«Van Hartevelt speelt de troef van persoonsverwisseling vernuftig uit.» – Maarten Moll

VoorplatEtappe-75Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt in Het Parool, 27 oktober 2020:
(…) Kan een ‘gewone’ roman het heel goed stellen met weinig of geen plot, bij een wielerroman ligt dat toch wat gecompliceerder. Er móet iets gebeuren. (…) Een wielerroman is daardoor altijd ook een thriller. Dus ook ‘De fatale etappe’. En het moet gezegd: Van Hartevelt heeft met zijn wielerroman, naar ik weet de eerste die speelt in de Ronde van Spanje, hoog ingezet. Het draait om twee Mexicaanse wielrenners, de identieke tweeling Marco en Miguel Muñoz. De laatste staat op het punt na de Ronde van Italië en de Ronde van Frankrijk ook nog de Ronde van Spanje te winnen. In één jaar. Nog nooit vertoond. Ook niet in het echt. Mooi gegeven. (…) Al vroeg in de roman komt langs of er wellicht sprake is van een persoonsverwisseling. (…) Van Hartevelt speelt die troef in zijn roman vernuftig uit. Doet er ook nog een moord bij. En dan is er die vrouw die het mannenwielrennen ‘bedreigt’. Die angst – in de schaduw te worden gesteld door een vrouw – is het mooiste gegeven in ‘De fatale etappe’. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een niet te missen boek. Liefhebbers zullen hun vingers aflikken.» – Job ter Steege

VoorplatEtappe-75Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt op Leeskost, 19 oktober 2020:
De strijd is nog niet gestreden, ook al staat de ‘maillot rojo’, de rode trui, ver voor op de concurrentie. Het is Miguel Muñoz, hij is de leider in het algemeen klassement. Deze toprenner van de Mexicaanse ploeg ‘La Tienda de Salud’ staat op het punt om in de wielerwereld een exceptioneel record neer te zetten. Hij won dit jaar al de Tour de France en de Giro d’Italia. Miguel lijkt nu ook af te stevenen op de eindoverwinning in de Spaanse Vuelta! Een prestatie die nooit voor mogelijk werd gehouden. (…) In deze tijd van Corona waarin de drie grote wielerrondes met logistieke aanpassingen uiteindelijk toch worden verreden is de wieler-thriller ‘De fatale etappe’ een niet te missen boek. Vooral liefhebbers van glorie en ondergang van de helden op de pedalen, hun ploegleiders, hun artsen, hun geldschieters en alles wie en wat erbij komt kijken, zullen hun vingers aflikken. Tenslotte geldt in dit drama ook het adagium: De honden blaffen, maar de karavaan trekt verder. De wielerronde is altijd de uiteindelijke winnaar.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«‘De fatale etappe’ is een boeiende misdaadroman.» – Marjo van Turnhout

VoorplatEtappe-75Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt op Leestafel, 11 oktober 2020:
(…) Vooropgesteld dat de wielerwereld mij geheel onbekend is, kan ik toch aangeven dat ‘De fatale etappe’ een boeiende misdaadroman is. Het gaat er immers om dat er een dader van een misdaad gevonden wordt, en wat in welke setting het verhaal geplaatst is maakt dan niet zo veel uit. Natuurlijk is die achtergrond er wél: er is een mooie beschrijving van de omgeving. Daarnaast wordt er verteld hoe het er aan toe gaat in de wielersport, de dagelijkse gang van zaken, de concurrentie, het hele spelletje dat gespeeld wordt door de mensen die achter de schermen aan de touwtjes van het grote geld trekken. (…) Daarom is het goed om te lezen dat de renners zelf fietsen omdat ze willen fietsen, om de wedstrijd, het winnen, ze gaan voor de eer. Dat ze daar hun geld mee verdienen is een feit, maar waarom niet op een eerlijke manier? Door het onderzoek van commissaris Santos Escartin en zijn hoofdinspecteur Leticia Gil Parra komt het verhaal tot leven. Er is niet gekozen voor één verteller, we gaan van de een naar de ander, vooral ook door middel van hun gesprekken met de betrokkenen – de tweeling, andere renners, de ploegleiders, de ploegarts. Een extraatje is het feit dat Leticia zelf ooit een vrij verdienstelijke wielrenner was. Zij kan de commissaris alles uitleggen. Gelukkig voor de onwetende lezer. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ongemeen spannende thriller.» – André Oyen

