Hein van der Hoeven en Kees Ruys op selectielijst Hans Vervoort-prijs 2024

De Stichting Hans Vervoort-prijs maakte op 25 januari 2024 bekend dat op 22 april 2024 voor de derde keer de Hans Vervoort-prijs zal worden uitgereikt. De eerdere winnaars waren Tobi Lakmaker en Theodor Holman. De prijs bedraagt  10.000 euro. Op de leeslijst voor de jury zijn o.a. twee auteurs van Uitgeverij In de Knipscheer gekozen:  ‘Het leven is snel genoeg’ van Hein van der Hoeven en ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys. De drie juryleden Mensje van Keulen, Bart Leemhuis en Arjan Peters kiezen na lezing elk één of twee titels voor de shortlist. Deze zal in de loop van maart a.s. bekend gemaakt worden. Op de leeslijst staan onder meer de jongste titels van Marja Pruis, Leo Pleysier, Hendrik Groen, Gerbrand Bakker, Wim Noordhoek, Merijn de Boer, Koen Peeters.
Meer over ‘Het leven is snel genoeg’
Meer over ‘De Madurese vriend’

«Zo’n tijdschrift is ‘Extaze’ niet en zou het ook niet moeten willen worden.» – Liliane Waanders

coverE24voorDef.inddOver ‘Extaze 24 ’[Fotografie], zesde jaargang nr. 4 [november 2017] op Literair Nederland, 19 januari 2018:
(…) Thema van het nummer waarmee Extaze de zesde jaargang besluit is fotografie. Het nummer opent met drie essays. (…) Het verhaal De Galvanistraters van Mischa van den Brandhof is een sfeervol geschreven familiealbum. De lezer ziet foto’s voor zich, waarbij het sepia overvloeit in zwart-wit en daarna kleur krijgt. Een heel mooi voorbeeld van ‘show, don’t tell’. (…) Pim Wiersinga levert met zijn bijdrage Schrijven, de gooi naar het onbereikbare. Een conversatie een bijdrage aan de discussie over hoe literatuur gelezen moet worden in het licht van het leven van een schrijver. Hij voert Tim Parks – die met De roman als overlevingsstrategie een knuppel in het hoenderhok gooide, de al in 1919 overleden Victor Segalen en zichzelf op als dramatis personae. Zijn aanpak is meer dan interessant. (…) De meeste redacteuren willen gewoon een goed tijdschrift maken. Misschien wel het liefst een spraakmakend tijdschrift waarin schrijvers van naam graag aan bijdragen, wat vervolgens vooral het tijdschrift ten goede komt. Zo’n tijdschrift is Extaze niet en zou het ook niet moeten willen worden. (…)
Lees hier de recensie
Meer over Extaze 24

«Een fraai nummer van een blad, dat het verdient om nog lang te bestaan.» – Karel Wasch

coverE24voorDef.inddOver ‘Extaze 24 ’[Fotografie], zesde jaargang nr. 4 [november 2017], 6 december 2017:
Uitgeverij In de Knipscheer heeft het nieuwe nummer (24) van Extaze laten verschijnen. En het moet maar weer eens worden gezegd de meeste literaire bladen sneuvelen na enige tijd. Thema van dit nummer is fotografie. Dat is niet zo vreemd want bijvoorbeeld Bill Brandt (1904-1983) fotografeerde veel celebreties waaronder literatoren zoals Dylan Thomas en Ezra Pound. Van hem is de uitspraak: ‘‘Fotograferen is niet aan regels gebonden, het is geen sport. Alles moet geprobeerd en uitgedaagd worden.” Ook Joan Ganny, de Amerikaanse fotografe, die nu in Amsterdam woont, maakte prachtige portretten van o.m. Bukowski en Henry Miller. Dichter bij huis was schrijver Willem Frederik Hermans een gedreven fotograaf. (…) Wim Noordhoek vindt dat de fotografie altijd een link met de werkelijkheid heeft. Een aanvechtbare stelling, immers veel foto’s zijn geraffineerde verdraaiingen van die zelfde realiteit m.i.. Een leuke uitspraak in dit artikel is: “Je ziet foto en schilderij naar elkaar toekomen in het ‘betrappen’ van het moment, van de tekenpen naar de foto, de heilige graal die zich eeuwen schuilhield.” (…)
Lees hier de recensie
Meer over Extaze 24

