien wel het mooiste boek dat ik dit jaar heb gelezen. Niet voor niets prijst Cees Nooteboom het aan: ‘Je zult niet gauw een boek vinden met zulke personages.’
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Knappe staaltjes zintuiglijk schrijven.» – Marita de Sterck

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren voor NBD / Biblion, 16 juli 2018:
De auteur (1953) debuteerde in 2016 met de verhalenbundel ‘Stromen die de zee niet vinden’. Zijn eerste roman speelt in een fictief Aziatisch land, dat lijkt op Vietnam, waar de auteur met zijn Vietnamese vrouw woont. Twee jongens en een meisje beloofden tijdens hun jeugdjaren in een vissersdorpje op een eiland dat ze altijd bij elkaar zouden blijven. Als er een burgeroorlog uitbreekt, sluit een van de jongens zich aan bij de opstandelingen en keert terug als een machtig man. De andere jongen huwt met het meisje en wordt een ervaren plukker van vogelnestjes, die levensgevaarlijke omstandigheden trotseert in een mysterieuze grot. De twee mannen worden vijanden, maar hun levens blijven verbonden, tot de plukker een tyfoon trotseert om een laatste keer naar zijn grot te gaan. Net als zijn debuutbundel valt ook dit boek op door knappe staaltjes zintuiglijk schrijven. De auteur zet boeiende personages neer, gevangen in een complexe driehoeksverhouding, en weet de sfeer van het eiland goed te treffen. Een interessante psychologische roman die een ruim publiek kan boeien.
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Klampt zich vast in geheugen en laat nooit meer los.» – Marjo van Turnhout

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op Leestafel, 29 juni 2018:
(…) Het land wordt niet nader benoemd, maar het is duidelijk dat het gebaseerd is op Vietnam. Er is sprake van een jonge vorst, die een zeer luxe leventje leidt, waartegen de bevolking in opstand komt. Er volgt een oorlog. (…) Het is door de oorlog dat de vriendschap tussen de drie jonge mensen op scherp komt te staan. Er moeten keuzes gemaakt worden en die hebben gevolgen. Hun levens zullen met elkaar verbonden blijven, maar niet zoals zij zich dat gedroomd hadden. (…) Het is het verhaal van tegengestelde levens, van twee mensen die anders denken over de veranderende wereld. Rob Verschuren schetst de teloorgang van een traditionele beschaving, waarbij symbolen en beelden het werk doen. Feiten moeten af en toe verteld worden, maar de opgeroepen beelden zijn onmiskenbaar en onontkoombaar. Eenmaal in dit verhaal gezogen, kan je er niet meer uit. De lezer voelt de spanning en kent de afloop, het is een verhaal zoals dat vaker verteld is, maar waarschijnlijk niet in eenzelfde prachtige taal. (…) ‘Tyfoon’ is met zijn magische elementen een sprookjesachtig mooi verhaal geworden, dat zich in je geheugen vastklampt, en nooit meer loslaat. Helaas is het ook een realistisch verhaal, over de moderne tijd en de Vooruitgang, die misschien helemaal niet zo goed is als men dat graag wil denken. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Boeiende debuutroman.» – André Oyen

coverTyfoon8.inddOver ‘Tyfoon’ van Rob Verschuren op Ansiel, 10 juni 2018:
(…) Twee jongens en een meisje groeien op in een klein vissersdorpje. Tijdens de laatste schoolweek, spreken ze de belofte uit voor altijd met elkaar verbonden te blijven. Maar dan breekt er een burgeroorlog uit. (…) En de oude vrienden worden vijanden waartussen Mai probeert te manoeuvreren. Ondanks alles kunnen de drie hoofdpersonen niet loskomen van elkaar en blijven hun levens met elkaar verweven, tot het bittere einde. Rob Verschuren is er in geslaagd om een boeiende debuutroman te schrijven die op een indringende wijze verhaalt over de bewogen geschiedenis van een land. Het uitgangspunt van de verteller ligt vooral bij Duc. Hij draagt het drama. Zijn wereld, de wonderschone wereld van de grotten en de vogels, dreigt vernietigd te worden door mensen zoals Vinh. Ducs ontwikkeling van zachtmoedige dromer naar een wat wantrouwige einzelgänger, is overtuigend neergezet. Van Vinh zelf zien we vooral het imago van streber die zijn emoties aan de kant tracht te schuiven wat hem niet altijd lukt. Soms draait de schijnwerper helemaal naar Mai . Zij behoudt haar kalmte en blijft, zo goed en zo kwaad als het kan, verbonden met beide mannen. De roman is in een bijzondere knap opgebouwd, aangrijpend en indringend, met een mooie gelaagdheid vol humor, ernst en weemoed.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Tyfoon’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer