Tag: Wehrmacht

«Niek Bremen maakt je heel indringend deelgenoot van Daniëls zoektocht en weet door een beeldende stijl de spanning te laten domineren.» – André Oyen

Over ‘Wat onbesproken bleef’ van Niek Bremen op Ansiel, 9 maart 2025:

In ‘Wat onbesproken bleef’ vormt Alwin Corten met zijn zoon Daniël en huishoudster Louise Mittensill een klein gezin. (…) Daniël wil weten wie zijn moeder was, waarom ze overleden is, waarom zijn vader zo koppig zwijgt over het verleden is en wat de plek van Louise in het gezin is. (…) Daniëls leven krijgt echter een wending wanneer een opkoper het huis na de dood van zijn vader komt leeghalen. Hij vindt een map met notities waar zijn vader herinneringen in heeft opgeslagen, uit de tijd dat de wereld leed onder het nationaalsocialisme. Zijn vader beschrijft aangrijpende momenten uit zijn leven als soldaat bij de Wehrmacht, waarbij hij zich openhartig en vooral kwetsbaar opstelt. Daardoor komt Daniël nu ook meer te weten over het leven van zijn moeder Niek Bremen trekt je heel behoedzaam in het verhaal maar maakt je dan heel indringend deelgenoot van alles wat Daniël denkt, voelt en moet meemaken tijdens zijn zoektocht. De lezer en hij leren zijn vader kennen op een wijze die allesbehalve prettig is. Niek Bremen, die kort voor het verschijnen van ‘Wat onbesproken bleef’ overleed, weet door een beeldende stijl de spanning in het verhaal te laten domineren.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Wat onbesproken bleef’
Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«In invoelende stijl geschreven voor een brede tot literaire lezersgroep.»

Over ‘Wat onbesproken bleef’ van Niek Bremen voor Biblion, 28 juni 2024:

‘Wat onbesproken bleef’ is een postuum verschenen novelle van Niek Bremen over familie, oorlog en identiteit. Alwin Corten, zijn zoon Daniël en huishoudster Louise Mittensill vormen samen een klein gezin. Alwin en Louise dragen een geheim met zich mee dat ze jarenlang verborgen houden voor Daniël. Wanneer Alwins geest begint weg te glijden, verandert de vader-zoonrelatie. Daniëls leven neemt een wending wanneer hij een map met notities vindt waarin zijn vader herinneringen heeft opgeslagen uit de tijd van het nationaalsocialisme. Hierin beschrijft Alwin openhartig en kwetsbaar zijn leven als soldaat bij de Wehrmacht. Daniël leert ook meer over het leven van zijn moeder. In invoelende stijl geschreven vanuit het ik-perspectief van Daniël. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Niek Bremen (1947-2024) debuteerde in 2019 met zijn roman ‘Bang voor de liefde’. Daarna volgde de verhalenbundel ‘Wat ons raakt’ (2021). Tevens publiceerde hij in meerdere bundels, kranten en in het literaire tijdschrift Extaze. Hij overleed op 14 maart 2024, kort voor het uitkomen van deze novelle.

Bron
Meer over ‘Wat onbesproken bleef’
Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Niek Bremen * Wat onbesproken bleef. Novelle

Niek Bremen
Wat onbesproken bleef
novelle
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen, 130 blz.,
€ 18,50
eerste uitgave april 2024
ISBN 978-94-93214-48-4

In Wat onbesproken bleef vormt Alwin Corten met zijn zoon Daniël en huishoudster Louise Mittensill een klein gezin. Alwin en Louise dragen een geheim met zich mee, dat ze verborgen willen houden voor Daniël. Vooral Alwin heeft daar moeite mee. Het drukt als een loden last op zijn schouders.
Als het moment nadert dat Alwin wegglijdt in de schemer van zijn geest, verandert de vader-zoonrelatie. Beiden nemen steeds meer afstand van elkaar. Daniëls leven krijgt echter een wending wanneer een opkoper het huis komt leeghalen. Hij vindt een map met notities waar zijn vader herinneringen in heeft opgeslagen, uit de tijd dat de wereld leed onder het nationaalsocialisme. Zijn vader beschrijft aangrijpende momenten uit zijn leven als soldaat bij de Wehrmacht, waarbij hij zich openhartig en vooral kwetsbaar opstelt.
Daniël komt nu ook meer te weten over het leven van zijn moeder.

Niek Bremen (1947) debuteerde in 2019 met zijn roman Bang voor de liefde. Daarna volgde de verhalenbundel Wat ons raakt in 2021. Tevens publiceerde hij in meerdere bundels, kranten en in het literaire tijdschrift Extaze (2018).

Over Bang voor de liefde: «Bang voor de liefde vertelt het verhaal van Andreas Hechtel, een jongen die na de oorlog opgroeit in een Duits gezin te Amsterdam. Onthutsend verhaal over een traumatisch na-oorlogsverleden.» – Paperback Radio;  «De auteur verwoordt ook heel knap hoe een schrijfproces iemands leven helemaal op zijn kop kan zetten.» – André Oyen op Ansiel

Over Wat ons raakt: «Waar Anne Frank in ’s lands beroemdste oorlogsdagboek Het Achterhuis de verteller is, kruipt Niek Bremen in de huid van ik-figuur Dini Wolff. Confronterend is de vraag die in Het Achterhuis achterwege blijft: “Waarom laat iedereen toe dat wij gedeporteerd worden?” Wat ons raakt weerstaat de verleiding van goedkoop sentiment.» –  Daan Lameijer op Literair Nederland; «Wat Bremen inventief doet is het verhullen van het eigenlijke onderwerp. Het is hem zeker gelukt verschillende mensen in al hun kwetsbaarheid te laten zien of het nu alter-ego’s van de schrijver zijn of verre vrienden uit een vriendenboek.» – Margot Poll in NRC Boeken

Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Kortenbos in de Nederlandse lectuur en literatuur.» – Ton van Rijn

Over ‘Bik’ van Cor Gout in Wijknieuws Kortenbos, Jrg. 38 maart/april nr.1, 15 september 2023:

(…) ‘Bik’ gaat over het Berlijn aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, over Den Haag in oorlogstijd, de wijk Kortenbos, over de wederopbouw van Nederland, over een man met zwakke eigenschappen, maar vooral over een liefde die beschadigd en besmet is. Of lijkt. Hartstocht is zo sterk als een bunker: je houdt de vijand buiten, maar binnenin kan het verstikkend zijn. Halverwege komt de hoofdpersoon komt terug uit Duitsland: “De Torengarage, ontworpen door Jan Greve, wist Bik, was het eerste gestapelde garagegebouw in Europa. Op de benedenverdieping, achter het glas van een ronde uitbouw met koepeldak, was een showroom gevestigd. Daarnaast bevond zich een deur met een gang naar beneden die naar een fietsenstalling leidde. Het personeel van de PTT-Prinsegracht stalde daar zijn rijwielen. Florencia, de ijswinkel van de familie Talamini, stond in een kwade reuk. Niet alleen doordat de familie ijs maakte voor de Duitsers, maar ook doordat zij als ‘Italiaanse’ winkel zonder restricties aan koffie en ingrediënten voor het maken van gebak en ijs kon komen. Italië hoorde immers met Duitsland en Japan samen tot de asmogendheden. Opmerkelijk genoeg werd het karakter van de Torenstraat niet door de aanwezigheid van de Duitse soldaten aangetast. Dat karakter leunde namelijk prettig over naar de periferie van de stad met zijn populatie van kostuummakers en grimeurs, die deel uitmaakte van het schouwburgpersoneel, en wat verder naar de zelfkant: de homo’s, de lesbiennes, de pooiers en de hoeren.»

Bron
Meer over ‘Bik’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer