Tommy Wieringa – Dormantique’s manco

TOMMY WIERINGA
Dormantique’s Manco

Nederland. Roman
Paperback, 232 blz., € 19,50
ISBN 978-90-6265-410-9
Eerste druk 1995
Uitverkocht

Bas Dormantique is afwasser in een Mexicaans restaurant. Zijn leven verkeert in een impasse: hij is vrijgezel en armoedzaaier, en zijn ooit vaag vermoede talenten zijn op geen enkele manier tot ontwikkeling gekomen. Door eigen schuld is hij uit het paradijs verstoten en de rest van zijn leven is een niet aflatende poging om het terug te vinden. Hij herinnert zich tot in details zijn jeugd met zijn vrienden – de cynische, door hem bovenmatig bewonderde broers Louis en Friedrich – en zijn grote liefde Nina.

Wanneer hij wordt afgetuigd door een reusachtige straatvechter en als voyeur betrokken raakt bij een sadomasochistische driehoeksverhouding tussen twee serveersters en een appelboer, wordt Dormantique’s impasse verbroken. Alles wijst erop dat zijn leven ene rigoreuze wending zal gaan nemen.

‘Na een tijdje realiseerde Bas zich dat hij al de hele tijd naar zichzelf keek; zichzelf zoals weerspiegeld in de glazen conus van de wasmachine. Hij zat volkomen verstijfd, terwijl de was rond zijn beeltenis cirkelde. Zijn meest lucide ingeving van jaren kwam met een klap: alles was in beweging, alles draaide… en hij stond volkomen stil. Als in het oog van de cycloon keek hij verbijsterd naar al die turbulentie om hem heen: alles werd omhoog en omlaag getrokken, verdween, ging verder, werd elders neergeworpen, en hij keek maar, onmachtig, altijd te laat om eraan deel te nemen, iedere keer verbaasd en bedroefd als het hem weer voorbij was…
Het stond hem helder voor de geest wat hem te doen stond.’

De pers over Dormantique’s manco
«Hoofdpersoon Bas Dormantique is een verliezer. Ooit is hij van school gestuurd, een jeugdliefde liep ongelukkig af. Het thema van conformisme tegenover non-conformisme krijgt in dit boek gestalte. Een zeer eigentijdse versie van Nescio’s Titaantjes.» – Nederlandse Bibliotheekdienst

«Wieringa scoort behoorlijk met zijn eersteling. Het portret dat hij schildert van Nina’s ouders, aanhangers van een boeddhistische meester, die ze in Zwitserland gaan opzoeken om uiteindelijk te vernemen dat de meester ermee kapt, getuigt van feeling voor ironie. Aangrijpend zijn de bladzijden over de dood van Louis, maar het sterkst is het slot, waar op een fatale manier een einde komt aan een absurde situatie.» – De Vrijzinnige Lezer

«Roman over een fataal voortknagende jeugdliefde.» – De Volkskrant

«Een dikke roman, want het ‘manco’ van Dormantique blijkt dat hij zich alles herinnert.» – Provinciale Zeeuwse Courant

«Krachtig beschreven herinneringen aan Dormantique’s geknakte jeugd.» – Eindhovens Dagblad

«Wieringa heeft genoeg ideeën – schrijver ontmoet zijn personage. Dat werkt goed.» – NRC Handelsblad

«De uitstorting van het vergeefse leed: de schrijver laat zich geen enkel detail ontgaan.» – Vrij Nederland