VoorplatEtappe-75Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt op Ansiel, 11 oktober 2020:
In ‘De fatale etappe’ (een spannende thriller) van Hans van Hartevelt dreigt (…) de pas vierentwintigjarige Miquel Muñoz de drie belangrijke wedstrijden van het jaar: De tour, de giro en de vuelta te zullen winnen. (…) De emoties laaien zeer hoog op tussen alle betrokkenen! Het gevolg van deze emotiedans is dat er een politieonderzoek komt met Santos Escartin en Leticia Gil Parra als hoofdpersonen. Hans van Hartevelt doet altijd grondig research voor zijn boeken. Aangezien hij zelf ook een liefhebber van fietsen is, weet en begrijpt hij veel van het wielerjargon. Dat gebruikt hij zeer regelmatig, legt het ook uit en hij weet de sfeer in dat wielerwereldje perfect te verwoorden. (…) Hierdoor heeft Van Hartevelt met zijn boek niet alleen een ongemeen spannende thriller geschreven maar ook een boeiende roman die voor iedereen toegankelijk is.
Lees hier het signalement
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De verbijsterende vergelding maakt deze ‘wielerthriller’ spannend als een bergafdaling op de fiets.» – Peter de Rijk

VoorplatEtappe-75Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt in Straatjournaal, oktober 2020:
De Tour de France, de Vuelta, de Giro d’Italia. Nooit wist een wielrenner deze drie belangrijkste wielerwedstrijden in hetzelfde jaar te winnen. (…). In ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt dreigt het onmogelijke te gaan gebeuren. De pas vierentwintigjarige Miquel Muñoz blijkt er de benen voor te hebben. Hij vormt, samen met zijn broer Marco, een tweeling die bijkans alle prijzen voor de concurrerende ploegen wegkaapt. (…) De koppen van de ploegbazen worden bij elkaar gestoken, want er moet iets gebeuren, dat is iedereen duidelijk. Maar wie gaat het doen en vooral wanneer? In feite is de dag na de rustdag ideaal. (…) Juist tijdens die toch al zo duivelse rit zal men zijn gram op de Mexicanen gaan halen. De verbijsterende vergelding maakt deze ‘wielerthriller’ spannend als een bergafdaling op de fiets. Hans van Hartevelt verrast de lezer keer op keer door als een echte sprinter, na duizelingwekkende verwikkelingen, op de finish van de roman af te stormen.
‘Straatjournaal’ is de maandelijkse dak- en thuislozenkrant van Bollenstreek, Haarlemmermeer, Kennemerland, West-Friesland, de Kop van Noord-Holland en Texel.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«In lyrische bewoordingen gaat hij los.» – Freek Wolff

VoorplatEtappe-75Over ‘De fatale etappe’ van Hans van Hartevelt in Barneveldse Krant, 19 september 2020:
Een thriller had Hans van Hartevelt nog niet geschreven en die uitdaging ging hij aan. (…) “Dat viel me reuze tegen, omdat je zoveel feitjes moet vertellen die toch nog niks verklappen. Tegelijk moet je het boek zo opbouwen dat je een aantal mensen verdenkt, maar aan het einde toch compleet verrast wordt. Dus moet je personen opvoeren die het allemaal gedaan kunnen hebben en dat moet je allemaal onthouden.” (…) Het verhaal kent niet echt een hoofdpersoon, maar de schrijver refereert meteen aan Eddy Merckx, de befaamde Belgische wielrenner die in de jaren zestig en zeventig alles won. “In mijn boek is een renner van een vage ploeg uit Mexico. Hij is er één van een tweeling, wint ook alles en staat op het punt de Vuelta van Spanje te winnen. Dan zou hij nog groter dan Merckx worden en dat kon natuurlijk niet gebeuren.” (…) “Je kunt het raden, want een van de Mexicaanse tweeling stort in een ravijn. Dan wordt de spanning opgebouwd over de vraag wie dit gedaan kan hebben. Was het een ongeluk, is hij van de weg geduwd, is zijn fiets onklaar gemaakt, of is hij door een motor aangereden?” (…) “Wielrennen zit vol list en bedrog. Maar de heroïek vind ik geweldig” (…) De schrijver vindt de Vuelta een fantastische ronde. (…) In lyrische bewoordingen gaat hij los over het berglandschap, zodat hij dit imposante decor ook in zijn boek schetste. (…)
Lees hier het interview ‘Wielrennen zit vol list en bedrog’
Meer over ‘De fatale etappe’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Voor de tiende maal een heerlijk literair nummer om in opperste extas(z)e te raken!» – André Oyen

VoorplatExtaze10Over ‘Extaze 10’ op iedereenleest.be, 3 juli 2014:
Het is weer een buitengewoon fleurig en verzorgd nummer waarvan reeds de mooi ogende omslag van Els Kort tot de verbeelding spreekt en de retro Beeld (collages) van Diederik Gerlach geven het allemaal een nostalgisch tintje…een beetje uit de tijd van a long hot summer of de wereld van Warhol of Hopper. (…) Om de sfeer van het WK voetbal hoog te houden kan je genieten van ‘Zomeravondvoetbal’ van John Toxopeus! Nog meer spetterende, ondeugende en wat zwoele Korte verhalen zijn er van Johan Bordewijk, Peter J. van Dijk, Lisette Erdtsieck, Hein van der Hoeven, Annette van ‘t Hull, Lucy Huybregts, Christien Kok, Joubert Pignon en Nicolette Smabers. Gedichten van Erika De Stercke, Herman Rohaert, Jos Versteegen en Niels Vonberg en de erg imponerende Rinske Kegel waarvan we te weten komen dat de leegte ruikt naar koksshampoo, zorgen voor de poëtische toets. Voor de tiende maal een heerlijk literair nummer om in opperste extas(z)e te raken!
Lees hier de recensie of hier
Meer over ‘Extaze 10’

