Over ‘Een schoolvakantie’ van Sakoentela Hoebba op Ansiel, 21 december 2020:
In 2015 debuteerde Sakoentala Hoebba met de verhalenbundel ‘De lottowinnaar’, waarin zij de zwijgcultuur van Suriname zoals die manifest is binnen de Hindoestaanse gemeenschap aanwezig is, op de korrel neemt. Haar nieuwste werk is een jeugdboek voor kinderen vanaf tien tot honderd. ‘Een schoolvakantie’ is het portret van een hechte vriendschap tussen twee jongeren uit verschillende milieus in Suriname, die mekaar reeds kennen van hun peutertijd. Akash is de zoon van een boer. Hij werkt net als zijn vader hard, is intelligent, ijverig en toegewijd terwijl Ali’s ouders rijk zijn en leven in luxe. Hij is druk en zorgeloos. Hoewel ze dus opgroeien in heel andere gezinnen, zijn ze de beste vrienden. Maar Ali is vaak bij Akash’ thuis omdat het er veel gezelliger is dan in zijn gezin en ook omdat de mama van zijn vriend superlekker kookt en hij altijd mag mee eten. Akash studeert keihard, terwijl zijn vriend Ali nogal lui aangelegd is. Aan het eind van het jaar blijkt dan ook dat Ali het jaar moet overdoen, terwijl Akash met prachtige cijfers overmag. Akash vindt het wel erg dat hij het volgend jaar niet meer met zijn vriend samen in de klas zal zitten. Ali maakt zich hier minder druk om want niets belet hem om zijn vriend dagelijks te zien en ze hebben ook nog een hele schoolvakantie die ze samen kunnen doorbrengen. In deze schoolvakantie gebeuren er prettige en minder prettige dingen. Dan is er nog het hoogtepunt van de zomer voor de jongens: de langverwachte jaarlijkse vliegerwedstrijd. De vlieger die tot het laatst in de lucht blijft, krijgt een grote prijs. Ook de mooiste vlieger wordt beloond. Er ontspint zich een adembenemend gevecht in de lucht dat beide jongens met hun vriendjes voeren. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een schoolvakantie’
Meer over Sakoentela Hoebba bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: vriendschap
Peter WJ Brouwer – Het oog van de kraanvogel. Roman
Peter WJ Brouwer
Het oog van de kraanvogel
roman
Nederland
omslag Albert van der Weide
gebrocheerd met flappen,
280 blz., € 19,50
maart 2021
ISBN 978-94-93214-22-4 NUR 301
Het oog van de kraanvogel is een ontwapenend verhaal over de verbondenheid tussen twee mannen. Een psychologische roman over coming-out in de brede zin van het woord. Over persoonlijkheid, identiteit en seksualiteit.
Wanneer Marcus voor zijn werk naar Japan reist, blijkt zijn komst voorbereid door Arthur, een oud-studiegenoot met wie hij meer dan twintig jaar geen contact heeft gehad. Marcus is na één conservatoriumjaar rechten gaan studeren, Arthur is orkestmusicus geworden. Marcus laveerde dat eerste jaar tussen zijn vriendin, zijn muziekopleiding en de zorgzame maar claimende Arthur. Het lange weekend dat de jongens samen aan zee doorbrachten, staat in zijn geheugen gegrift. Wat stond zijn vriendschap met Arthur in de weg?
In Tokio kijkt Marcus terug op een leven vol onvervulde verlangens. De ontmoeting met Arthur levert een nieuwe confrontatie op. Kijkt Marcus weer weg of heeft hij het lef om bij zichzelf te rade te gaan?
Peter WJ Brouwer (1965) is schrijver, vertaler en theatermaker. Hij publiceerde drie dichtbundels, waaronder bij Uitgeverij In de Knipscheer ‘Brief aan wie niet bestaat’ (2016). ‘Het oog van de kraanvogel’ is zijn tweede roman na ‘Het Siamees moment’ uit 2017.
Over ‘Het Siamees moment’ schreef Britta Koopen in Eindhovens Dagblad: «Met zijn debuutroman laat Brouwer meteen zien waar hij als romanschrijver thuishoort: in het niet al te lange rijtje van literaire schrijvers. Het gewone wordt bijzonder en blijft toch alledaags, een liefde komt en gaat voorbij, het leven gaat door terwijl het even lijkt stil te staan. Eigenlijk doet Brouwer in zijn roman niets anders dan wat hij in zijn gedichten doet: hij vangt een scène in woorden, in de mooiste woorden die je kunt gebruiken om een scène in te vangen.»
