Over ‘Littérature Néerlandophone contemporaine des îsles Caraïbes d’Aruba, de Bonaire et de Curaçao’ in Septentrion [jrg. 46, no. 2], juni 2017:
Essay van prof. dr. G.W. Rutgers (buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit van Curaçao) over de jongste Caraïbische letteren met aandacht voor onder anderen Els Langenfeld, Henriette de Mezquita, Eric de Brabander, Clyde Lo-A-Njoe, Jacques Thönissen en van Walter Palm, Carel de Haseth, Joseph Hart, Bernadette Heiligers, Erich Zielinski. Van de 5 laatstgenoemden werd aansluitend aan het essay werk (fragmenten) in Franse vertaling opgenomen.
Lees hier het essay
Lees hier het gedicht VII uit ‘Zolang er kusten zijn’ van Carel de Haseth
Lees hier gedicht uit ‘Met lege handen (…)’ van Walter Palm
Lees hier een romanfragment uit ‘Kruispunt’ van Joseph Hart
Lees hier een romanfragment uit ‘Schutkleur’ van Bernadette Heiligers
Lees hier een romanfragment uit ‘De Engelenbron’ van Erich Zielinski
Tag: Wim Rutgers
Rights Catalogue 2016
In de Knipscheer’s Rights Catalogue 2016
40 years of publishing since 1976: Literature – History – Music
Introductions Wim Rutgers
Translations Scott Rollins
Frankfurt Book Fair 2016
Gebrocheerd, 76 pages, € 5,00
ISBN 978-90-6265-944-9
Niet in de boekhandel
Ter gelegenheid van de Frankfurter Buchmesse 2016 stelden Scott Rollins en Franc Knipscheer een catalogus samen met Engelstalige informatie over met name een gedeelte van de Nederlandstalige Caribische literatuur (Suriname en v/h Nederlandse Antillen) uit het fonds van Uitgeverij In de Knipscheer. De catalogus bevat drie inleidingen van Wim Rutgers, voor dit doel in het Engels vertaald: ‘Short History Dutch Caribbean Literature’, ‘Living and Reading: Erich Zielinski: the double meaning of age’, ‘An Island at a Crossroads – [Joseph Hart:] Literature at a Crossroads’. Dit keer ‘Caribische’ aandacht voor Albert Helman, Hugo Pos, Boeli van Leeuwen, Erich Zielinski, Eric de Brabander, Bernadette Heiligers, Ruth San A Jong, Hans Vaders, Joseph Hart, Carel de Haseth, Janny de Heer, Els Langenfeld, Aart G. Broek, 40 Years of Surinamese Music in the Netherlands, alsmede voor Els Launspach, Pim Wiersinga, Els de Groen, Wim Verbei, Lutgard Mutsaers, Dirk W. de Jong.