Literair tijdschrift Extaze 24 ‘Fotografie’ [Jrg. 6, nr. 4]

coverE24voorDef.inddExtaze 24 – Fotografie
zesde jaargang nr. 4, november 2017
Redactie Cor Gout, Els Kort (vormgeving)
Gebrocheerd, geïllustreerd, 96 blz.,
€ 15,00
Presentatie 2 november 2017
ISBN 978-90-6265-984-5

Daan Rutten schrijft in De chaos en het beeld over Willem Frederik Hermans als fotograaf. ‘De zekerheid die een foto biedt als weergave van de werkelijkheid kan een literator nooit bereiken.’ Het is een verrassende uitspraak van de zeker niet realistische schrijver W.F. Hermans. Hij hield van de foto’s van Eugène Atget: winkeletalages, deuropeningen, cafés. Atget maakte de werkelijkheid niet mooier dan hij was. Maar is Hermans’ eigen fotografie wel zo objectief? Literatuurwetenschapper Ernst van Alphen betwijfelt dat. Zijn Hermans’ foto’s niet Man Ray-achtig surrealistisch? En anders zijn fotocollages wel?

Uitgaand van Walter Benjamin’s essay Het Kunstwerk in het tijdperk van zijn technische reproduceerbaarheid toetst Onno Schilstra in Koud, gulzig, ongenadig, onbetrouwbaar, betoverend diens stelling dat ‘de foto een spiegel van de werkelijkheid is die ons bewust maakt van onze omstandigheden’ aan zijn omgang met het fotokopieerapparaat, de fotostencilmachine, de computergestuurde stencilmachine (Risograph) en de digitale camera. In digitaal fotograferen ziet hij een duidelijke weerlegging van Benjamin’s stelling. De digitale fotografie is een subjectieve, manipuleerbare vorm van visuele bevrediging geworden, waarvan we het waarheidsgehalte fundamenteel moeten betwijfelen.

Wie over fotografie praat, praat over het moment, schrijft Wim Noordhoek in De foto en de dood. Je ziet foto en schilderij naar elkaar toekomen in het ‘betrappen’ van het moment, van de tekenpen naar de foto, de heilige graal die zich eeuwen schuilhield.

Korte verhalen van Ine Boermans, San Bos, Mischa van den Brandhof, Jonas Bruyneel, Heidi Koren, Arjen van Meijgaard, Hans Muiderman, Michel Ramaker, Dieuwke van Turenhout, Ilona Verhoeven, Pim Wiersinga, Jan Wijnen. Gedichten van Naomi Duveen, Romain John van de Maele, Marcel de Roos, Fred de Vries, Meliza de Vries. Beeld van Eric de Vries.

De presentatie van ‘Extaze 24’ zal plaatsvinden op donderdag 2 november 2017 in de Houtrustkerk in Den Haag (hoek Houtrustweg/Beeklaan). Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over ‘Extaze’

«Een nummer dat je literaire vleugels kan geven om je vakantie aan zee of in het water het nodige aroma te geven.» – André Oyen

VoorplatExtaze17-18-75Over ‘Extaze 17/18 – Water-Zee’ op Ansiel, 29 mei 2016:
De redactie van dit prachtig literair tijdschrift tracht verrukking en verwondering op te roepen door de kracht van het woord en de verbeelding. En deze pogingen van de Extaze-redactie levert telkens een boekwerk af dat je heel gulzig proeft en waardeert. Zwakke nummers ben ik persoonlijk nog niet tegengekomen, maar de absolute hoogvlieger was toch wel het Frans Kellendonknummer dat een huiveringwekkend mooi literair eerbetoon was. ‘Extaze 17/18’ is uitzonderlijk een dubbelnummer waarin Water-Zee duidelijk dominant aanwezig, zowel in essay, kortverhaal als gedicht. Er wordt gemijmerd en gefilosofeerd over diverse items gaande van het zeemanslied van de Deense Lale Andersen tot de poëzie van Slauerhoff met immer en altijd water/en of zee op de achtergrond. (…) Een nummer dat je literaire vleugels kan geven om je vakantie aan zee of in het water het nodige aroma te geven.
Lees hier de recensie
Meer over Extaze