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Laat zien hoe echte vriendschap eruit kan zien; spannend, met een magische afloop.» – J.W. Hakvoort
Over ‘Een schoolvakantie’ van Sakoentela Hoebba voor NBD / Biblion, 2 december 2020:
Ali en Akash wonen in Suriname. De zomervakantie begint. Akash is over naar de derde klas, maar Ali is helaas blijven zitten. Hoewel de jongens totaal verschillend zijn qua afkomst, zijn het dikke vrienden. De rijke Ali wordt door en door verwend, terwijl Akash hard werkt, ook in de vakantie. Ze gaan samen de buurman helpen om de meloenoogst binnen te halen. Dan breekt er brand uit op de plantage. Hoe loopt dat af? Het boek geeft een prachtig inkijkje in het dagelijkse leven van twee schooljongens, die opgroeien in een ander stukje van de wereld. Vriendschap is overal hetzelfde, waar je ook woont. Je kunt van elkaar op aan en steunt elkaar, hoe verschillend je afkomst ook is. Ali en Akash laten zien hoe echte vriendschap eruit kan zien, hoe het leven in Suriname is en hoe spannend een vliegerwedstrijd kan zijn. Het verhaal bevat een aantal Surinaamse woorden, wat het verhaal tot leven brengt. De auteur is geboren en woonachtig in Suriname. (…) De schrijfstijl is vlot en spannend, met een magische afloop. Vanaf ca. 10 jaar.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een schoolvakantie’
Meer over Sakoentela Hoebba bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Bijzonder dat een groep jongeren zo van binnen uit wordt beschreven.» – Piet Windhorst
Over ‘Ava Miller en ik’ van Kristien De Wolf op Leeskost, 12 juli 2019:
Het verhaal van een vriendschap tussen twee vriendinnen van puberleeftijd tot jongvolwassenen. De hoofdpersoon Sieg Engel is een meisje dat zich afzijdig houdt. Ze is alleen zichzelf zonder anderen om zich heen. Dat verandert als ze op de middelbare school Ava Miller ontmoet. Ava is het populairste meisje van de klas, ze is knap en heel uitbundig. Toch ontstaat er een hechte vriendschap. Dat die vriendschap lang standhoudt is een wonder, want Ava heeft een heel grillig karakter, ze is manisch depressief. Sieg blijft haar trouw, maar gaat in haar bemoeizucht heel ver (…) Het is wel bijzonder dat een groep jongeren in deze leeftijdsgroep zo van binnen uit wordt beschreven. Heel duidelijk is gemaakt dat hun leven vaak een zoektocht is. Bij wie wil ik horen? Ga ik mee met anderen of blijf ik mijn eigen lijn volgen? De schrijfster hanteert een verzorgde taal met veel geslaagde beeldspraak. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Ava Miller en ik’
Meer over Kristien De Wolf op deze site
«Achtbaan aan observaties en gevoelens die de grens van een obsessie bereiken.» – Renneke Bogerd
Over ‘Ava Miller en ik’ van Kristien De Wolf op Perfecte Buren Boekenclub, 5 juli 2019:
(…) Het verhaal gaat over Sieglinde Engel. Ze heeft het geloof verloren en hierdoor neemt ze de beslissing om op jonge leeftijd anders te zijn, zodat ze met rust gelaten wordt. Dan moet het gezin verhuizen wegens het werk van haar vader. Ik citeer: ‘Als een Playmobil-mannetje werd hij van zijn plekje weggehaald’. Vervolgens haalt Sieglinde alles uit de kast om haar meest geliefde vak op een nieuwe school, namelijk Grieks te mogen blijven volgen. Dan gebeurt er iets waardoor ze niet meer ‘onzichtbaar’ is op school en langzaam wordt ze opgenomen in het groepje van Matisse, weliswaar vaak als onopvallende schaduw. In dit groepje zit ook Ava, die zich aan Sieglinde bindt. Dit zorgt voor een achtbaan aan observaties en gevoelens die de grens van een obsessie bereiken. (…) Een heel filosofisch boek vol met overpeinzingen. (…)
Meer over ‘Ava Miller en ik’
Meer over Kristien De Wolf op deze site
«Een spel van aantrekken en afstoten.» – Jooris van Hulle
Over ‘Ava Miller en ik’ van Kristien De Wolf op MappaLibri, juli 2019:
Een verregaande en alles bepalende vriendschap tussen Sieglinde, de ik-verteller, en leeftijdgenote Ava Miller bepaalt de sfeer en de plotontwikkeling in ‘Ava Miller en ik’. Sieglinde Engel, door haar vrienden kortweg Sieg genoemd of Siegmund (de verwijzing naar Freud ligt hier voor de hand) heeft voor zichzelf beslist letterlijk en figuurlijk aan kant te gaan staan. (…) Wat volgt, is een steeds verder om zich heen grijpende afzondering, tot in de kledij die ze kiest: geen merkkledij, zoals het hoorde in de jaren zeventig, maar zwart, zwart en nog eens zwart. (…) En dan is er Ava Miller, in wie Sieg een denk- en geestesgenote meent te vinden. (…) Gaandeweg echter zal blijken dat Ava het absolute van de vriendschap met Sieg niet aankan. (…) Er ontstaat een spel van aantrekken en afstoten. In het relaas van Sieg in haar terugblik op wat Ava voor haar heeft betekend, word je via een aantal tijdsprongen meegevoerd naar het jaar 2012: Ava vlindert van de ene man naar de andere en raakt ten slotte in de ban van haar universiteitsprof, die belooft haar met haar doctoraat te helpen. Dit is het moment dat Sieg zal ingrijpen. (…) Handig last de auteur hier een aantal cliffhangers in (…).
