«Zintuiglijk, vaak angstaanjagend, keihard, maar steeds confronterend. Sentiment, maar geen sentimentaliteit.» – Marc De Pril

VoorplatWiggelied-75Over ‘Wiggelied’ van Margriet Westervaarder voor NBD/Biblion, 16 november 2022:
De taal van de Haagse kunstschilderes Margriet Westervaarder (1945) in haar nieuwe bundel ‘Wiggelied’ is al even beeldend als in haar zeer herkenbare Monoprint werken. Haar alomtegenwoordig motto ‘alles wil waar zijn’ loopt als een rode draad door de zeventig gedichten die vaak amper een paar strofen lang zijn. Net als in haar beeldende werken wil de auteur haar wil niet opleggen aan haar gedachten en poëzie doch laat ze zich, in omgekeerde richting, leiden door hetgeen haar gevoelens, ervaringen haar ‘opleggen’ te verwoorden. Het gedicht op de flaptekst duikt meteen in de impulsieve wereld van de auteur: ‘ik heb schriften en diploma’s/zakdoeken met rozengeur/gezellige vazen/bergschoenen en een waterpas/ik heb carbonpapier/voor liefdesbrieven/en mezelf/ een meisje voor dag en nacht’. De auteur laat de lezer meereizen in haar jeugd, deelhebben aan haar pijn, afscheid nemen. Zintuiglijk, vaak angstaanjagend, keihard, maar steeds confronterend. ‘Het varken aan het spit/druipend van vet en geur/niemand zag/dat het vader was’. Sentiment, maar geen sentimentaliteit. Een poëziebundel in het verlengde van de beeldende Monoprint werken van de Haagse kunstenares.
Meer over ‘wiggelied’
Meer over Margriet Westervaarder bij Uitgeverij In de Knipscheer