«Eigenlijk mooi uitgegeven boekwerken.» – André Oyen

coverE16DefOver ‘Extaze 16 – Film’ op Ansiel, 25 maart 2016:
In een soort dagboekfragmenten vertelt Pieter Verhoeff over de perikelen die hij meemaakt om zijn recente filmproject ‘The Tokyo Trial’ op de rails te krijgen. (…) Hans Muiderman noemt Adriaan Ditvoorst de meester van de beweging en de stilte, van het intrigerende grensgebied tussen zichtbaar en onzichtbaar. Dankzij dit bijzonder knap opgebouwde artikel komt een monumentaal werk weer tot leven. (…) Cor Gout beleefde aan boek en film ‘Rubber’ merkbaar plezier en deelt dat heel overtuigend met zijn lezer. Dit filmnummer brengt film op een vrij academische leest naar de lezer maar beschikt toch ook wel over de nodige toegankelijkheid. Mij persoonlijk charmeerde deze Extaze-uitgave vooral door de originaliteit van de onderwerpen.
Lees hier en hier de recensie
Meer over Extaze 16

Presentatie dubbelnummer Extaze op 14 april in de Houtrustkerk

ExtazeinHoutrustkerk17-18Def.inddVormgeving affiche Els Kort, schilderij Ronnie Krepel

Extaze17/18 heeft als thema ‘Water-Zee’. De presentatie van dit dubbelnummer op donderdagavond 14 april in de Houtrustkerk te Den Haag wordt een multidisciplinair programma met voordracht door René ten Bos (geofilosoof, auteur van ‘Water’), met Laurence Fish (solo piano en begeleidend bij een film van Pieter van den Broeke), met Frans Friederich: trompet bij de film ‘De zee die neemt’ (Ada Fesevur beeld, Frans Friederich geluid), met een kort verhaal van en gelezen door Wim Noordhoek en met gedichten door Miek Zwamborn. Voorts een muzikaal optreden door Trespassers W (Frank van den Bos, Ronnie Krepel, Frans Friederich, Cor Gout). De presentatie is in handen van Cor Gout, het licht en geluid wordt verzorgd door Harold Verra.
Locatie: Houtrustkerk, Beeklaan 535, Den Haag (hoek Houtrustweg). Gratis parkeren op het erf van de school schuin tegenover de kerk. Aanvang 20.15 uur precies, deur open om 19.45 uur. Entree: € 10,00. Reserveren: redactie@extaze.nl
Meer over het ‘Water-Zee’-nummer van Extaze
Meer over de presentaties van eerder verschenen Extaze-nummers

Literair tijdschrift Extaze 17/18 ‘Water-Zee’ [Jrg. 5, nr. 1/2]

VoorplatExtaze17-18-75Extaze 17/18 – Water-Zee
vijfde jaargang nr. 1/2
Genaaid gebrocheerd, geïllustreerd, 168 blz.
€ 29,50
Presentatie 14 april 2016
ISBN 978-90-6265-912-8