Meer over ‘Ava Miller en ik’
Meer over Kristien De Wolf op deze site
«Overrompelend boek.» – Cor Gout
Over ‘Ava Miller en ik’ van Kristien De Wolf op Extaze, 5 juni 2019:
(…) Bij ieder woord dat de auteur in de mond van Sieg Engel legt, hoor ik de nagalm van de motor van de roman: de werking van een genius, een would-be beschermgeest die haar klasgenote Ava vormt naar een ideaalbeeld, en invloed uitoefent op haar doen en laten. (…) Het eerste beeld dat Sieg (zestien jaar op dat moment) van Ava krijgt is een tegenbeeld van haarzelf: ‘Ze was goddelijk om bezig te zien, onbewust en blij, zoals kleine, wrede kinderen zijn.’ (…) Voordat zij haar eerste blikken op Ava richtte, waren het slechts de lessen Grieks van docent oude talen Franken geweest die haar boven de kille leegte van haar bestaan deden uitstijgen. Gek van opwinding kon ze worden bij het ontbinden van een stijlfiguur bij Homerus. (…) De eerste en de laatste die het object van een vergelijkbare verrukking werd, was Ava. ‘Ze stevende op mij af als een stoomboot op kruissnelheid. Mijn verstand verwachtte dat ze me voorbij zou schieten, mijn hart hoopte van niet.’ (…) Na de eindexamens ging Ava zich bovenmatig aan Matisse hechten. Dit tot ergernis van Sieg. Mateloos stoorde zij zich aan het slappe, behaagzieke gedrag dat Ava tentoon ging spreiden. (…) Nu greep Sieg voor het eerst rigoureus in Ava’s leven in. Ze raadde Matisse af te zoeken naar de Ava van wie hij dacht te houden. (…) Ava veranderde en Sieg voelde de greep op haar verslappen. (…) Aan het eind van het verhaal is Ava niet dezelfde als de persoon die we aan het begin van het boek leerden kennen. Toegenomen kracht en gerijpt inzicht worden zichtbaar in haar verbale afrekening met Sieg. (…) Ava’s inzicht in de status quo van hun relatie maakt een einde aan de tovermacht van haar demon. Ava is concreet, ze is wie ze is, ze doet wat ze nu eenmaal doet, ze maakt fouten, ze is wispelturig, ze is kwetsbaar. Ze leeft. Sieg is al deze dingen niet. Leeg was ze, toen de lezer haar leerde kennen. Nu, na alles wat in dit overrompelende boek is verteld, blijft ze leeg achter.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Ava Miller en ik’
Meer over Kristien De Wolf op deze site
«Niet alleen rake psychologische en filosofische kanttekeningen, maar ook rijke bewoordingen.» – André Keikes
Over ‘Ava Miller en ik’ van Kristien De Wolf op Tzum, 3 juni 2019:
(…) In haar coming of age-roman ‘Ava Miller en ik’ beschouwt Kristien De Wolf op veelkantige en inventieve wijze de psychologie van menselijke verhoudingen. Sieg Engel is een meisje nog als ze tijdens haar schooljaren in de laatste decennia van de vorige eeuw een muur opwerpt tegen de buitenwereld door voor totaal zwart te kiezen. Zwart haar, zwarte make-up, vormeloze zwarte kleren en al even kleurloze schoenen. Een voor iedereen gemakkelijk te begrijpen boodschap: benader me niet. De permanent zwijgzame en afzijdige Sieg beschouwt het leven als een oefening in doorschijnendheid. (…) Sieg raakt geobsedeerd door de altijd drukke Ava met haar grote bos blonde haren en eigenzinnige optredens. Sieg en Ava zijn dermate elkaars tegenpolen, dat ze grote waardering voor elkaar krijgen. Siegs karakter leent zich echter niet voor initiatieven, zij kan zich echter wel laven aan Ava’s temperament en door hun innige vriendschap en begrip voor elkaars zienswijzen, kunnen ze op zeker moment zelfs niet meer zonder elkaar. Kristien De Wolf put voor haar roman, die geschreven is vanuit het perspectief van Sieg Engel, uit de talloze geestesgesteldheden en gedragingen die mensen vertonen als ze een relatie met een ander aangaan. En dat doet ze niet alleen door middel van rake psychologische en filosofische kanttekeningen, maar ook in rijke bewoordingen, waarbij prachtige Vlaamse uitdrukkingen de kers op de