«Een mooi idioot nummer vol zomerse bedrijvigheid.» – Wim Noordhoek

sporterOver de presentatie van Extaze 10 in Pulchri op Avondlog, vrijdag 06 juni 2014:
Midden in Roland Garros en vlak voor Wimbledon komt het ‘Haagse’ literair tijdschrift Extaze met een mooi idioot nummer vol zomerse bedrijvigheid: cricket, wielrennen, maar ook tennis. In lang vergeten tijden reikten kunst en sport elkaar de hand. Schilderden Delaunay en Seurat wielrenners, beschreef Kafka sportvliegers, speelde Gorter niet alleen voetbal en cricket maar ook tennis. Voorbij. De kunst laat het peloton en het elftal links liggen. Extaze roept die tijden terug. Arjen Duinker en ik bezochten de velden van weleer. Het tennisballet ‘Jeux’ van Nijinski – toen de grootste danser – en Debussy (1913) herleeft bij kenner Theo Bollerman. Dansers in tenniskleding in een ballet over flirt en erotiek dat zich afspeelt langs een tennisbaan!
Lees hier verder
Meer over het Avondlog
Meer over Extaze

Presentatie van ‘Extaze 10’ in Pulchri op donderdag 5 juni 2014

ExtazeinPulchri10Def.inddAffiche Els Kort; vergroot de afbeelding door te klikken

Zomer, zon en zomersporten. Extaze in Pulchri, programma 5 juni 2014:
De zomersporten bezongen door filosoof Marc Van den Bossche (wielrennen en de extase), dichter Arjen Duinker (cricket en de uitgerekte tijd) en schrijver/tennisdeskundige Theo Bollerman (tennis en de danspassen van Nijinski). De zomersporten verklankt door pianist Arjan Hageman, zanger Alexander Broekhoven en gitarist Peter Bos. Schrijfster Annette van ’t Hull (kort verhaal) zal stralen op het toneel, al was het maar vanwege de prijs voor proza, die zij op 1 juni in ontvangst mocht nemen…
Presentatie: Cor Gout; licht en geluid: Harold Verra.
Pulchri is gevestigd aan het Lange Voorhout 15 te 2514 EA Den Haag. De (Weissenbruch-) zaal is open vanaf 19.30 uur, het programma begint om 20.00 uur (graag tijdig aanwezig) en loopt door (zonder pauze) tot 21.45 uur. Entree: € 5,00
Klik hier voor de inhoud van Extaze 10 [2014-2]
Meer over Extaze

Extaze 10 [2014-2] Zomer(sport). Literair tijdschrift

VoorplatExtaze10Extaze 10
Zomer(sport)
Genaaid gebrocheerd, geïllustreerd, 96 blz.
15,00
juni 2014
ISBN 978-90-6265-856-5

Het zomernummer van Extaze 10 gaat ook over zomer (en over zomersporten): Een zonnig, zomers nummer met blauwe luchten, een luchtig liedje, een kleine boulevard, tubes, wickets en rackets… en schaduwen. Met essays, korte verhalen, gedichten en beeldende kunst.

Voor Marc Van den Bossche is wielrennen geen zomersport. Voor hem is hard fietsen op smalle tubes een levenskunst die vier seizoenen duurt. Afzien in regen, wind en sneeuw, en dan, na een urenlange kwelling, de gloed, de extase, het buiten jezelf raken, het moment waarop gedachten, ideeën en schrijfprikkels vorm lijken te krijgen.

Theo Bollerman raakte geïntrigeerd door het tennisballet Jeux, gechoreografeerd door Vaslav Nijinski, met muziek van Claude Debussy en uitgevoerd door Ballets Russes, met Nijinski in de hoofdrol. Is de tennissport hier meer dan entourage? vroeg hij zich af. Is hij een metafoor? En zo ja, waarvan?

Arjen Duinker en Wim Noordhoek bezochten historische cricketplekken in Den Haag en mijmerden over de aard, de ziel en de bekoorlijkheid van het spel.

Korte verhalen van Johan Bordewijk, Peter J. van Dijk, Lisette Erdtsieck, Hein van der Hoeven, Annette van ’t Hull, Lucy Huybregts,
Christien Kok, Joubert Pignon, Nicolette Smabers en John Toxopeus. Gedichten van Erika De Stercke, Rinske Kegel, Herman Rohaert, Jos Versteegen en Niels Vonberg. Beeld (collages) van Diederik Gerlach.
De presentatie van dit nummer zal plaatsvinden in Pulchri, Lange Voorhout 15, Den Haag (Extaze in Pulchri 9), op donderdag 5 juni 2014, aanvang: 20.00 uur.
Meer over Extaze