‘Water-Zee’ is een dubbelnummer, gedrapeerd rond ‘Een (on)mogelijke reisgenoot’, een poème fleuve van Theo van der Wacht. Als altijd bevat ‘Extaze’ een aantal essays. René ten Bos volgt Peter Trawney en François Jullien in hun visie dat het water zich op bijzondere wijze tot intimiteit verhoudt en dat de ervaring van intimiteit bij twee mensen er een van indifferentie is, dat wil zeggen dat in hun relatie de verschillen doorlatend (vloeiend) zijn geworden. Gedwee volgt hij hun theorieën echter niet. Marcel Poorthuis onderzoekt de stelling van de voorsocratische denker Thales van Milete dat water aan alles ten grondslag ligt. De verbondenheid van de mens met de wereld vanuit een soort oerprincipe impliceert een deelname aan de geschiedenis vanuit verantwoordelijkheid. Ad Zuiderent toont aan hoe belangrijk de rol van de zee en het strand is in het werk van Gerrit Krol, hoe ze de motor van zijn gedachten vormen, concreet en abstract. Arie Pos maakt in zijn essay over J. Slauerhoff duidelijk dat een groot deel van diens werk onverbrekelijk verbonden is met zijn zwerflust en zijn fascinatie voor de zee. In de rubriek ‘archief’ gedichten van Bernardo Ashetu, ingeleid door Klaas de Groot en gedichten van J. Slauerhoff. Verder korte verhalen van Kolja Aertgeest, Mark Baltser, Tim Dankers, Bram Esser, Hein van der Hoeven, Wim Hofman, Christien Kok, Felix Monter, Wim Noordhoek, Christian Oerlemans en Rob Verschuren. Gedichten van Felix Monter, Herman Rohaert, Brigitte Spiegeler, Harry Vaandrager, Gerrit Vennema, Theo van der Wacht en Miek Zwamborn. Het beeld in dit nummer is van Ronnie Krepel.
Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over Extaze
Meer over de presentatie

Literair tijdschrift Extaze 16 ‘Film’ [Jrg. 4, nr. 4]

coverE16DefExtaze 16 – Film
vierde jaargang nr. 4
Genaaid gebrocheerd, geïllustreerd, 96 blz.
€ 15,00
15 december 2015
ISBN 978-90-6265-896-1

In dit ‘filmnummer’ van Extaze essays van cineast Pieter Verhoeff (reist door de wereld op zoek naar een goede landingsbaan voor zijn recente filmproject en overpeinst ondertussen zijn leven als filmmaker),
Hans Muiderman (raakte hevig geëmotioneerd toen hij Ik kom wat later naar Madra van Adriaan Ditvoorst voor de twintigste of dertigste keer zag), Jonas Bruyneel (werpt zich op als scheidsrechter bij een filmduel tussen Nederland en België), Lukas Simonis ontleedt het begrip ‘cultfilm’ en stelt de vraag of de aldus aangeduide films nog gezocht en bekeken worden), Wim Noordhoek (brengt de magie die de film sinds zijn jeugd op hem heeft uitgeoefend onder woorden), Cor Gout beschrijft de verschillen en de overeenkomsten tussen Rubber, het boek, van Madelon Székely-Lulofs, en Rubber, de film, van Gerard Rutten) en Mark Baltser (verstaat zich met de stilte).
Korte verhalen van Andreas van den Akker, Elko Born, Chris Ceustermans, Peter De Voecht, Christien Kok, Ronnie Krepel, Marc Caméra, Jens Meijen en gedichten van Gilles Boeuf, Marco Geldermans, Arnold Jansen op de Haar en Tom Marien. Het beeld in dit nummer is van Marcel van Eeden.
Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over Extaze
Meer over de presentatie

«Naar goede gewoonte ook in dit nummer sterke Korte verhalen.» – André Oyen

Extaze13VoorplatOver ‘Extaze 13 – Echt | onecht’ op Ansiel en op Iedereenleest.be, 2 juli 2015:
Extaze is een literair kwartaalschrift (…) bestemd voor heel Nederland en België en samengesteld uit literair en beeldend werk van Nederlandse en Belgische schrijvers en kunstenaars. (…) In een gesprek met Cor Gout analyseert en ontmaskert Maarten Doorman het begrip ‘echtheid’ als dubbelzinnig, maar hij vindt ook dat een cultuurfilosoof meer moet doen dan kritiseren. Het begrip herbergt daarvoor te veel mooie idealen, die hij onderschrijft en zinvol vindt. In ‘Waarom schrijven wij? Echter dan echt’ onderscheidt Boudewijn van Houten ‘schrijven’ van ‘echt schrijven’, en echte schrijvers van zelfbenoemde schrijvers. (…) Naar goede gewoonte ook in dit nummer sterke Korte verhalen van Lisette Erdtsieck, Hein van der Hoeven, Luuk Imhann, Christien Kok, Wim Noordhoek, Christian Oerlemans, Ellen van Pelt, Monika Sauwer en Elvira Werkman.
Lees hier en hier de recensie
Meer over Extaze 13