«Zowel ontroerende, hartverwarmende taferelen, als verschrikkelijke wreedheden.» – Ini Statia

Over ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 19 juni 2019:
(…) ‘Pom’ is een vlot lezende roman van Kees Broere. De hoofdpersoon is Peter Flinck. Gedurende twintig jaar (1993-2013) bouwt hij een band op met verschillende mensen, die hij – al dan niet vluchtig – op diverse plekken in Nederland/België, maar vooral in Kenia/Afrika waar hij woont, ontmoet. Deze mensen houden hem vaak een spiegel voor. (…) ‘Pom’ geeft op een bijzondere manier de ‘werkelijkheid’ van een ander, ‘onbekend’ continent en andere, ‘onbekende’ culturen en menselijke verhoudingen weer. Zowel ontroerende, hartverwarmende taferelen, als verschrikkelijke wreedheden doen zich voor. (…) Paradoxaal genoeg ontregelt dit wellicht het leestempo; het bijzondere ervaringsgevoel van een strakke spanningsboog zou eronder kunnen lijden. We hebben hier waarschijnlijk tegelijk te maken met een spanning die, als een traag vallende sluier, de contouren van het echte verhaal geleidelijk onthult. (…) Het zijn kleine, subtiele details, met allerlei intertekstuele verwijzingen, die je prikkelen tot verder lezen; alsof je telkens puzzelstukjes ontdekt, die het raadsel vergroten; een schijnbaar onontwarbaar kluwen, dat op het eind toch tot een verrassende ontknoping leidt. (…) Het verhaal blijft intrigeren en lang nawerken. Houdt Peter misschien zichzelf en de lezer voor de gek? Of zet de onbetrouwbare verteller je op een dwaalspoor? Allemaal vragen die zich tijdens het lezen van ‘Pom’ opdringen.(…)
Geciteerd uit: ‘Welkom in het spiegelpaleis! – (1)’. Nadat deel 2 van dit essay is gepubliceerd in Antilliaans Dagblad kunt u de gehele tekst op deze site terugvinden.
Lees hier de eerste aflevering
Meer over ‘Pom’