Op zaterdag 21 mei a.s. zal om 15.30 uur in de Haagse boekhandel Douwes een bijzonder debuut ten doop worden gehouden, nl. ‘De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen’ van Ulises Segura, tevens het eerste boek in de Extazereeks, een serie debuten van talentvolle auteurs die eerder in het literaire tijdschrift ‘Extaze’ publiceerden. De Extazereeks is een samenwerking tussen de redactie van het tijdschrift Extaze en Uitgeverij In de Knipscheer. Els Kort, vormgever van het tijdschrift Extaze, is ook de boekverzorger van de Extazereeks. De presentatie omvat o.a. een live-interview door Peter de Rijk met Ulises Segura, muziek door Ulises Segura zelf uitgekozen en een door hem gelezen fragment uit de bundel. U bent van harte uitgenodigd hierbij aanwezig te zijn!
Locatie: Boekhandel Douwes Herengracht 60, 2511 EJ Den Haag. Toegang vrij.
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’
Tag: Vlaamse letteren
«Een regelrechte aanval op de burgerlijkheid in de Nederlandstalige letteren.» – Karel-Willem Delrue
Over ‘Slachtvlinders’ van Peter De Voecht op Cutting Edge, 3 mei 2016:
‘Belachelijk hoogdravend en complex’. Dat zijn net de woorden die Döppeler, een van de hoofdpersonages, gebruikt om zijn eigen literaire creatie te beschrijven. Neemt Peter De Voecht zijn lezers hier op een gewiekste manier beet? ‘Slachtvlinders’ (…) is een caleidoscopische roman waarin personages ontdubbelingen en afsplitsingen van zichzelf zijn, het is een literaire rorschach-inktvlek die voor vele lezingen en interpretaties vatbaar is. (…) Daarnaast lezen we ook over Döppeler, de schrijver aan wiens brein de dystopische wereld vermoedelijk ontsproten is. Dit zijn stukken waarin De Voecht door middel van een doppelgänger afrekent met zijn eigen twijfels over het schrijverschap en over de manier waarop hedendaagse auteurs te werk moeten gaan. (…) Een opmerkelijk debuut van een auteur die hard zijn best doet om de literatuur van binnenuit open te breken en te vernieuwen, een regelrechte aanval op de burgerlijkheid in de Nederlandstalige letteren. ‘Slachtvlinders’, de eersteling van een unieke stem in het Vlaamse literatuurlandschap, is vernieuwend en bedwelmend. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’
Ulises Segura – De mooie mond van Bobby Cespedes
Ulises Segura
De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen
Extazereeks 1
België
Paperback met flappen, 134 blz., € 15,00
ISBN 978-90-6265-918-0
Eerste druk mei 2016
‘Gaan we deze keer een magische tijd tegemoet?’ vraagt de doodzieke, zestienjarige Naomi in ‘De eindeloze zomer’ aan Armando, die met haar in een gestolen auto door een apocalyptisch landschap trekt, op zoek naar een beter bestaan. Een antwoord kan hij haar niet geven, maar ze wacht er ook niet op. Dat ze samen onderweg zijn, is voor haar genoeg. In de kleurrijke verhalen van Ulises Segura is de wereld geen barmhartige omgeving, maar een chaotisch en vaak dreigend niemandsland, waarin je zonder metgezel algauw verloren raakt of je moet troost uit je herinneringen en je visioenen kunnen putten.
De weemoedige ontheemden in De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen zijn er meesters in. Ondanks hun confrontaties met de eindigheid der dingen raken ze hun levenslust niet kwijt, want ze hebben jeugdherinneringen in hun hoofd, en oude vrienden, films, onsterfelijke liedjes, voorgoed opbloeiende liefdes. In een ingetogen, verkennende stijl leidt Ulises Segura de lezer in zijn debuutbundel een fascinerende, soms bijna magisch-realistische werkelijkheid binnen, waarvan het decor afwisselend gevormd wordt door de duinen van Oostende, naamloze dorpen in Noord-Afrika, Londense parken en appartementen, een woestijnversie van Andalusië en de cabine van de eerste bemande Marsraket.
Redactie en uitgever van Extaze starten met De mooie mond van Bobby Cespedes van Ulises Segura de ‘Extazereeks’, een serie debuten van talentvolle auteurs die eerder in het literaire tijdschrift publiceerden.
Ulises Segura (1973) groeide op in een arbeiderswijk in Aalst als kind van ouders met zowel Franse als Spaanse roots. Zijn vader vertelde hem in zijn jeugd veelvuldig sterke verhalen, een orale traditie die al langer in de familie leefde en die Ulises er rond zijn vijfendertigste toe bracht zijn eigen vorm van tall tales te bedenken en verwoorden. Om zijn werkende bestaan als jurist duidelijk te scheiden van zijn literaire aspiraties, koos hij vanaf zijn eerste fantasierijke zinnen voor een pseudoniem (Ulises is een Spaanse voornaam, de Segura een rivier in het zuidoosten van Spanje) – net zoals Belcampo dat ooit deed, de schrijvende arts die naast Mishima, Boelgakov en J.M.A. Biesheuvel tot Segura’s literaire voorbeelden behoort.
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen’
Meer over de Extazereeks
Eriek Verpale (63) overleden
Foto J. van de Berghe
Over Eriek Verpale door Jef van Gool op Literatuurplein, 10 augustus 2015:
De vanmorgen in zijn woning dood aangetroffen Eriek Verpale werd als Eric Verpaele in 1952 geboren in Zelzate. Tussen 1975 en 1981 publiceerde hij drie dichtbundels: Polder- en andere gedichten (1975), Voor een simpel ogenblik maar (1976) en Op de trappen van Algiers (1980). In die laatste bundel beschreef hij in een dertigtal gedichten ‘de troost van het verlies’. Zijn vriend en kunstbroeder Luuk Gruwez, met wie hij in 1992 Onder vier ogen: Siamees dagboek schreef, koos het beste uit de dichtbundels en bracht het samen in de bundel Nachten van Beiroet (1994). De ontoereikendheid van al ons streven, het gemis en de liefde zijn kernwoorden in deze vroege gedichten. (…) Een meisje uit Odessa was in 1979 het eerste prozaboek van Verpale. Het bestaat uit 27, deels erg korte verhalen en een lange novelle. De bundel getuigt van de voorliefde die de door zijn uit Litouwen afkomstige Joodse overgrootmoeder opgevoede schrijver koesterde voor de Jiddische literatuur en van zijn grote kennis op dat vlak. De situering van de verhalen roept reminiscenties op aan het feodale Rusland uit de negentiende eeuw en het Tsjechië van Kafka. In de traditie van Joodse auteurs als Kafka en Isaak Babel heeft Verpale bij het optekenen van de impressies, dromen en sfeertekeningen in de verhalen veel oningevuld gelaten: gezichten zijn witte vlekken, locaties blijven ongenoemd.
Lees hier ‘Eriek Verpale overleden’ door Jef van Gool
Meer over Eriek Verpale bij Uitgeverij In de Knipscheer