«Treffende, herkenbare beelden uit de wereld om ons heen.» – Arjen van Meijgaard

Over ‘Wat geen teken is maar leeft’ van Michiel van Kempen voor NBD Biblion, 05 december 2012:
De eerste dichtbundel van Michiel van Kempen (1957), vooral bekend als kenner van de Surinaamse literatuur, bevat kortere en langere ‘prozagedichten’. Hij observeert, beschrijft, mengt zich in zijn beeld of bij het personage uit het gedicht om dan weer afstand te nemen, zowel in ruimte als in tijd. ‘Zoals je daar staat, vader, zo stond mijn vader nooit’ over de vader van de ik die eigenlijk ‘leeft, maar al dood is’.

Lees hier de recensie

Meer over deze bundel