Zie voor Engelstalige informatie over de Papiamentse literatuur in ‘The Colour of my Island’
Zie voor ‘het Afrikaanse diasporafonds’ [ = ]
«Eén taal, een euforische, daarvoor heeft hij gekozen.» – Ezra de Haan
Over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’ van Walter Palm op Literatuurplein.nl, 4 februari 2015:
Liefde doet vreemde dingen met een mens. En wellicht nog meer wanneer het een dichter betreft. Walter Palm nam zich voor om zijn geliefde voor iedere week van het jaar een gedicht, een ode, te schenken. Zijn uitgangspunt was het verhaal van Shéhérazade, de vrouw die haar dood wist uit te stellen door verhalen te vertellen en dat net zolang deed tot de sprookjes van 1001 nacht er waren. Palm draait het om, hij bekoort zijn lief met woorden, wekelijkse woorden vol vuur. Niet de vrouw, nee, deze keer is het de man die een jaar lang de ander weet te boeien. Het levert een bundel op die tijdloos is en soms eerder aan de hoofse liefde doet denken. (…) En natuurlijk had Palm het bij een, twee of drie liefdesbetuigingen kunnen laten. Maar het mooie is juist dat hij dat niet deed. Hij gaat verder dan normaal, put zich uit en schrijft gedichten, die steeds weer zijn liefde voor de vrouw van zijn leven bejubelen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’
Boeli van Leeuwen – Tempels in woestijnen. Gedichten
BOELI VAN LEEUWEN
Tempels in woestijnen
Gedichten
Nederland – Curaçao
Foto omslag Carlos Tramm
Genaaid gebrocheerd, 32 blz. € 15,00
ISBN 978-90-6265-863-3
oktober 2014
«Veel is er gespeculeerd over de inhoud van de eerste werken van Boeli van Leeuwen. Tot voor kort waren zelfs de titels onbekend voor de meeste van zijn bewonderaars. Van Tempels in woestijnen heeft men wel gedacht dat het nooit verschenen was.»- Maritza Coomans-Eustatia in Drie Curaçaose Schrijvers in veelvoud, 1991
Tempels in woestijnen is wél verschenen. Boeli van Leeuwen schreef er zelf over in het verhaal ‘Onkel Patrice’ in Geniale anarchie:
Willemstad, Curaçao, 1947: Bladzijde na bladzijde werd in een lichtblauw, nauwelijks zichtbaar letterschrift door het persje geproduceerd. Bij het aanschouwen van dit wonder, barstte onkel Patrice, driftig pedalerend, plotseling uit in een aria uit Rigoletto. Het bundeltje werd in een kaft gezet, waarop nog steeds te lezen staat: Tempels in woestijnen. Het geheel werd tenslotte met een fraaie rode draad ingenaaid. Op de achterkant werd, in kleine letters, de naam van de drukkerij vermeld: Imprenta Bolívar. De totale oplage bestond uit vijftig exemplaren, waarvan tien mislukten. Van de veertig overgebleven bundeltjes heb ik er acht verkocht in de winkel van Abram Salas. Een tiental werd verdeeld onder vrienden en de rest is in de loop der jaren door kakkerlakken opgevreten. De drukkerij is nooit weer voor ander werk gebruikt…
De bundel bleef decennia lang onvindbaar. Ook nadat Wim Rutgers als enige en eerste er in Drie Curaçaose Schrijvers in veelvoud (1991) over kon schrijven:
«Ik ben (eindelijk) nieuwsgierig aan het lezen geslagen. Niet zoals de belangstellende lezer de bundel in 1947 bekeken zal hebben, maar al op voorhand met de kennis van het gerijpte werk van later datum als bagage. (…) Deze poëziebundel lezen we, zowel in zijn structurele ordening van het totaal als in afzonderlijke gedichten, als een tocht van duisternis naar licht, van dood naar leven, van pessimisme naar optimisme, van dreiging naar vrijmaking, van God weg naar een aanvaarden van een natuurlijk leven. (…) Een bundel die zo door-gestructureerd is, mag alleen al daarom als een sterk debuut gelden.»
Er is maar één reden om de vroege gedichten van een auteur die later een groot prozaïst is geworden uit te geven: zijn lezers willen alles onder ogen krijgen. Zij zullen zien dat de héle Van Leeuwen al direct aanwezig was in 1947, het jaar waarin de bundel verscheen. Boeli van Leeuwen schreef om gelezen te worden, niet voor de zeldzaamheid.
Meer over ‘Tempels in woestijnen’
Meer over ‘Boeli van Leeuwen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Wim Rutgers Officier in de Orde van Oranje-Nassau
Bron foto Caraïbische Letteren
Prof. dr. G.W. Rutgers, buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit van Curaçao, wonende te Aruba, is ter gelegenheid van Koningsdag 2014 bij Koninklijk Besluit benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Wim Rutgers is een van de grondleggers van de studie van de Caraïbische literatuur. Hij doceert en publiceert over literatuur en schrijvers van en over de voormalige Nederlandse Antillen en Suriname. Daarnaast was of is hij recensent voor o.a. Amigoe, Antilliaanse Dagblad, OSO en Ons Erfdeel. In die hoedanigheid besprak hij tal van uitgaven van uitgeverij In de Knipscheer waarvan een aantal hier te herlezen is.