taart zijn. (…) Of Sieg ook een seksuele relatie met Ava had gewenst, blijft geheel onbesproken. (…) Maar waar Ava ten langen leste de ene na de andere jongen/man verslijt, lijkt Sieg, in een steeds ongezondere rol (…) terug te keren naar haar vroegere isolement. Haar enige seksuele ervaring deed ze, beschreven in een even grappige als gênante scène, op puur rationele gronden op om zich beter te kunnen voorstellen wat Ava toch bezielt. Het onderstreept de onderworpen houding van een van de partners in een relatie, die De Wolf in misschien wel elke menselijke verhouding lijkt te herkennen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Ava Miller en ik’
Meer over Kristien De Wolf op deze site
«Ontroerende en aangrijpende roman over geboorte en ondergang van een meisjes-vrouwenvriendschap.» – Mieke Koster
Over ‘Ava Miller en ik’ van Kristien De Wolf op Alles over boeken en schrijvers, 31 mei 2019:
(…) Sieg Engel, een pubermeisje, besluit onbenaderbaar te worden, geen aansluiting te zoeken bij klasgenoten, leeftijdsgenoten. (…) Helemaal in het zwart gehuld vindt zij dat zij kracht uitstraalt. Tegelijkertijd flirt zij met de eenzaamheid, die zij inzet om ongestoord te leren kijken naar de mensen om zich heen. (…) In haar klas zit ook Ava Miller. Een super populair meisje, dat haar intrigeert, dat haar trickert vanwege haar uitbundige gedrag. (…) Hun vriendschap wordt sterker, zij verbinden zich aan elkaar, met elkaar. Een van de basisvoorwaarden voor echte vriendschap. (…) Het enige wat Sieg te doen staat is Ava beschermen. Zonder haar loopt Ava immers met open ogen de afgrond in of wordt daarin gedreven door haar omgeving. Dus kan zij niet anders dan een plan bedenken om deze ramp te voorkomen. En daarin gaat ze ver. Met als ultiem doel Ava, zichzelf en hun vriendschap te redden. (…) Kristien de Wolf doorgrondt de verschillende aspecten van het leven tot op het bot. Zij spaart de lezer niet. Je ontkomt er niet aan met jezelf in gesprek te zijn tijdens het lezen van dit boek.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Ava Miller en ik’
Meer over Kristien De Wolf op deze site
«Absoluut een overtuigende opvolger van haar debuut.» – Marjo van Turnhout
Over ‘Ava Miller en ik’ van Kristien De Wolf op Leestafel, 30 mei 2019:
(…) De ontmoeting met Ava Miller, op een middelbare school, zet evenwel alles op zijn kop. Ava is alles wat Sieglinde niet is. Is zij dan toch die andere mens die een leegte kan vullen? Haar hele schooltijd, studententijd en nog jaren daarna staat het leven van Sieglinde in dienst van Ava, die dat bij tijd en wijlen lijkt te waarderen, maar die haar ook opzij schuift als het haar uitkomt. Maar Sieglinde blijft trouw. Hoe kan ze anders? Ava vult de leegte. (…) Wie is Sieglinde dan zelf? Vanaf de eerste blik op Ava ziet ze geen ander meer. Ze is observator en deelnemer tegelijk, in haar eigen bestaan, maar vooral in dat van Ava. Als Ava zegt verliefd te zijn, kan zij, die zelf geen idee heeft wat verliefdheid is, niet geloven dat haar beste vriendin zichzelf niet voor de gek houdt. Maar ze speelt mee, geeft Ava de ruimte die ze vraagt, bemoeit zich er alleen mee als het haar te gortig wordt. (…) Behalve dat Ava de leegte in haar leven opvult, speelt ook wraak en jaloezie ongetwijfeld een rol, al zal Sieglinde dat niet toegeven. Zij is er van overtuigd dat alleen zij maar goed is voor Ava. Waarom ziet die dat nu niet? (…) Kristien de Wolf heeft met ‘Ava Miller en ik’ absoluut een overtuigende opvolger van haar debuut ‘Rotgeluk’ geschreven. Steeds opnieuw laat zij haar verteller rake observaties poneren, herhaaldelijk lezen we fraaie zinnen. Maar vooral de psychologie is sterk, zij ontleedt haar karakters meedogenloos. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Ava Miller en ik’
Meer over Kristien De Wolf op deze site