Over ‘Blauw slik’ van Stefaan van den Bremt voor NBD/Biblion, 27-11-2013:
Van den Bremt (1941) behoort tot de oudere generatie Vlaamse dichters, die zich uitdrukt in een betrekkelijk vaste vorm en zich bedient van een traditioneel vocabulaire. Dat daarin van alles mogelijk is en daarmee heel verrassende resultaten kunnen worden bereikt, is bekend. Van den Bremt is zeer attent op de klank, wat tot regels leidt als ‘Stroomafwaarts dwalend naar slikwadden / loopt de blik vast in het aangeslibde land’. Zijn gedichten hoeven niet per se te rijmen, ze kunnen ook losjes door de versregels meanderen: De bundelcompositie is doordacht in drieën: variaties op ‘staan’, rondgang door het jaar, en uitnodigingen tot ‘gaan’. Na ruim twintig bundels bevestigt Van den Bremt met deze evenwichtige nieuwe bundel zijn gerespecteerde dichterschap ten volle.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Blauw slik’