«Shrinivási: groots in de aandacht voor het kleine.» – Wim Rutgers
Over Shrinivási in Antilliaans Dagblad, 13 december 2012:
Op 12 december 2012 vierde de Universiteit van de Nederlandse Antillen de 86ste verjaardag van Shrinivási met een eerbetoon aan deze Surinaams-Hindostaanse schrijver-dichter, die sinds een aantal jaar (opnieuw) op Curaçao woont. De viering vond plaats aan de vooravond van het verschijnen van zijn nieuwe grote dichtbundel ‘Hecht en sterk’ (zijn eerste publicatie sinds de bundel ‘Sangam’ in 1991) op (officieel) 1 januari 2013.
Lees hier de lezing van Wim Rutgers
Meer over Shrinivási en ‘Hecht en sterk’
«Elodie Heloise maakt in haar bundel een aantal traditionele Curaçaose thema’s opnieuw bespreekbaar.» – Wim Rutgers
Over ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise in Antilliaans Dagblad, 6 oktober 2012:
Met overbekende onderwerpen zoals loten, drugs, bruha, slavernij en discriminatie komt Elodie Heloise bij de argeloze lezer binnen om die overbekende gegevens op een nieuwe en originele manier te vertellen. (…) Uiteindelijk heb ik ‘Woestijnzand’ van Elodie Heloise niet gelezen om zijn vernieuwende inhoud, maar ben ik wel geboeid geraakt door de stijl.
Lees hier de hele recensie of in Antilliaans Dagblad, blz. 14 en blz. 15
Meer over Woestijnzand
* – Aangaande Boeli
Aangaande Boeli
Diverse auteurs
Curaçao, Nederland
Genaaid gebonden, met stofomslag, 206 blz.,
ISBN 90 6773-022-X
niet in de handel
Uitgave ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van Boeli van Leeuwen 10 oktober 1997.
Met bijdragen van Aart G. Broek, Paul Brenneker, Carel de Haseth, May Henriquez, Ernst Hirsch Ballin, Harry Hoetink, Esther Jansma, Sherman De Jesus, Elis Juliana, Martine Kuyper, Henky Looman, Don Martina, Frank Martinus Arion, Nic Moller, Jeen Mourik, Federico Oduber, J.J. Oversteegen, M.A. Pourier, Alex Reinders, Jos de Roo, Wim Rutgers, Jaime Saleh en Carlos Tramm.
Boeli van Leeuwen – De eerste Adam. Roman
Boeli van Leeuwen
De eerste Adam
Curaçao – Roman
Ingenaaid 238 blz., € 11,50
ISBN 90 6265 227-1
Derde druk 1986
In De eerste Adam wordt een boeiende confrontatie beschreven tussen pater Bodin de la Rochelle – een oudheidskundige die jarenlang zocht naar het skelet van de oudste mens op aarde, maar de levende mens nooit lief kreeg – en de hoofdpersoon Adam Polaar, zoon van het eiland Curaçao, die zijn grote liefde voor de mens uiteindelijk met de dood moet bekopen.
Het is prachtig dat binnen de Nederlandse literatuur romans bestaan als deze die zo nauw aansluiten bij de hier bejubelde vertaalde literatuur van Zuid-Amerika tot Trinidad; het is opmerkelijk dat ze als zodanig nauwelijks zijn (h)erkend.
«De schrijver geeft door zijn uitbundige, ‘on-Nederlandse’ taalgebruik en door zijn aforistische uitspraken het Nederlands nieuwe, ruimere dimensies en mogelijkheden; hij heeft een eigen, karakteristieke stijl. Dat is het belang van Boeli van Leeuwen als Nederlandstalige Curaçaos auteur.» – Wim Rutgers